وحدت میان مسلمین در مکتب اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم صلوات الله)

امیر مؤمنان(علیه السّلام) وحدت را منّت بزرگ خدای سبحان بر مردم دانسته است؛ آنجا که فرمود: فإنّ الله سبحانه قد امتنّ علی جماعة هذه الاُمة فیما عقد بینهم من حبل هذه الاُلفة الّتی ینتقلون فی ظِلّها و یأوون إلی کنفها بنعمة لایعرف أحد من المخلوقین لها قیمة لأنّها أرجح من کلّ ثمن و أجل من کلّ خطر: یعنی خداوند بر این اُمّت، منّت گذارده و بین آنان الفت و اتحاد ایجاد کرده است که در سایه آن زندگی کنند و به کنف حمایت آن پناهنده شوند؛ این نعمتی است که احدی نمی‌ تواند بهایی برایش بگذارد، زیرا از هر بهایی گران‌قدرتر و از هر چیز پرارزشی، باارزش‌تر است.  تعبیر منّت الهی درباره وحدت، بیان‌گر اهمیّت این موضوع است، چون به نعمت عظیم، منّت گفته می‌شود

و فرياد علي (عليه السلام) است كه در فضاي تاريخ طنين افكنده: «وألزموا السواد الأعظم، فإنّ يداللّه علي الجماعة، وإيّاكم والفرقة، فإنّ الشاذّ من الناس للشيطان، كما أنّ الشاذّ من الغنم للذئب. )  نهج البلاغه.

“ملازم جامعه اسلامي باشيد، چون دست خدا همواره با جماعت است و از تفرقه بپرهيزيد، زيرا گروه اندك، طعمه شيطان مي شود، همانطوري كه گلّه اندك، نصيب گرگ مي شود. “

با مراجعه به كتب فريقين (شيعه و سنّي) در مي يابيم كه رسول گرامي(صلي الله عليه وآله وسلّم) براي رفع اختلاف و ايجاد وحدت، راه را نشان داده و تكليف را نيز روشن نموده، و بهترين عامل وحدت را تمسّك به قرآن و اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم السلام) معيّن فرموده است.  سخن رسول خدا(صلّي الله عليه وآله وسلّم) پيرامون عامل وحدت، در منابع روايي فريقين با سندهاي متعدّد و صحيح بلكه به صورت متواتر بيان شده است که: إنّي تارك فيكم ما إن تمسّكتم به لن تضلّوا بعدي، أحدهما أعظم من الآخر، كتاب اللّه حبل ممدود من السماء إلي الأرض وعترتي أهل بيتي و لن يتفرّقا حتّي يردا عليّ الحوض، فانظروا كيف تخلفوني فيهما”

من دو چيز گرانبها در ميان شما به يادگار مي گذارم، اگر به آن چنگ زديد هيچگاه گمراه نخواهيد شد، يكي از اين دو بزرگتر و مهمتر از ديگري است، كتاب خدا «قرآن» اين ريسمان الهي كه از آسمان تا زمين كشيده شده است، و عترت و خاندان من؛ اين دو از همديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من

پایگاه اطلاع رسانی هیأت رزمندگان اسلام