گفتگو با مداح اهل بیت علیهم السلام کربلایی سیدرضا نریمانی | مظلوم تر از بچه هیأتی ها نداریم

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی عقیق ،خسته بود اما ، قبول کرد بعد از جلسه پاسخگوی سوالات باشد. مثل همیشه متواضعانه و بدون ادا و اطوارهایی که برخی مداحان برای مصاحبه دارند! با همان لهجه شیرین اصفهانی که در طول گفت و گو، دو، سه باری لبخند را به لبان اطرافیان هم آورد. رک و صریح حرف زد و در پاسخ سوالات (حتی سوالات چالشی تر و حاشیه ای تر)، مکث هم نکرد. با قاطعیت و صراحت سخن می گفت. چندباری با خنده گفت که حرف هایی که می زنم، شَر درست می کند اما باز هم حرف هایش را زد چون به تعبیر خودش، حرف حق را باید زد حتی اگر محبوبیتت را از دست بدهی یا به مذاق عده ای خوش نیاید. از هر دری گفتیم و شنیدیم ؛ از وظیفه هیآت ها در همراهی با مطالبات مردمی تا کم کاری بچه هیآت ی ها در برخی زمینه ها و گلایه هایی که سیدرضا از برخی مداحان و روحانیون داشت. گلایه هایی که شاید به تعبیر عده ای تند و تلخ باشد اما حقیقت است. سید می گوید دلش می سوزد وقتی می بیند این روزها مردم از هیآت و جلسه دعا و مناجات دور شده اند و عده ای از هیآت ی ها و روحانیون تنها به فکر جایگاه خود هستند. خواندن این گفت و گو با «سیدرضا نریمانی» مداح خوش صدا و با اخلاق اصفهانی که پس از مدت ها قبول کرد مصاحبه کند، خالی از لطف نیست.

***

جزء معدود مداحان فعال در جریان اغتشاشات و نا آرامی های اخیر در کشور بودید و در این رابطه هم شعر خواندید و هم صراحتا در جلسه تان موضع گرفتید.

بله . از 9 دی به این سمت، در همه جلسات هفتگی در این باره شعر خواندیم. هفته قبل هم مفصل درباره وضعیت گرانی ها، هم خواندم وهم مطالبه گری هم کردیم . در جلسه قبلی گفتم حالا این اغتشاشات شد و غائله هم خاتمه یافت اما حواسمان باشد در این میان حرف مردم و درد مردم فراموش نشود. این بندگان خدایی که سر گرسنه بر زمین می گذارند، کسانی که حقوق کمی دارند یا بیکار هستند یا بیکار شده اند، اینها را نباید فراموش کنیم . ضمن اینکه من این حرف را در جلسه زدم، اینجا هم تکرار می کنم که اصلا اگر قرار به مطالبه گری باشد، ما باید مطالبه گری کنیم. وضعیت برعکس شده است. یک عده ای به خیابان ها می آیند و شعار مطالبه گری می دهند که هیچ علقه و علاقه ای به اسلام و نظام و انقلاب ندارند. به قول حضرت آقا می آیند و فریاد می زنند: «جانم فدای ایران». پس ثابت کنید. کی و کجا جانتان را فدای ایران کرده اید؟ این ها مدعی می شوند در حالی که ما باید برویم مطالبه گری کنیم . ما باید شاکی باشیم و برویم بانک آتش بزنیم و بگوییم چرا بانک های ما این شکلی شده اند. چرا ربوی شده اند. چرا اسلامی نیستند. ما باید شیشه بشکنیم و بگوییم چرا وضعیت عفاف و حجاب و فرهنگی در کشور ما اینگونه است؟ البته حالا منظورم این نیست که برویم شیشه بشکنیم ها . می گویم یعنی سردمدار و پرچمدار این مطالبات، باید حزب اللهی ها باشند.

خب اینکه در آستانه چهل سالگی انقلاب، عده ای به خیابان می آیند و شعارهای ضد نظام و ضداسلام سر می دهند، نشان از کم کاری نهادها و متولیان فرهنگ و مذهب این کشور ندارد؟ نشان از کم کاری هیآت های مذهبی ما ندارد؟ بالاخره نمی شود هم گفت همه آن هایی که شعارهای اینچنینی می دادند، عوامل غرب و موساد و صدام و … بودند.صدای مردم شنیده نشد که کار به اینجا رسید.

آخر هیآت ها چکاره این مملکت هستند؟! جدی می گویم. بدبخت تر از هیآت ها در مملکت ما وجود ندارد. چرا این حرف را می زنم؟ شما می خواهی یک مکان برای عزاداری مثلا در ایام محرم بگیری و هیآت به راه بیندازی، باید صدتا مجوز بگیری آن هم با صدتا شرط و شروط که مثلا از یک ساعتی بیشتر طول نکشد و … ولی اگر بخواهی در این شهر گناه کنی، به راحتی و بدون مجوز می توانی گناه کنی، پارتی راه بیندازی و هرکاری خواستی بکنی . من دیشب تهران بودم . دو تا رستوران کنار همدیگر افتتاحیه داشتند. خانم ها بدون حجاب و روسری وسط خیابان می رقصیدند . هیچ کس هم از آن ها مجوز نمی خواست.

ولی در عوض هیآت ها … هرچه بلاست ، بر سر هیآت ی ها می آید. هروقت هم در نظام بحث دفاع بوده، از طرف بچه هیآت ی ها بوده است که نمونه اش را در قضیه سوریه و مدافعان حرم دیدید. یعنی بچه هیآت ی ها از مظلوم ترین ها هستند. مظلوم تر از بچه هیآت ی نداریم .

به هرحال مردم گلایه هایی دارند و همه آن هایی که می توانستند کاری کنند و نکردند، مقصر هستند

خب بله، کم و کاستی ها هم هست. ما که منکرش نیستیم. ببینید؛ هر دولتی برسر کار آمده، بالاخره نقاط قوت و ضعف هایی هم داشته است. شما فکر می کنید قبل از انقلاب همه چیز علیه السلام بوده و وضع معیشتی مردم خوب بوده و حالا بد شده است ؟ مردم قبل از انقلاب،گیر نفت و روغن و قند و شکر بودند . الان به برکت این نظام همه یکی دو تا ماشین هم دارند. یک کمی ناشکری ها زیاد شده است.

هر مشکلی در کشور ما بوجود می آید ؛ ما بلافاصله در رسانه ملی میزگرد می گیریم و کارشناس دعوت می کنیم. هرکاری می کنیم الا اینکه کمی هم خدا را در میزگردهایمان بیاوریم و بگوییم جای خدا کجاست . مثلا زلزله که می آید، کارشناس می آوریم که درباره فعال شدن گسل ها از نظر علمی حرف می زند اما یک کلمه نمی گوییم امام صادق علیه السلام می فرمایند زنا که در مملکت زیاد می شود، وقتی وضعیت عفاف و حجاب در کشورمان این شکلی می شود، وقتی گناه زیاد می شود، زلزله می آید.

این همه بلایای طبیعی می آید و یک کلمه نمی گوییم شاید خدا خشمش گرفته است . الان یک قطره باران نمی آید و به آلودگی و لایه ازن و همه چیز ربطش می دهند الا اعمال و رفتار خودمان . همه چیز می گوییم الا اینکه بگوییم مردم بروید بنشینید خدا را صدا کنید، دعا کنید تا باران بیاید.

نظام ما خوب است مشکل از آدم هایی است که بر سر کار می آیند. من چندوقت پیش در همین هیآت گفتم که اگر هر رییس جمهور و مسئولی که در این کشور کار می کند، اگر یک ذره خدا را به میان تصمیم گیری ها و برنامه هایش بیاورد، اهل بیت را بیاورد، بدبختی ها و مشکلات کم می شود.

مشکل ما این است که مسئولان ما، دولتی ها، نماینده ها و حتی مردم ما از خدا و اهل بیت دور شده اند. کسی که از خدا و اهل بیت دور شود، حرف رفیق و همسایه و درد مردم و جامعه را نمی فهمد. می گوید فقط خودم . من خوب بخورم ، خوب بپوشم ، بقیه به من چه . ما باید این را درست کنیم. جایگاه خدا و اهل بیت را باید در نظام خودمان درست کنیم که گم شده و مهره سوخته شده است.

من به طور ویژه از وظیفه مداح و سخنران و هیآت ها حرف می زنم. قبل از انقلاب هیآت ها، سخنرانان مذهبی جایگاه ویژه ای بین مردم داشتند یک روحانی حرفی می زد و مردم همه به خیابان می ریختند. ما الان شاهد چنین جایگاه و اعتبار و اعتماد دوطرفه بین روحانیت و مردم نیستیم. هستیم؟

من که می گویم می خواهید درباره من شَر درست کنید ؟(با خنده)

من هم می گویم شما حق را بگویید.

حق را می گویم ولی اگر حق را بگویم شَر درست می شود. فردا می گویند آقا به تو چه ؟! ولی من باز هم حرفم را می زنم . من قبول دارم هیآت ها کم کاری کردند. اظهرمن الشمس است. شما کف همین شهر در شب های جمعه که شب دعا و استغفار است ، ببین چندتا جلسه دعا پیدا می کنی. نیست دیگر . مردم ما دعا را دوست دارند. ما ذائقه ها را عوض کردیم . هیآت ها را بردیم به سمت خصوصی شدن و اینکه فقط چهارنفر که شبیه خودمان هستند، بیایند وسط و گفتیم بقیه هم به ما چه. گفتیم فقط چهارتا که جلوی مجلس میانداری می کنند را دریابیم و بقیه را رها کردیم . نوع خواندن مان، نوع سینه زنی هایمان ، نوع جلسه داری مان به شکلی شد که مردم نمی پسندند. طرف به جلسه می آید ، می گوید مداح چی می خواند؟ اصلا چه می گوید؟ چرا این طوری عزاداری می کنند؟

چندسال است هیآت های ما این شکلی شده است؟ درد جامعه در هیآت ها گفته نمی شود . ولی وقتی یک جایی درد مردم و جامعه گفته شود، مردم می آیند. وقتی هیآت ها مردمی شود، مردم می آیند. هیآت های ما مردمی نیست. هیآت های ما شده یک محفل خصوصی تنها برای چهارتا به اصطلاح ریشو و چندتا مثلا حزب اللهی که وقتی هم می روند بیرون ، خدا می داند چکار می کنند.

از طرف دیگر نقش مداحان را شما نگاه کن. اصلا مداحان دیگر هیچ جایگاهی ندارند. قبل از انقلاب یک روحانی می آمد در یک مسجد حرفی می زد و همه مردم بیرون می آمدند ولی الان روحانیون ما … حرف حق است دیگر . من باید حرف حق را بزنم . روحانیون ما الان از مردم دور شده اند . کار من روحانی این شده که بیایم در مسجد، نمازم را بخوانم و بروم . به من چه که این مردم چه دردی دارند. تا هم حرفی می زنیم، می گوید آقا من سیاسی نیستم. من را وارد این مسائل نکنید! ما را از نان خوردن نیندازید! به مداح می گوییم این شعر را بخوان، می گوید ما را بی خیال شو! بگذار ما از امام حسین بخوانیم!

مردم امام حسینِ 1400 سال پیش را نمی خواهند. امام حسینِ حالا را می خواهند. ما که برای مرده گریه نمی کنیم . همین شبهه را در ذهن جوان های ما جا انداخته اند که یک آدمی 1400 سال پیش حالا چه خوب و چه بد کشته شده . چرا ما داریم گریه می کنیم.

ولی در حال حاضر ما باید با آن زمان بسنجیم که ببینیم امام حسین و مظلوم الان کیست و یزید و ظالم زمانه فعلی چه کسی است؟ خب ما اینها را در هیآت نمی گوییم. وقتی نمی گوییم ، مردم هم نمی آیند. اما جاهایی که این حرف ها گفته می شود، مردم هم تمایل بیشتری نشان می دهند . ولی جاهایی که فقط شور هست ، سی تا آن جلو سینه می زنند و بقیه هم تماشاچی هستند، خلوت شده است و مردم استقبالی نشان نمی دهند.

شما در هیأت فدائیان حسین علیه السلام ، تا چه اندازه دغدغه مشکلات و معیشت مردم را دارید؟

ما در حد خودمان یک کارهایی انجام داده ایم اما از قدیم می گویند یک دست صدا ندارد. اما وقتی شبکه شدیم و همه مداحان و سخنرانان قدر به میدان آمدند و حرف همه ما واحد شد، آن وقت جواب می دهد . اما الان هرکدام یک سازی می زنیم .

در زمینه رسانه ای خوب کار کرده اید

بله . ما سعی کردیم در زمینه رسانه قوی کار کنیم و خوشبختانه در کشور هم جزء سرآمدها هستیم . حالا تلگرام که فیلتر شد اما در اینستا و فضاهای دیگر سعی می کنیم قوی کار کنیم . ولی به اندازه خودمان .

شما و یکی دونفر دیگر از مداحان را در دسته بندی هایی که می کنند، جزء مداحان انقلابی یا به تعبیر خودشان «حکومتی» معرفی می کنند و بعضا نقد و گلایه ها و نیش و کنایه هایی هم در این باره می زنند و می شنوید. ناراحت نمی شوید؟

اینکه می گویم همه ما مداحان با هم نیستیم، یک مصداق آن همین جاست که تازه من را محکوم می کنند که اینها چیست که می خوانی! چندوقت پیش در محرم ، به یکی از رفقا شعری درباره حجاب دادم که شعر خیلی خوب و قوی هم داشت و گفتم این را در هیآت ت بخوان. گفته بود چندتا از کارهای محرمی ات را بده من بخوانم . شعر حجاب را برایش فرستادم . گفت:«نه،کارهای امام حسینی ت را بده بخونم!» گفتم مگر این مال داعش و یزید و سعودی هاست؟ مگر حجاب را یزید آورده؟ اینها درد است. حجاب حرف امام حسین است. حرف حضرت زهراست. نخواند. می گفت من اینها را می خوانم ، بعد به من می خندند!

خب ما اینها را نگفتیم ، وضع این شکلی شده است و کار به اینجا رسیده است.

از بعد از اولین شعرخوانی در بیت رهبری و خواندن نوحه معروف «منم باید برم» در محضر رهبری، به نظر می رسد به یکباره شهرتتان چندبرابر شد و بسیار بیشتر از قبل دیده شدید و البته محبوبیتتان هم افزایش پیدا کرد. این دیده شدن، تغییری هم در رفتار و گفتار شما بوجود آورد؟

تغییر را که من نمی توانم بگویم . بقیه باید بگویند. خودم حس نمی کنم سیدرضای سال قبل با سیدرضای امسال فرقی کرده باشد.

چند تا سوال شخصی تر هم دارم؛ اول اینکه سه تا مداح محبوب تان را نام ببرید.

سه تا ؟ یک نفر را می گویم : حاج منصور ارضی . البته حاج مهدی سلحشور هم که استاد ماست

با کدام مداحان رفیق تر هستید؟

با همه مداحان رفیقم و آن ها هم با من رفیق اند .

اگر همین الان و از طریق این مصاحبه قرار باشد از دو تا از مداحان دعوت کنید هفته آینده به هیآت فدائیان بیایند و بخوانند، کدام مداحان را دعوت می کنید

 می گویم برای من شَر درست می کنی ها!(با خنده) هرکدام در جلسه ما بیایند، صاحب اختیارند و قدم روی چشم ما می گذارند. الان اگر از کسی اسم ببرم، ممکن است نامی جا بیفتد و به کسی بربخورد و ناراحت شود. اسم نبرم بهتر است.

و سوال آخر اینکه، ماجرایی که عیدفطر امسال برای میثم مطیعی رخ داد، اگر برای شما اتفاق می افتاد، چه واکنشی نشان می دادید؟

حالشان را می گرفتم!( با خنده) حرف حق تلخ است. شما الان بخواهی حرف حق بزنی ، یک عده خوششان نمی آید. نشستی که یک عده خوششان بیاید ، نمی آید.

اگر قرار باشد حرف حقی بزنید که می دانید عواقب دارد و ممکن است محبوبیتتان را از دست بدهید، باز هم حاضر می شوید آن حرف را بزنید؟

من صدبار تا حالا حرف هایی زدم که فحشش را هم خوردم . صفحه اینستای ما هست دیگر . شاهد این ادعای من است. همین اخیرا پستی گذاشتیم از شعرخوانی من که گفتم «مردم گله مندند از ضعف مدیران» . دو سه بیتی بودکه در بیت آقا خواندم، بروید ببینید چقدر فحش دادند. چه فحش هایی . خوششان نمی آید چون به ذائقه شان خوش نمی آید. ولی ما حرف مان را می زنیم چون حق است. این قدر می زنیم تا حالشان گرفته شود!

پايگاه اطلاع رساني هيأت رزمندگان اسلام