آشنایی کامل با کشور سوریه قبل از جنگ با تروریست

سوریه کشوری است در خاورمیانه و پایتخت آن شهر تاریخی دمشق است

موقعیت جغرافیایی کشور سوریه

سوریه با ۱۸۵۱۸۰کیلومتر مربع وسعت، هشتاد وهفتمین کشور جهان است که در جنوب غربی قاره آسیا، کنار دریای مدیترانه و در همسایگی کشورهای ترکیه در شمال، عراق در شرق و جنوب شرقی، اردن در جنوب، فلسطین در جنوب غربی و لبنان در غرب واقع شده‌است. آب و هوای آن در کناره‌ها و نواحی جنوب غربی معتدل و مرطوب (مدیترانه‌ای)و در سایر نقاط گرم و خشک است. بلندترین نقطه آن از دریا، جبل شیخ با ۲۸۱۴ متر ارتفاع است. از رودهای مهم آن می‌توان به فرات، خابور، عاصی، عفرین، قوین و دجله اشاره داشت که رود فرات ، با ۶۹۶/۲ کیلومتر طولانی‌ترین آنها و حدود نیمی از آن در ترکیه و عراق جاری است.

بندرهای مهم سوریه عبارت‌اند از لاذقیه، طرطوس و بانیاس که در کنار دریای مدیترانه واقع شده‌اند.

وجه تسمیه شام و سوریه

سوریه کنونی در گذشته بخش عمده‌ای از شام بوده‌است. سرزمین شام، کشورهای کنونی سوریه، لبنان، فلسطین و اردن را در بر می‌گرفته‌است و در حقیقت (الشام والشام) نامی بوده که جغرافیدانان عرب بر منطقه‌ای که از طرفی به دریای روم و بیابان ممتد- از ایله تا فرات – و از طرفی دیگر – از فرات تا مرز روم – محدود می‌شود نهاده‌اند.

نام کنونی سوریه را فرانسویان پس از فروپاشی عثمانی و مستعمره نمودن این کشور از روی تاریخ کهن این بخش از جهان و آشوریان باستانی بر این سرزمین نهادند.

تاریخ سوریه

سوریه کنونی که در گذشته همراه با کشورهای اردن، لبنان، فلسطین، بخشی از سرزمین شام محسوب می‌شد، سابقه‌ای بس دراز در تاریخ دارد که مورخان، این قدمت را به حدود پنج هزار سال پیش ‍ می‌رسانند. از آنجا که این سرزمین در طول مدت یاد شده، از فرهنگ و تمدن درخشانی برخوردار بوده، آثار و نشانه‌هایی از این تمدن بر جای گذاشته‌است.

شهر رومی تدمر

قبل از تسلط مسلمانان بر این کشور، اقوام مختلفی از جمله: اقوام سامی، آموری، آرامی، مصری، آشوری، بابلی، یونانی، رومی و ایرانی که هر از چند گاهی این کشور را سکونت گاه خویش نموده نشانه‌هایی از تمدن خاص خویش را برای اعصار بعدی به یادگار گذاشته‌اند. با تصرف شام در سال سیزده یا شانزده هجری به وسیله سپاه اسلام، فرهنگ این دین جدید بر تمدن‌های چندین سده اقوام مذکور غلبه یافت. در قرنهای پنجم و ششم هجری که با جنگهای صلیبی بود، حکام معروفی در این کشور بر تخت سلطنت نشسته و پرچم جهاد علیه صلیبی‌ها و رومیان را برافراشتند. کسانی چون نورالدین محمود زنگی شهید، سلطان صلاح الدین ایوبی، ملک عادل ایوبی، ملک ظاهر بیبرس البندقدارى، سیف الدوله حمدانی و… که نه تنها امور جنگی و نظامی را در راس اقدامات خود قرار داده و به ایجاد پایگاههای نظامی، ساخت قلعه‌ها، حفر خندق‌ها و… پرداختند که امروزه وجود صدها اثر تاریخی از آن دوران بیانگر این مدعاست. در قرون بعدی، ممالیک و سرانجام ترکان عثمانی پس از استیلا بر این سرزمین، سیاست پیشگامان خود را تداوم بخشیده و ضمن حفاظت و بازسازی آن آثار اسلامی، به احداث بناهای دیگری نیز پرداختند.

مردم سوریه

سوریه کشوری است با گروه‌های نژادی و قومیت‌های گوناگون. در این کشور به طور عمده عرب‌ها که‌ حدود ۹۰٪ جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند زندگی می‌کنند (این تعداد شامل ۴۰۰ هزار پناهنده‌ فلسطینی نیز هست). کردها که‌ ۱۰٪ باقیمانده‌ جمعیت را تشکیل می‌دهند از تبار آریایی هستند و بیشتر در نواحی شمال شرقی و شمالی کشور زندگی می‌کنند. همچنین در این کشور اقلیت‌های کوچک زبانی آرامی (آشوری) و ارمنی نیز زندگی می‌کنند.

کردها بزرگ‌ترین گروه اقلیت نژادی در سوریه هستند.

مذاهب و فرق مذهبی در سوریه

مسلمانان این کشور ۸۶  درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند و مسیحیان که حدود ۵/۱۳ درصد جمعیت آن را بخود اختصاص می‌دهند اقلیت نسبآ چشمگیری در این کشور می‌باشند. حدود پنج هزار یهودی نیز در دمشق و اطراف آن زندگی می‌کنند.

کلیسای حضرت مریم

استان‌های سوریه

کشور سوریه‌ دارای ۱۴ استان یا (به‌ عربی محافظة) است. شهر دمشق خود یک استان نیز به‌شمار می‌آید:

دمشق بزرگ‌ترین شهر و پایتخت سوریه‌است. حلب دومین شهر پرجمعیت سوریه‌است.

نمایی از شهر حلب قبل از جنگ داخلی

دیگر شهرهای مهم و پرجمعیت سوریه عبارت‌اند از: لاذقیه، حمص، حماه، دیر الزور، معره النعمان.

بلندی‌های جولان به عربی: (هضبة الجولان ) که‌ جزو خاک سوریه‌است امروزه‌ در تصرف کشور اسرائیل است.

نقش سوریه در جنگ ایران و عراق

سوریه پس از آغاز جنگ ایران و عراق روابط خود را با عراق به پایین ترین سطح ممکن رساند و از ایران حمایت کرد.

وضعیت توریسم قبل از جنگ های داخلی خانمانسوز سوریه

در سوريه به‌دليل هزينه بالاي سفر و اقامت گردیگری هيچ رونقي نداشت  زيرا تنها مردم ثروتمند اين کشور قادر به تامين مبالغ هنگفت براي اجاره و مراکز توريستي و دريافت خدمات گردشگري بودند و مردم اين کشور تنها در دوران ماه‌عسل شانس سفر و گردش را داشتند.

صنعت گردشگري سوريه درعين‌حال که از روابط و جايگاه قدرتمند سنتي خود در بازار کشورهاي عربي بهره‌مند بود ، ولی با رشد فزاينده توريست خارجي به ويژه از ايران و سپس اروپا برخوردار شده بود که کمک های شاياني به اقتصاد و رشد سود ناخالص ملي اين کشور مي کرد.

74 درصد از کل گردشگران خارجي که از سوريه بازديد مي کردند به ترتيب از کشورهاي عربي، سپس ايران، ترکيه بود . بنابراين گردشگران ايراني خوان پربرکتي براي سوريه بودند که سالانه سود سرشاري را نصيب اقتصاد اين کشور مي‌کردند  .

تعداد کل بازديدکنندگان از کشور سوريه تنها در سال گذشته (2007) نزديک به 4 ميليون گردشگر بود .

ساعت هاي كاري

كار وزارت خانه ها و موسسات رسمي كشور از ساعت 8:00 صبح تا ساعت 16:00 بعد از ظهر است.

مغازه هاي تجاري:

در زمستان از ساعت 10:00 صبح تا ساعت 14:00 بعد از ظهر و نيز از ساعت 16:00 بعد از ظهر تا 20:00 شب است، در تابستان از ساعت 10:00 صبح تا 14:00 بعد از ظهر و نيز از ساعت 17:00 تا ساعت 21:00 شب است.

تعطيلي رسمي

روزهاي جمعه و شنبه.

سوريه كشور شگفتي ها  

سوريه مهد شكوفايي تمدن هاي با شكوه گذشته بوده بطوريكه آثار و بناهاي قديمي نمايانگر اين تمدن ها و گواه ملت هاي پيشين است. قلعه هاي عظيم بر فراز كوه ها و شهر هاي واقع در مرتفعات و دشت ها و ملت هايي كه بدين سرزمين پناه‌ آورده و سپس بوسيله اقوام ديگر منقرض شده اند. همگي بيانگر شكوه اقوام پيشين و مجد و عظمت گذشتگان است.

سوريه با موقعيت جغرافيايي خود كه در شرق درياي مديترانه واقع شده است با سه قاره آسيا، اروپا و آفريقا در ارتباط است. به طوري كه اين كشور در گذشته محل تلاقي كاروان هاي تجاري شرق و غرب راه ابريشم بوده است.

سرزمين شام شاهد تمدن هاي گوناگوني بوده كه بعضي از اين تمدن ها،‌ تمدن خود اهل شام و برخي از آنها تمدن هايي بوده كه به دلايلي وارد اين خاك و سرزمين شده و با اين فرهنگ ممزوج شده اند و اين تمدن با شكوه را به وجود آورده است.

سوريه به لحاظ دارا بودن تاريخ تمدن غني و متنوع از مهم ترين كشور هاي سياحتي به شمار مي آمد . در اين سرزمين اقوام مختلفي مانند سومريان، عموريان، آكادي ها، حثي ها،‌ فرعونيان، حوري ها، آشوري ها، كنعانيان، فنيقيان، آرامي ها، ايرانيان، يوناينان،‌ سلوكيان، بطالمه، روميان، عرب ها، نبطي ها، بيزنطيون و اعراب غساسنه بوده اند.

پس از اين اقوام اين سرزمين به فتح اسلام در آمد و در دوره هاي بعد حكومت هاي امويان، عباسيان، طولوني ها، اخشيدي ها و فاطميون بر اين سرزمين حاكم شدند. اين منطقه بارها در زمان سلجوقيان، اتابكيان، نوري ها، ‌ايوبيان، و مماليك مورد هجوم اقوام اروپايي و مغول واقع شده است و مدتي تحت تصرف عثماني ها درآمده و بعد تحت قيموت فرانسه قرارگرفت كه در نهايت توانستند فرانسوي ها را بيرون رانده و خود مستقل شوند.

مساحت سوريه 185180 كيلومتر مربع است،‌ طول منطقه ساحلي درياي مديترانه 183 كيلومتر است كه دروازه اصلي سوريه از چهار منطقه بزرگ آب و هوايي تشكيل شده است.

1 – منطقه ساحلي كه داراي آب و هواي معتدل مديترانه اي است.

2- منطقه كوهستاني كه از دو رشته كوه تشكيل شده است: رشته كوه هاي لاذقيه در غرب و كوه زاويه در شرق كه در بين اين رشته كوه ها دره جنگلي و رودخانه عاصي جاري است و ديگري رشته كوه هاي لبنان شرقي و كوه حرمون در غرب كشور است كه جلوه خاصي را به اين مناطق داده است.

3- منطقه دشت داخلي: اين منطقه دشت هاي حلب و دشت هاي منطقه الجزيره كه رودخانه فرات در آنجا جاري است و نيز دشت هاي حماه، حمص، حوران را شامل مي شود.

نمایی از مزرعه زیتون در استان حمص

4- صحراي سوريه كه شامل مناطق مركزي و شرق سوريه است.

آب و هواي سوريه از تنوع خاصي برخوردار است به طوري كه آب و هوا در مناطق ساحلي معتدل و در مناطق مركزي گرم و خشك است.

موقعيت جغرافيايي سوريه و اختلاف آب و هوايي آن، تنوع گياهي و حيواني ويژه اي را بدين كشور بخشيده است. در اين كشور حدود 3500 نوع گونه گياهي و گونه هاي مختلف حيواني از قبيل: شتر، خرگوش صحرايي، كفتار، شغال، باز، عقاب،‌ آهو، گرگ و اسب وجود دارد.

نظام حكومتي:

سوريه يك كشور با نظام جمهوري مي باشد كه رييس جمهور آن هر هفت سال يكبار از سوي مردم انتخاب مي شود.

همچنين مردم هر چهار سال نمايندگان مجلس را انتخاب مي كنند. نخست وزير اين كشور را رئيس جمهور تعيين مي كند. و در حال حاضر آقاي بشار اسد رئيس اين كشور مي باشد.

بخش فرهنگي:

غذاهاي سوريه

سوريه از جمله كشورهايي است كه از تنوع غذايي بالايي برخوردار است. در سوريه غذاها مخلوطي از شيوه اروپايي و ادويه جات شرقي مثل سماق و گشنيز هستند كه داراي طعم و مزه فوق العاده ای است. هم چنين در وعده هاي غذايي گوشت و مرغ تركيبي از سبزيجات به ويژه نعناع وجود دارد كه بي نظير و منحصر به فرد است.

در سوريه غذاهاي سنتي گياهي مثل (( تبوله و فتوش )) وجود دارد.

شيريني هاي سوريه انواع مختلفي دارد كه معمولا در طبخ آنها ،‌گلاب و دانه هاي مغزدار گردو و پسته و نيز زردآلو و خرما بكار مي رود.

موزه ها

موزه هاي باستاني سوريه داراي آثار هنري و اشياء‌ تاريخي زيادي وجود داشت که متاسفانه برخی از آنها در اثر جهل گروه های معارض و یا در جنگ های داخلی از بین رفته که تا پایان این برادر کشی ها هرگز نمی توان به میزان خسارت وارده بر تاریخ اسلامی و نیز تاریخ بشری که با سکوت غربی ها نیز توام می باشد پی برد.

اشيا و لوازم كهن و قديمي براي بازديدكنندگان از موزه ها وجود داشت ، بطوريكه شمشيرهاي ساخته شده از سنگ چخماخ، لوازم و تجهيزات كشاورزي و وسايل خانگي كه از سنگ ساخته شده بود ، تاريخ قديم و كهن را براي بازديد كنندگان مجسم مي كر د هم چنين جواهرات و زيور آلات قديمي و تصاوير زنان، گذشته را در برابر ديدگان ترسيم مي كرد.

در گذر از اين موزه ها، معبد هاي عظيم و با شكوه داخل قصر ها نمايان مي شود كه با مشاهده اين نماها و شاهكارهاي حاكمان گذشته و نقش و نگارهاي قديمي قصرها كه با ظرافت كاري تمام صورت گرفته است، تمدن عظيم و با شكوه گذشته را متذكر مي شويم.

اما كاشي كاري ها و معرق كاري هاي بي نظيري كه در اين بناها به كار رفته ياد آور حكايت فلاسفه قديم و اسطوره هاي درياي مديترانه از قبيل بوليبس، الياذه، جيا و اورفيوس است.

در موزه ها با ديدن اكتشافات علمي و ابداعات هنري از جمله معماري ها و تزئينات ظريف و نسخه هاي خطي گرانبها به شكوه و تمدن بزرگ اسلامي پي مي بريم.

دمشق شهري جذاب

دمشق از جمله قديمي ترين پايتخت هايي است كه در سايه سار باغ هاي زيبا و آب هاي رودخانه ” بردي ”  هم چنان پا برجا مانده است.

نمایی از شهر دمشق قبل از جنگ های خانمانسوز داخلی

دمشق شهر كهن و تاريخي و در عين حال از شهر هاي مدرن و معاصر بوده كه در برابر حملات شورشيان و هجوم خارجيان ايستادگي كرده و با فرهنگ و تمدن هاي مختلف حاكم بر اين سرزمين هم زيستي داشته است. دمشق از جمله شهر هايي كه در حفظ و نگهداري آثار و ميراث گذشتگان حريص بوده به طوريكه اين آثار و بناهاي قديم،‌ قافيه و الفاظ شاعران و ادبيان گذشته و معاصر را تشكيل مي دهند.

مورخان، اين شهر را به چندين اسم از جمله: جلق، فيحاء‌ و شام و نامگذاري كرده اند و برخي اين شهر را به دمشاق بن كنعان و دمشق بن نمرود و برخي ديگر به حضرت ابراهيم (علیه السلام) نسبت داده اند.

دمشق شهری است که مدفن بسیاری از پیامبران الهی است .  با معماری مدیترانه ای و جمعیتی بیش از یک میلیون نفر. این شهر سابقه ای بس طولانی دارد. طبق برخی روایات ، وطن آدم (علیه السلام) و نوح (علیه السلام) و ابراهیم (علیه السلام) بوده است. قابیل برادرش، هابیل، را در این شهر کشت؛ گفته می شود تخته سنگ سرخی که در دامنة تپه ای نزدیک شهر وجود دارد نشانه این حادثه است . دمشق در قرن 15 ق.م تَحُوطِمِس سوم آن را فتح کرد. در قرن 11 ق.م پایتخت پر رونق آرامیان بود و اینان شبکة کانالهای شهر را بسط دادند. مسعودی می نویسد: از فرزندان نوح (علیه السلام)، جیرون بن سعد بن عاد به محل دمشق مقام گرفت و آن شهر را ساخت و ستونهای سنگ سپید و مرمر بیاورد و بنای شهر را نهاد و آن را ارم ذات العماد نامید. نیز می نویسد: هم اکنون به سال 332 ق این محل در دمشق به جاست و یکی از بازارهای شهر است که نزدیک مسجد جامع و به نام جیرون معروف است. جیرون بنایی بزرگ است و درهای مسین عجیبی دارد… قسمتی از آن هنوز باقی است. در 732 ق.م دولت دمشق به دست سپاهیان تیگلت پییلسر سوم پادشاه آشور برافتاد، سپس در همان قرن به دست بابلی ها افتاد و در قرن 6ق.م در تصرف هخامنشیان بود. در سال 333ق.م اسکندر مقدونی بعد از جنگ ایسوس بر دمشق دست یافت (در زمان اشکانیان) و در نتیجه، مذهب مسیح در آنجا انتشار پیدا کرد. این شهر مقر اسقفهای مسیحی بود که در سلسله مراتب کلیسا پس از بطریق انطاکیه قرار داشتند و مدرسه ای داشت که گرچه به پای مدرسه اسکندریه و انطاکیه نمی رسید، مقارن با فتح اسلامی مقام برجسته ای یافته بود.
به نوشتة بلاذری، خالد بن ولید، بُسرِ بن اَبی اَرطاه عامری قریشی و حبیب بن مَسلَمة فهری را به غوطة دمشق فرستاد. خالد خود به گذرگاهی از دمشق که ثنیه العقاب نامیده می شد رفت و در آنجا پرچم خود را به اهتزاز در آورد. این پرچم از آن رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و به رنگ سیاه بود؛ از همین روی آن روز مردم آنجا را ثنیه العقاب نامیدند. گویند که خالد بر دروازة شرقی دمشق و به روایتی، بر دروازة جابیه فرود آمد و اسقف دمشق طعام و هدایا برای وی فرستاد.
در روزگار خلیفه سوم ، معاویه به حکومت شام منصوب شد و دمشق را مرکز فرمانروایی خود قرار داد. قصر خلیفه در دمشق در نهایت شکوه بود. دیوارهای آن با قطعات معرّق و ستونهایش با مرمر و طلا و طاقهایش با جواهرات زینت یافته بود و هوایش به وسیلة فوّاره ها و آبهای جاری و باغهای پر درخت تلطیف می شد.  طرح ساختمان اولیة مسجد جامع دمشق را که در زمان امویان و به دوران خلافت ولید ساخته شد، نخستین بار ابوعبیده بن جرّاح ریخت و پس از آن به سال 97 ق ولید بن عبدالملک آن را بساخت.

ولید برای ساختمان این مسجد هنرمندان ایران و هند و مغرب و روم را آورد. هفت سال مالیات شام را خرج آن کرد و هجده کشتی زر و سیم از راه جزیرة قبرس بدانجا آورد و اینها غیر از هدایای پادشاه روم بوده است.

حرم حضرت زینب (سلام الله علیها)

حرم حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) در شهر دمشق  قرار دارد و یکی از زیارتگاههای مهم مسلمانان و نیز از مساجد بزرگ سوریه به شمار می رود.

قریه‌ای که در آن مزار حضرت زینب (سلام الله علیها) قرار دارد، در گذشته به راویه و اکنون به زینبیه مشهور است. در حال حاضر این قریه به شهر متصل و در هفت کیلومتری شرق دمشق قدیم به طرف فرودگاه واقع می‌باشد.

در خیابان اصلی این شهرک از دور، گنبد و ماذنه‌های آن دیده می‌شود. گنبد ساختمان طلائی است و در سمت شرقی و غربی آن دو مناره کاشی کاری شده قرار دارد.

گلدسته‌های حرم مطهر به عنوان مرتفع‌ترین و زیباترین مناره‌های کاملاً پوشیده شده از کاشی معرق در دوران معاصر در سطح جهان است که کاشی کاری آن توسط هنرمند اصفهانی مرحوم استاد علی پنجه پور به مدت حدوداً ۱۰ سال و به سبک اصفهان اجرا گردیده است.

فضای مزار حضرت زینب (سلام الله علیها) و صحن آن به‌صورت مربع مستطیل می‌باشد که شبستان و گنبد و حرم در وسط آن قرار گرفته و دارای چهار درب ورودی می‌باشد سقف شبستان  و مزار از سه قسمت تشکیل شده که به صورت پله‌ای بر روی هم قرار دارند و گنبد نیز در وسط آن قرار یافته‌است. بر روی این گنبد جملاتی از قرآن کریم نوشته شده است.

مزار حضرت زینب (سلام الله علیها) در وسط حرم با ضریحی زیبا و اطراف آن هشت ستون کاشی کاری شده که گنبد بر آن استوار شده وجود دارد. دیوارهای مقبره تا نصف آن سنگ سفید و بقیه آئینه کاری بوده و نمونه‌ای از هنر و معماری ایرانی اسلامی است. بنای داخل و خارج ساختمان و همچنین مناره‌ها و گنبد از حدود بیست سال پیش است ولی توسعه‌های اطراف صحن و تزئینات آنها همگی از سوی جمهوری اسلامی انجام شده‌است.

دمشق چهره هاي بارز و فيلسوفان مشهوري را در خود پرورش داده است، بطوريكه آثار و شاهكار هاي آنها در فرهنگ و تمدن روم نمايان است ؛‌ كه از جمله ابولودر معمار مشهوري دمشقي است كه اولين پل رودخانه وانوب و ستون معروف تراجان را در روم بنا كرده است و هم چنين چهره هاي معروف حقوق مانند “بابينانو” و “البيانو” است.

دمشق قديم كه با ديوارها و برج هاي دفاعي احاطه شده است هشت دروازه دارد كه شش باب در دوره قبل از اسلام و دو باب آن در دوره اسلام بنا نهاده شده است، در بافت شهر دمشق آثار باستاني و بناهاي مهم تاريخي وجود دارد كه از بين آنها مسجد اموي با مناره هاي سه گانه اش بارز و مشخص است.

مسجد اموی در دمشق

در دمشق آثار باستاني زيادي از قبيل ستون هاي معبد ژوپيتر دمشقي، مقبره صلاح الدين، مدارس عدلي،‌جمقمقي “موزه خوشنويسي عربي ” و كتابخانه ظاهريه و هم چنين در قسمت جنوبي مسجد اموي قصر العظم ،‌خان اسعد باشا و حمام نورالدين وجود دارد.

هم چنين در قسمت شرقي شهر دمشق كليساي قديس حنانيا و در جنوب شرقي آن كليساي قديس بولص واقع شده است. و نيز در شمال غربي دمشق قديم نزديك ورودي بازار حميديه دژ معروف دمشق قرار دارد كه به قلعه ايوبي معروف است.

تكيه سليماني و موزه هاي جنگي و موزه ملي در قسمت غرب دمشق واقع شده است، گفتني است در بالاي كوه قاسيون زيارتگاه و غار اربعين قرار دارد كه حوا بعد از كشتن هابيل اولين قرباني تاريخ بدست قابيل بدان غار پناه برد. در محله هاي قديم دمشق علاوه بر قهوه خانه سنتي و مشهور “نوفره” ، خانه هاي قديمي، حمام ها و خانه هاي باستاني، مدارس تاريخي،‌ از دوران اسلام و سفره خانه هاي سنتي وجود دارد. در محله مدارس منطقه صالحيه تكيه سليماني و مسجد شيخ محيي الدين ابن عربي واقع شده است.

محله هاي دمشق جديد در خارج از محدوده ديوار هاي قديمي شهر بنا شده است.

صيدنايا

شهر صيدنايا يكي از مناطق ديدني سوريه است كه به فاصله 35 كيلومتري دمشق واقع است. ارتفاع اين شهر از سطح دريا 1440 متر است و در دامنه سلسله جبال قلمون قرار دارد اكثر جمعيت اين شهر را مسيحيان تشكيل مي‌دهند كه در كنار مسلمانان زندگي مسالمت آميزي دارند. شهرت اين شهر به واسطه كليساهاي زيبايي است كه در آن بنا شده است. آثار تاريخي زيادي از دوران حجر، آرامي، يوناني رومي ‌و عربي در اين شهر به چشم مي‌خورد كه نشان از قدمت آن دارد مشهورترين كليسا از 30 كليساي موجود در اين منطقه كليساي سيده صيدنايا است صيدنايا كلمه‌اي سرياني است كه به معناي با نوي ما مي‌باشد و بعضي مي‌گويند از صيد گرفته شده است قدمت اين كليسا به سال 547 ميلادي مي‌رسد در اين دير دست خطي نگهداري مي‌شود كه گفته مي‌شود به دست لوقا البشير به نگارش در آمده است و مسيحيان از آن به عنوان معجزه‌اي نام مي‌برند. اين كليسا براي مسيحيان بسيار مقدس و مورد احترام است و شفاعتگاهي براي درد مندان و نيازمندان مسيحي است.

به ادعاي مسيحيان حضرت نوح اولين درخت انگور را در اين شهر كاشت و به همين علت انگور اين شهر بهترين انگور جهان مي‌باشد اين شهر مقدس‌ترين شهر پس از بيت المقدس براي مسيحيان است.

استان حلب

يكي از شهرهاي قديمي جهان به حساب مي‌آيد و تاريخي مانند روم قديم، ‌نينوي و بابل براي آن قائل هستند. استان حلب 10 % مساحت سوريه را شامل مي‌شود و طبق آخرين سرشماري در سال 2005.م، جمعيت اين استان حدود چهار ميليون مي‌باشد يعني 9/ 22 % جمعيت سوريه را در خود جاي داده است و در حال حاضر از دمشق نيز بزرگتر است.

از القاب اين شهر( الشهباء‌) است. حلب پايتخت اقتصادي و صنعتي سوريه شناخته مي‌شود و صنعت نساجي در اين استان رونق دارد. صابون معروف به غار، صنايع دستي، روغن زيتون و پسته اين شهر از شهرت جهاني برخوردار است. در اين شهر آثار تاريخي فراواني وجود دارد كه معروفترين آن قلعه حلب است كه گفته مي‌شود تاريخ بناي آن به پنج هزار سال قبل مي‌رسد. اين بنا كه در چهل متري سطح شهر بر روي تپه‌اي بنا شده است شهرت جهاني دارد.در اين شهر مسجد بزرگ اموي كه در آن ضريح حضرت زكريا عليه السلام قرار دارد ،نيز واقع مي‌باشد. از ديگر اماكن مهم اين شهر، مشهد النقطه امام حسين عليه السلام و مرقد مطهر محسن (علیه السلام) فرزند كوچك امام حسين و كليساي سمعان را مي‌توان نام برد در اين شهر 150 اثر تاريخي وجود دارد و يونسكو اين شهر را يكي از شهرهاي مهم تاريخي جهان مي‌شناسد اين شهر در سال 2006 ميلادي به همراه اصفهان به عنوان پايتخت فرهنگي جهان اسلام معرفي گرديد.

گفته مي‌شود نام “حلب” ريشه آرامي دارد و به معني سفيدي است زيرا خاك و سنگ اين شهر سفيد مي‌باشد.اكثريت ساكنين اين شهر را عرب‌ها تشكيل مي‌دهند اما اقليت كرد، چركسي و ارمني نيز در اين شهر حضور دارند. اغلب ساكنين استان حلب از مسلمانان اهل سنت مي‌باشند و اقليت قابل توجهي مسيحي كه اكثرا روم كاتوليك هستند نيز در اين استان زندگي مي‌نمايند.دو شهرک شيعه نشين “نبل” و “الزهرا ” در نزديکي اين شهر قرار دارد.

از نظر جغرافيا يي اين استان در شمال سوريه واقع و رودخانه‌هاي فرات و عفرين از اين استان مي‌گذرد.چنانکه گفته شد حلب پايتخت اقتصادي و صنعتي سوريه به حساب مي‌آيد و اهل اين شهر از قديم به تجارت معروف بوده اند. كشاورزي در اين استان از رونق فراواني بر خوردار بوده است و دليل آن نيز خاك حاصلخيز و آب فراوان آن مي‌باشد.

فاصله اين شهر با دمشق 355 كيلومتر و با مرز تركيه در منطقه باب الهوي 45 كيلومتر است اين شهر در فاصله 456 كيلومتري درعا در جنوبي ترين نقطه سوريه و 146 كيلومتري حماه قرار دارد. فواصل شهرهاي مهم ديگربا اين شهر  (حمص (193) لاذقيه (186) طرطوس (‌276) رقه در شرق( 192) دير الزور (317) حسكه (375) كيلومتر مي‌باشد.

از اماكن زيارتي اين شهر مي‌توان به مشهد نقطه امام حسين كه در زمان حاكميت سيف الدوله حمداني بنا شده و همچنين مشهد محسن بن امام حسين (علیه السلام) اشاره نمود.

استان الرقه

استان رقه در شمال شرق سوريه قرار دارد و مركز آن شهر رقه در كنار رود فرات واقع است.. اين منطقه داري زمين و آب مناسب مي‌باشد لذا كشاورزي در آن رونق دارد. سد بزرگ الثوره در اين استان واقع است. جنگ صفين بين لشكر امام علي (علیه السلام) و معاويه در نزديكي اين شهر به وقوع پيوسته است. لذا مرقد جناب عمار ياسر از صحابه گرانقدر پيامبر اسلام در اين شهر واقع و سالانه هزاران نفر از مسلمانان براي زيارت مرقد ايشان و اويس قرني كه در كنار ايشان مدفون است به اين شهر مي‌آيند در زمان خلفاي بني عباس از رقه به عنوان پايتخت تابستاني استفاده مي‌نمودند. در اين استان کشاورزي رونق فراواني دارد.

استان درعا

مركز اين استان شهر درعا در 100 كيلومتري دمشق قرار دارد اين استان با اردن هم مرز است. اين استان از مناطق تاريخي سوريه به حساب مي‌آيد و به دليل نزديكي به بيت المقدس پيامبران زيادي در اين منطقه مي‌زيسته اند. آرامگاه حضرت ايوب نبي(علیه السلام) در اين استان قرار دارد. يكي از مناطق مهم اين استان شهر بصري است كه داراي آثار تاريخي فراواني است از جمله دير بحيراء_ همان راهبي كه افتخار زيارت حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) در نوجواني را يافت و اين راهب بود كه بعد از زيارت آن حضرت خبر از نبوت ايشان را به عبد المطلب جد بزرگوارش داد.

شهر بصري يك شهر تاريخي است كه در خود يادگار اديان و فرهنگ‌هاي مختلف را دارد از ويژگي‌هاي منحصر به فرد شهر بصري، حضور و زندگي مردم امروزي در بافت قديمي شهر است به گونه‌اي كه آنان در همان منطقه قديمي رومي و بيزانسي زندگي مي‌نمايند و گويي در آن دوران تردد مي‌نمايند. اين امر باعث پيوند و و درعين حال حضور هميشگي در اين محوطه تاريخي شده است. كه البته فوايد و مضرات خود را نيز دارد.

از آثار اين شهر مي‌توان به آمفي تئاتر بصري با قابليت پذيرش 15000 نفر تماشگر اشاره نمود كه دومين آمفي تأتر بزرگ جهان پس از آمفي تأتر روم است كه از دوران روميان بر جاي مانده است. طي چند سال گذشته دولت سوريه توجه زيادي به اين منطقه داشته و سمينارها و كنفرانس‌هاي بزرگي در خصوص جهانگردي در آنجا بر گزار شده است. ‌

از ديگر اماکن ديدني بصري مي‌توان به مسجد عمري، مسجد مبارک، تخت دختر پادشاه و دروازه‌هاي تاريخي اين شهر اشاره نمود.

لاذقيه

اين استان ساحلي که بندر اصلي سوريه نيز در آن واقع است در 348 كيلومتري شمال غربي دمشق واقع شده و در ساحل شرقي مديترانه قرار دارد. در شانزده كيلومتري مرکز اين استان يعني شهر لاذقيه خرابه‌هاي شهر باستاني اوگاريت وجود دارد. جمعيت اين شهر بالغ بر 700 هزار نفر مي‌شود كه داراي اديان مختلف مي‌باشند در اين شهر مسلمانان (علوي و سني) و مسيحان (روم ارتدوكس، روم كاتوليك ماروني‌ها و پروتستان) دوستانه در كنار هم زندگي مي‌نمايندو اين شهر از قديم اينگونه بوده است. ابو العلاي معري قصيده‌اي در توصيف لاذقيه دارد که به زندگي مسالمت آميز مردم اين شهر علي رغم وجود اديان مختلف اشاره مي‌نمايد.

 دانشگاه تشرين در اين شهر واقع گرديده است.

آثار تاريخي و ديدني اين استان:

1ـ مسجد جامع 2ـ قلعه صلاح الدين 3ـ قلعه كهف 4ـ مقبره كمال ادهم در شهر جبله 5ـ مسجد و جمعيت خيريه امام صادق (علیه السلام)

جبله

اين شهر بندري در کناره درياي مديترانه و در غرب سوريه، در 30 کيلومتري جنوب لاذقيه قرار دارد و از توابع استان لاذقيه به حساب مي‌آيد. دو رود برغل و صنوبر در نزديکي اين شهر جاري و اراضي کشاورزي اين منطقه را آبياري مي‌نمايد. اين شهر از نظر اقليمي معتدل و آب و هوايي مديترانه‌اي دارد ميانگين درجه حرارت 19 درجه سانتيگراد (12درجه زمستان و 26 درجه در تابستان) است. طبق سرشماري سال 2005م ميزان جمعيت آن حدود 523090 نفر بوده است. ساکنين اين شهر علوي، اهل سنت و مسيحي مي‌باشند. مزار عارف بزرگ ابراهيم ادهم در اين شهر و در کنار مسجدي به اين نام قرار دارد. در اين شهر چندين جمعيت خيريه جعفري از جمله جمعيت خيريه امام رضا (ع) و جود دارد.

استان حمص

اين استان در وسط سوريه واقع و مركز آن شهر حمص است. رودخانه معروف عاصي كه از لبنان سرچشمه و به تركيه   مي‌رود از اين استان عبور مي‌نمايد. اين استان با 41 هزار كيلومتر وسعت بزرگترين استان سوريه از نظر مساحت مي‌باشد و سومين استان سوريه از نظر جمعيت به حساب مي‌آيد. اين استان از غرب با لبنان و از شرق با عراق و اردن همسايه است مقبره و مسجد خالد بن وليد در اين شهر قرار دارد. هر چند اكثريت مردم اين استان را اهل سنت تشكيل مي‌دهند اما تعداد قابل توجهي از پيروان مذاهب ديگر از جمله شيعيان، ارمني‌ها ‌و مسيحيان ارتدوكس نيز در اين استان و دركنار يكديگر با صلح و دوستي زندگي مي‌نمايند.

 منطقه تاريخي پالميرا و يا تدمر داراي چهار قسمت است:

1ـ دشت مقابر 2ـ مجموعه معابد (30 معبد) 3ـ شهر قديمي 4ـ موزه

بناي اين شهر به هزاره اول قبل از ميلاد بر مي‌گردد و اوج عظمت آن همزمان با ميلاد حضرت مسيح بوده است. حكومت روميان در اين محل به فرماندهي اورليان بوده كه با حكومت شاپور اول ساساني همزمان بوده است. جنگ‌هاي متعددي بين اين دو حاكم در آن منطقه در گرفته است و به گواه نقش برجسته‌هاي نقش رستم و تنگ چوگان استان فارس كه اين حاكم يعني اورليان را اسير و در بند به شاپور نشان مي‌دهد نشان از پيروزي‌هاي ايرانيان بوده است. رد پاي ساسانيان در منطقه تدمر به خوبي مشهود است شاپور ساساني بارها به اين منطقه لشكر كشي نموده و با خود غنايم زيادي را به ايران بازگردانده است. البسه‌هاي چين دار مخصوص شاهان ساساني بر تن شاهزادگان تدمري آن دوران و تزينات زنان ساساني بر نقوش بر جسته زنان تدمري هنوز جلوه نمايي مي‌نمايدکه نشان از نفوذ فرهنگ ايراني در آن منطقه دارد. تشابه اين منطقه به حدي است كه هركس به اين منطقه تاريخي مي‌رود يادي از پاسارگاد و تخت جمشيد نيز مي‌نمايد. البته وجود هر دو كشور بر سر راه جاده ابريشم باعث به وجود آمدن تعاملات و تاثير و تاثرات فرهنگي بيشتر در دوران‌هاي پيشين شده است كه امروزه مي‌تواند پايه و مايه اصلي ايجاد مراودت فرهنگي بيشتري قرار گيرد.

معبد بل

معبد بل يا خداي خدايان كه بعدها در زبان فارسي به بعل به معني خدا تغيير نام مي‌دهد، از عظمت قابل توجهي بر خوردار است. نقوش بر جسته خدايان متعدد از جمله خورشيد ،‌ماه ،‌خداي پيروزي ،‌خداي انتقال روح (كه تا چهل خدا نام برده اند) دال بر اعتقادات چند خدايي در آن دوران و قابل بررسي تطبيقي با ايران دوران ساساني است. همچنين در فاصله كمي از اين شهر قلعه دفاعي متعلق به ايوبيان وجود دارد.

استان طرطوس

اين استان در جنوب استان لاذقيه و در کنار درياي مديترانه قرار دارد و شهرهاي سياحتي صافيتا، درکيش در 35 کيلومتري شرق طرطوس واقع است اين دو شهر داراي مناطق زيبا ودلربايي مي‌باشند اين دو شهر و اطراف آن پوشيده از درختان زيتون و بوته‌هاي گل است از ديگر مناطق ديدني اين استان جزيره زيباي”آرواد” مي‌باشد که تنها جزيره مسکوني سوريه به حساب   مي‌آيد. تاريخ اين جزيره به دوران کنعانيان مي‌رسد که کشوري مستقل بوده است به نام “اردواس “. در اين جزيره قلعه است که تاريخ آن به قرن پنجم قبل از ميلاد باز مي‌گردد. مردم اين جزيره بيشتر به ساخت لنچ، صيادي و دريا نوردي مشغول مي‌باشند.

استان حسكه

استان حسكه در شمال شرقي سوريه واقع است و مركز اين استان نيز شهر حسكه مي‌باشد وجود رودهاي متعدد دجله ،‌فرات و خابور به اين استان اهميت ويژه‌اي داده است و البته وجود مناطق نفت خيز رميلان، هول و الحبيبه نيز در اين استان واقع و شهر كرد نشين قامشلي در اين استان واقع است. قوميت‌هاي مختلف كرد ،‌عرب و يزيدي‌ها و چچن‌ها در اين استان در كنار هم زندگي مي‌نمايند.

استان حماه

اين استان حاصلخيز در بين دو استان حلب و حمص واقع است. داراي زمين‌هاي كشاورزي پر رونقي است و دامداري اين استان معروف است. از آثار تاريخي مي‌توان به دو نواعير آبي اشاره نمود كه همچنان درحال فعاليت است.شهر مهم اين استان سلميه است كه اكثرآنها از شيعيان اسماعيلي هستند. در كنار جاده دمشق به حلب در نزديكي مركز اين استان كوهي به نام جبل امام زين العابدين قرار دارد كه گفته مي‌شود در انتقال اسراي كربلا از كوفه به شام امام زين العابدين (علیه السلام) در آنجا به عبادت پرداخته اند و از آن به بعد مورد عنايت مردم واقع شده است در حال حاضر شيعيان علوي براي آن اهميت خاصي قائل مي‌باشند و مقامي نيز در آنجا به نام امام چهارم درست كرده اند كه پذيراي زوار زيادي است.

استان دير الزور

اين استان كه به زبان عاميانه دير نيز گفته مي‌شود در شرق سوريه قرار دارد و رود فرات از وسط شهر دير الزور که مرکز اين استان است مي‌گذرد. در اين استان نيز كشاورزي رونق دارد و گندم و پنبه آن از مرغوبيت بر خوردار است. پل معلق فرانسوي بر روي فرات كه از مركز اين شهر مي‌گذرد به اين شهر زيبايي خاصي داده است. عشاير اين استان با عشاير عراق و عربستان قرابت دارند.