پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
در جلد دوم از کتاب «مکیال المکارم» بخش هشتم، ذیل عنوان «تکالیف بندگان نسبت به حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف» مطالبی ارائه شده که شمایی از آنچه منتظران باید در مقابل امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف انجام دهند را مرور می کند:
روایتی که ثقة الاسلام کلینی در اصول کافی به سند خود از اسماعیل جعفی آورده که گفت: مردی بر حضرت ابوجعفر امام باقر علیه السلام وارد شد و صفحه ای در دست داشت، حضرت باقر علیه السلام به او فرمود: «این نوشته مناظره کننده ای است که پرسش دارد از دینی که عمل در آن مورد قبول است».
عرض کرد: رحمت خداوند بر تو باد همین را خواسته ام. حضرت ابو جعفر باقر علیه السلام فرمودند: «گواهی دادن به اینکه هیچ معبود حقی جز خداوند نیست و اینکه محمد صلی الله علیه و آله و سلم بنده و رسول او است و اینکه اقرار کنی به آنچه از سوی خداوند آمده و ولایت ما خاندان و بیزاری از دشمنان مان و تسلیم به امر ما و پرهیزکاری و فروتنی و انتظار قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف ما که ما را دولتی است که هر وقت خداوند بخواهد آن را خواهد آورد.»
و در همان کتاب ابوالجارود آمده که گفت: به حضرت ابو جعفر باقر علیه السلام عرضه داشتم: ای فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، آیا مودت و دلباختگی و پیروی مرا نسبت به خودتان می دانید: فرمودند: «آری»، عرضه داشتم: من از شما مطلبی را می پرسم و می خواهم به من پاسخ دهید زیرا که چشم من نابینا است و کمتر راه می روم و نمی توانم هر وقت بخواهم به دیدار شما بیایم. فرمودند: «خواسته ات را بازگوی». عرض کردم: دینی که تو و خاندانت خدای عزوجل را با آن دینداری می کنید برایم بیان فرمای تا خدای عزوجل را با آن دینداری نمایم.
امام باقر علیه السلام فرمودند: «اگرچه مطلب را کوتاه کردی ولی سوال مهمی آوردی، به خدای سوگند، دینی را که من و پدرانم خدای عزوجل را با آن دینداری می کنیم برایت می گویم: گواهی دادن به اینکه هیچ معبود حقی جز خداوند نیست و اینکه محمد صلی الله علیه و آله و سلم رسول خدا است و اقرار کردن به آنچه از نزد خداوند آورده و ولایت ولیّ ما و بیزاری از دشمن مان و تسلیم بودن به امر ما و انتظار قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف ما و اهتمام ورزیدن (در امور واجب حلال) و پرهیزکاری (از کارهای حرام) است.»
منبع: روضه الکافی، 76ح 30 / اصول کافی، 21/2 ح10
