ارتباط آیه «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» با مهدویت

قرآن در سوره مبارکه توبه، آیه 33 می فرماید: «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ؛ اوست خدایی که رسول خود را به هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان عالم تسلط و برتری دهد هر چند مشرکان ناراضی و مخالف باشند.»

این آیه به همین صورت در دو سوره دیگر نیز آمده است؛ سوره مبارکه فتح، آیه 28 و سوره مبارکه صف، آیه 9. گرچه اسلام از نظر منطق و استدلال همیشه پیروز بوده است، اما این آیه غلبه ظاهری و وعده حاکمیت اسلام بر جهان را بیان می کند.

چنان که در آیات دیگری نیز«ظَهَرَ» به معنای «استیلا یافتن» آمده است؛ به عنوان نمونه «إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَلَنْ تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا؛ اگر بر شما غالب شوند سنگ سارتان می کنند» و «كَيْفَ وَإِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لَا يَرْقُبُوا فِيكُمْ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ؛ اگر بر شما غالب شوند هیچ عهد و پیمانی را مراعات نمی کنند.»

از یک سو این آیه تا کنون تحقق نیافته و از سویی دیگر، خداوند وعده حاکمیت اسلام را داده است و وعده او دروغ نیست؛ در نتیجه همان گونه که در روایات بسیاری آمده است این آیه به ظهور حضرت مهدی علیه السلام اشاره دارد. مسأله حضرت مهدی علیه السلام و قیام جهانی او در روایات بسیاری از طریق شیعه و اهل سنت وارد شده و در اغلب کتب حدیثی عامه آمده است و از مسلمات اعتقادی مسلمانان محسوب می شود.

امام صادق علیه السلام در سخنی فرمودند: «هنگامی که قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف ما قیام کند، جایی روی زمین باقی نمی ماند مگر این که در آن جا صدای «أشهَدُ أن لا اله الا الله و أشهَدُ أنّ محمّداً رَسولَ الله» بلند می شود.»

و فرمودند: «هر گاه قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور کند، عدل را میان مردم برقرار سازد و در زمان او جور و ستم برطرف می شود، راه ها امن می گردد، زمین برکات خود را بیرون می دهد و او هر حق را به صاحبش برمی گرداند. در زمان ظهور او، تمام مردم روی زمین دین اسلام را خواهند پذیرفت و آیه شریفه «أَفَغَيْرَ دِينِ اللَّهِ يَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَإِلَيْهِ يُرْجَعُونَ» مصداق پیدا می کند.»

حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف در میان مرم مانند حضرت داود علیه السلام و حضرت محمد صل الله علیه وآله حکم می کند. در آن زمان گنج های زمین ظاهر می گردد، زینت هایش آشکار می شود، همه مردم ثروتمند می شوند و دیگر جایی برای مصرف صدقات باقی نخواهد ماند.

محور و پایه دین اسلام، حق است: «دین ِالحَقِّ» اگر چه ادیان آسمانی همه حق اند ولی به خاطر پیدایش تحریف در آن ها حقانیت شان مخدوش شده است. طیق آیات قرآن حق بر باطل پیروز است.«لِیُظهِرَ» پس اراده و حرکت خود را با اراده الهی هماهنگ سازیم وگرنه محو و نابود خواهیم شد: «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ».

منبع: سوره کهف آیه 20، سوره توبه آیه 8، تفسیر عیاشی، ج1، ص183، سوره آل عمران، آیه 83، برگرفته از «پرتوی از آیه های مهدوی» نوشته حجت الاسلام محسن قرائتی