اگرزینب نبود...

اگر زینب نبود… قسمت چهارم

خانه / پیروان عترت / اگر زینب نبود… قسمت چهارم

زینب کبری سلام الله علیها فی نفسه مقام جهادش بالاتر از مقام مجاهدین یک روزه در کربلا بوده است. در اصحاب زینب کبری سلام الله علیها، اصحابی بوده اندکه در معرفت نه تنها کمتر از آن مردان نبوده اند بلکه معرفتشان بیشتر از آنها هم بوده است و اجر بالاتری هم یقینا برده اند.

اگر زینب نبود… قسمت چهارم

بسم رب الحسین علیه السلام، واحد پیروان عترت پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام در ایام ماه صفر بخش سوم از مجموعه اگر زینب نبود … که قسمتی از سخنرانی حجت الاسلام پناهیان می باشد را تقدیم حضور شما مخاطبین همیشگی سایت هیات می نماید.

 

 …البته هر کسی اجری دارد؛ حتی شهدای کربلا مقام هایشان با هم متفاوت است. اما زین العابدین علیه السلام فرمودند: عموی من اباالفضل العباس علیه السلام مقامی دارند که همه شهدای کربلا به او غبطه می­خورند. خوب حبیب ابن مظاهر هم در کنار ایشان شهید شدند ولی بعید است که ظهیر و حبیب ابن مظاهر یک مقام داشته باشند. در آنجا که هر کس براساس معرفت خودش مقام خاصی پیدا می­کند حالا اگر این حیثیتشان را در نظر نگیریم فقط حیثیت عمل خودشان را در نظر بگیریم، نمیتوانیم بپذیریم که مقام امام حسین علیه السلام از مقام اسارت حضرت زینب سلام الله علیها بالاتر است. چطوری آدم این را بگوید. چند وقت پیش مقام معظم رهبری در همین مایه ها به جانبازها فرمودند که مقام شما و اجرتان از شهدا بالاتر است. الان شهید شیمیایی را می­بینید که به سختی نفس می­کشد. در جبهه می­دیدم بعضی از رفقا می­گفتند: خداکند، با یک گلوله شهید بشویم زیاد زجر نکشیم. یک سوخته دل عارف عالمی می­گفت: نگویید وفات حضرت زینب سلام الله علیها بگویید شهادت حضرت زینب سلام الله علیها. تا سال­ها آثار شیمیایی در ریه رزمنده عزیز باقی مانده، وقتی شهید می شود هیچ کس تردید نمی­کند و او را شهید اعلام می­کند. زینب کبری سلام الله علیها چه صدماتی در کربلا خورده بعد همه نمی­گویند ایشان از داغ غم کربلا از دنیا رفته اند بعد اسم ایشان را شهید نگذاریم؟ اینها شهید عاشق و دلسوخته هستند. مقام شهادت برای زینب کبری سلام الله علیها بسیار طبیعی است و جهادی که ایشان کرده اند آنقدر فضیلتش بالا بود که یاران اباعبدالله بعید است که همه آنها می­ کشیدند تحمل این زجر را. شما در شهدا، ظهیر را می­بینید که اگر خانمش هم هست از ایشان جلوتر است کما اینکه ایشان به جناب ظهیر فرموندند که خجالت بکش پسر پیغمبر صدایت می­کند برو. او ظهیر را راه انداخت. این حجم معرفت عجیب است. قیام امام حسین علیه السلام یک قیام مردانه و زنانه است. قیام فاطمیه ماجرای سقیفه و مدینه و کوچه بنی هاشم  و ی و دیوار نیم سوخته و نیمه شکسته قیام زنانه است. فاطمه زهرا سلام الله علیها قیام کرد. حضرت امیر علیه السلام دست بسته بود و نشسته بود و صبوری پیشه کرده بود. قیام فاطمیه فقط قیام فاطمه سلام الله علیها بود اما قیام عاشورا قیام امام حسین علیه السلام و حضرت زینب سلام الله علیها بود. بنابراین نباید قیام عاشورا را یک قیام مردانه صرف دانست. از همان اول هم خیلی ها نمیتوانستند این را درک کنند می­گفتند چرا حضرت با همسر و فرزندانشان آمده اند. نمی­فهمیدند که اصل قیام دو قسمتی است و یک قسمت آن به عهده زینب کبری سلام الله علیها هست و حضرت اباعبدالله در آن نقشی ندارد. چرا به امام حسین علیه السلام در قیام دوم نقش می­دهیم و آن این است که در قیام دوم امام حسین علیه السلام پیام رسان زینب سلام الله علیها است. آنجایی که ایشان، بر بالای نیزه قرآن تلاوت می­کند، حمایت از خواهرش می کند. آنجایی که در تشت طلا نیز، قرآن می­خواند موید خواهرش هست. حسین علیه السلام به دنبال زینب سلام الله علیها است. در کربلای دوم که ریاست آن به عهده حضرت زینب سلام الله علیها است، تردیدی نیست که همه می دانند در کربلای دوم حضرت زین العابدین علیه السلام زیر سایه زینب کبری سلام الله علیها جان خودشان را حفظ کردند. در سه مرحله عاشورا، کاخ عبیدالله ملعون وکاخ یزید ملعون صریحا معلوم است که نفش زینب کبری سلام الله علیها چه نقشی بود. ایشان متفاوت از برادر قسمت دوم کربلا را اداره کردند. باید این خیلی مورد عنایت قرار بگیرد که شاید بحث فرعی باشد نسبت به بحث اصلی ما! نکته فرعی اینکه، شیوه زینب کبری سلام الله علیها نه تنها با شیوه امام حسین  سلام الله علیها فرق داشت بلکه با شیوه امام زین العابدین علیه السلام هم فرق داشت. ریاست زینب، برای کربلای دوم، برای 72 تن دوم خیلی روش متفاوتی بود. مهمترین جایگاه دیدن تفاوت روش سخنرانی های حضرت زینب سلام الله علیها است. منظور از سخنرانی حماسی چیست؟ اگر منظور سخنرانی عزت مند باشد بله درست است. چرا که ایشان بیانات خودشان را عزتمندانه می­فرمودند. اگر منظور نحوه سخن گفتن باشد که با شیوه ظاهری حماسی باشد که حداقل دو تا از سخنرانی های کوتاه و بلند حضرت زینب سلام الله علیها بسیار آرام بوده است. حالا کاری به لحن ندارم چون آنجا در مورد لحن چیزی گفته نشده بود اما بیانات، بیانات آرامی بوده است. یزید و عبیدالله علیهما لعنت و العذاب شروع کردند به داد و بی داد حضرت زینب سلام الله علیها را ببینید خیلی آرام! در مقابل عبیدالله فرمودند: ما رأیت الا جمیلا؛ ما که هر چه دیدیم زیبایی بود. در مقابل یزید دوباره خونسردی شان را در متن خطبه می­بینیدم. عزت مندی هست اما توام با خونسردی! این خیلی جالب است که دقت کنید. وقتی که ملعون ابراز کفر می­کرد؛ لعِبَتْ هاشمُ بالملکِ فلا خبرٌ جاءَ ولاوحی نَزَلْ؛ زینب کبری سلام الله علیها با یک آیه جواب ایشان را داده اند.  ایشان می­فرمایند: ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذِينَ أَساؤُا السُّواى‌ أَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ …؛ یزید هم گناه کرده است و آیات خدا را تکذیب می­کند و می­گوید بنی هاشم با ملک بازی کرده اند! خانم! چه چیزی میفرمایید! شما یک داغ دیده اید بخروشید.

اتفاقا حضرت زینب سلام الله علیها با همین نرمش شان یزید را نابود کرده اند نرمش خاصی در کلام زینب سلام الله علیها است معلوم است که یک زن عالمه و عارفه است که سخن میگوید. نه اینکه چون قصه کربلاست و آنجا شمشیر بوده باید از شمشیر ایشان سخن بگویند. نه ما با پنبه سر می­بریم همچنان که روش حضرت زهرا سلام الله علیها در مدینه متفاوت بود با روش حضرت امیر علیه السلام. هرچه حضرت امیر علیه السلام  متانت داشت؛ فاطمه سلام الله علیها زجه میزد. زجه زدن زن چگونه می­شود؟ گمان نکنید که خانم مثل یک مرد حرف زدن. اینجا مثل مرد بودن فضیلت نیست. خانم مثل زن شیون کردند؛ آمدند در مسجد شیون زدند، آمدند پشت درب شیون زدند. فاطمه زهرا سلام الله علیها از حربه خودشان استفاده میکردند و این بد نیست فکر نکنید که هر چی فضیلت است در رفتار مردانه است و اگر یک زنی بخواهد شیر زنی بکند باید ادا مردها را در بیاورد نه نیازی نیست. زینب کبری سلام الله علیها با روش خودشان کربلای دوم را اداره کردند تا به کاخ یزید رسیدند و فُرجه ای پیدا کردند به امام زین العابدین علیه السلام فرمودند: آقای من مجلس عزا و روضه بگیریم! ما زنیم باید گریه کنیم نشستند و شروع کردند به گریه کردند. شیوه خودشان این است و الا شیوه امام حسین علیه السلام رزم بود.

حتی شیوه حضرت در مورد مردم کوفه نیز، سخنرانی به شیوه کاملا زنانه و با معرفت و محبت و عرفان بالا هست. و این جمع را مدیریت کردند. عزاداری هم شیوه زینبی سلام الله علیها است. و بعد آنجایی که می­خواهند از امام زین العابدین علیه السلام دفاع بکند، ایشان خودشان را انداختند روی بدن امام زین العابدین علیه السلام که اول مرا بکشید. این رفتار زنانه است. از زینب سلام الله علیها چه انتظاری داریم؟ ما بخواهیم تحسین بکنیم به دنبال یک رفتار مردانه هستیم! مثلا چه رفتاری؟ یعنی مثلا وقتی خواستند جان امام زین العابدین علیه السلام را نجات بدهند، ایشان شمشیر کشیدند که نه من دفاع میکنم از عزیز برادرم!!؟ شمشیر نداریم. زن شمشیر ندارد. زن گریه میکند. زن اگر سخنرانی می­کند اینگونه سخنرانی می­کند و زن اگر دفاع می­کند خودش را روی امام زمانش می اندازد و دفاع می­کند. مادرانه زن و بچه ها را مدیریت کرد و وقتی میگویم حضرت زینب سلام الله علیها به شیوه خودشان در قیام دوم باید دقت کرد، عزت مند بود اما یادتان باشد که نقش رفتار زنانه زینب سلام الله علیها گم نشود. حالا بگوییم چه اشکالی دارد؟! بگو مردانه بود و قال قضیه را بکن!! دروغ است! تاریخ که این را نمی­گوید. خصلت های مردانه به معنای جنسیتی کلمه در حماسه ها  و بحران های اجتماعی، نبوده است. عزتمندانه، با معرفت. با سوز جگر. با مجاهده و با مقاومت بوده ولی زینب بوده و زینب بوده و زینب بوده. قیام زنانه و مردانه بوده کربلا دو قسمت می­شود؛ اول قیام حسینی و بعد قیام زینبی. خیلی عجیب است در بخش حسینی زینب سلام الله علیها در سایه قرار دارد و در بخش زینبی هم حسین علیه السلام در سایه قرار دارد و به موقع نقش خودشان را با سر بریده ایفا می­کند.

اگر زینب نبود...
اگر زینب نبود…

خدا مقدر کرده هر کس در عالم هستی یک جور نقش ایفا کند.

زینب کبری سلام الله علیها فی نفسه مقام جهادش بالاتر از مقام مجاهدین یک روزه در کربلا بوده است. در اصحاب زینب کبری سلام الله علیها، اصحابی بوده اندکه در معرفت نه تنها کمتر از آن مردان نبوده اند بلکه معرفتشان بیشتر از آنها هم بوده است و اجر بالاتری هم یقینا برده اند. اما جلوه ای که مصیبت زدگی زینب کبری سلام الله علیها در اذهان عمومی دارد، جلوه مجاهد بودن ایشان را ندارد. همچنین اصحاب زینب کبری سلام الله علیها به شدت غریب تر از اصحاب اباعبدالله الحسین (علیه السلام) هستند. از همین جا حسن سوءاستفاده را به عمل می آوریم!! آن هم این است که خداوند اساسا و نوعا برای زنان تقسیم نقش کرده اند. خداوند نقش هایی را به زنان داده است که هر چند حساس تر است اما جلوه اجتماعی کمتری دارد. همین را میخواستم بگویم تمام شد!

حضرت امام (رحمه الله علیه) هم در مورد دفاع مقدس کلماتی را در این باره فرموده اند، منتها این کلمات خوب معنا و درک نمی شود به این جهت که خوب تبلیغ و تبیین نمی شود که اینها از مشاکل فرهنگی و فکری جامعه ماست. رفقا زینبی بودن یعنی زن بودن، پرده نشین بودن و در پرده نشینی بالاترین نقش ها را ایفا کردند. چرا بنده تاکید می کنم که نقش زینب کبری سلام الله علیها در کربلا کمتر از نقش امام حسین (علیه السلام) نبوده است. بحث امامت امام حسین (علیه السلام) را کنار می گذاریم چون بحث گسترده ایست. همچنان که در قیام فاطمی که واقعا قیامی صرفا فاطمی بود امیرالمومنین امام فاطمه زهرا سلام الله علیها است و امامت او چیزی کم نمی شود اما این فاطمه زهرا سلام الله علیها است که باید قیام بکند و قیام می کند، قیام فاطمی است حالا ما به احترام امیرالمومنین (علیه السلام) بگوییم ایشان شمشیر کشیدند. نه آقا ایشان شمشیر نکشیدند. این قیام کار حضرت فاطمه سلام الله علیها بود. همانطور که قیام حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها امتیازی از امامت حضرت امیر (علیه السلام) کم نمی کند، همانطور نیز فعل زینب کبری سلام الله علیها امتیازی از امامت امام حسین (علیه السلام) کم نمی کند. معلوم است که اگر فی نفسه بخواهیم حساب بکنیم اسارت به این نحو اجرش از شهادت بالاتر است. نه تنها بار اصلی کربلا به دوش زینب کبری سلام الله علیها نمی­بینیم بلکه دو قسمتی هم نمیبینیم؟! اساسا زنانی که در طول تاریخ در حیات معنوی در یک صحنه مجاهده در هر حماسه نقش آفرینی کردند معمولا نقششان گم شده و غریب و پنهان بوده اند، این داستان خداست. خدا نمی خواهد که هرکس کار خوب کرد روی ویترین بیاید. ما این همه شهید دادیم، قرار ما روز قیامت است اگر کسی نتواند دلیل بیاورد حواله به روز قیامت می دهد. پیامبران ما نیز همین طور بوده اند هر جا نتوانسته اند دلیل بیاورند حواله به روز قیامت می دادند و الا آنها همه چیز را به مردم نشان می دادند. حواله تان به قیامت اگر حرف مرا باور نکنی.. ببینید چه تعداد سردار شهید و مردان جنگ و نبرد را می شناسید که عکس هایشان بر درب و دیوار هست. از این تعداد بیشتر و والا مقام از زنانی هستند که هیچ کس در جامعه از آنها تقدیر نمی کند و نکرده است و خدا می داند…

وقتی خداوند در روز قیامت در حال تقسیم مدال ها هستند. یوم تبلی السرائر هست و از باب تداعی همه پنهانی ها پیدا خواهد شد. یک دفعه می بینیم که خانم هایی هستند که آنها را بنیان گذار انقلاب اسلامی می دانند. می گوییم ما این خانم ها را نمی شناسیم ما نیروی انقلابی بودیم. می گویند خانم آن شهید، دختر آن شهید است، مادر آن سردار است.

#ادامه دارد…

معاونت پیروان عترت هیأت رزمندگان اسلام

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *