تربیت یعنی شکوفایی فطرت

توصیه هایی از علما | آیت الله مجتهدی تهرانی _ تربیت یعنی شکوفایی فطرت

تو فقط یک کار بکن و آن این است که این فطرت را بیا کمک کن، شکوفا کن، رو به رشد ببر، و الّا خود او سرمایه دارد، نمی­خواهد تو برای او سرمایه فراهم کنی، چه در بُعد الهی او، چه در بُعد انسانی او.

 قلب بچّه مانند زمین خالی است که هر چه در آن ریخته شود آن ­را قبول می­کند، پس من به تربیت تو مبادرت ورزیدم، پیش از آنکه قلبت سخت شود. این بچّه، هیچ چیزی در او نیست، هر چیزی در آن بریزی، مثل زمین می­ماند که در آن بذری، درختی، بنشانی قبول می­کند.

مسئله مهم اینجاست که فرق بین این محیط با محیط­ های دیگر در این است که ملکات در این محیط سریع­تر نفوذ می­کند. یک وقت می­گویی که پاک است، یک وقت بحث سرعت اثرپذیری­است. این دوتاست با آن فرق می­کند، سریع اثر می­گذارد روی آن.