توحید مفضل|قسمت سوم: مقدمه (3)

اى مفضل ! نخستين عبرت و دليل بر خالق جل و علا، همين هياءت دهى، گرد آورى اجزا و نظم آفرينى در كار اين عالم است

? توحید مفضل

? اى مفضل ! نخستين عبرت و دليل بر خالق جل و علا، همين هياءت دهى، گرد آورى اجزا و نظم آفرينى در كار اين عالم است ؛ از اين رو اگر با انديشه و خرد در كار عالم ، نيك و عميق تاءمل كنى ، هر آينه آن را چون خانه و سرايى مى يابى كه تمام نيازهاى بندگان خدا در آن آماده و گرد آمده است .

? آسمان ، همانند سقف ، بلند گردانيده شده ، زمين بسان فرش ، گسترانيده شده ، ستارگان چون چراغهايى چيده شده و گوهرها همانند ذخيره هايى در آن نهفته شده و همه چيز در جاى شايسته خود چيده شده است .

? آدمى نيز چون كسى است كه اين خانه را به او داده اند و همه چيز آن را در اختيارش نهاده اند. همه نوع گياه و حيوان براى رفع نياز و صرف در مصالح او در آن مهياست .

? اى مفضل ! سخن خود را با بيان آفرينش انسان آغاز مى كنيم . تو نيز بكوش ‍ كه از آن پند گيرى .

? اى مفضل ! سخن خود را با بيان آفرينش انسان آغاز مى كنيم . تو نيز بكوش ‍ كه از آن پند گيرى .
?تدبير چنان شد كه جنين ، در رحم در پس سه ظلمت ، پوشيده ماند: شكم ، رحم ، و بچه دان ، جايى كه توان چاره انديشى براى اخذ غذا و دفع ناروا را ندارد. و از خون مادر تغذیه می کند.
?آنگاه كه آفرينش او كامل گردد، بدنش سخت شود، پوستش بتواند با هوا سازگار آيد و ديده اش تاب ديدن نور به هم رساند.
مادرش درد زاييدن گيرد.

?چون متولد گشت، همان خونى كه غذايش بود، اينك با رنگ و بويى جز آنچه بود و در شكل غذايى ديگر، از پستان مادر سرازير مى شود. اين غذا براى نوزاد از همه چيز سازگارتر است . وقتى كه به دنيا آمد، زبان خود را به نشانه خواستن غذا بيرون مى كند و پيرامون دهان مى چرخاند. در اين زمان پستانهاى مادرش را كه چونان دو مشک، مى يابد و تا زمانى كه تن او تر و درونش ظريف و اعضايش نرم است از آن مى نوشد.

▫️آنگاه كه تنش ‍ استحكام يابد، دندانها سر بر مى آورد تا غذا را بجود و براحتى فرو برد. تا آنگاه كه پاى در بلوغ نهاد؛

?در اين وقت اگر مذكر است ، موى در رويش مى رويد تا نشانه مردى و عزت او باشد و از همانندى با زنان و بچگان بدور ماند و اگر مؤ نث است ، رخش از موى پيراسته ماند تا طراوت و زيبايى اش دل مردان را بربايد و نسل بشر ماندگار و پايدار گردد.

? اى مفضل ! در اين مراحل ، نيك بينديش .
⁉️آيا مى شود كه (اين همه تدبير) بى مدبر و حكيم باشد؟

? توحید مفضل

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *