توحید مفضل | در اعضای بدن انسان

اى مفضل ! ((ناى )) مسير جريان مداوم هوا و وسيله خنك كننده قلب است . اگر اين جريان اندكى قطع گردد. چه بسا آدمى در هلاكت افتد.

با زبان مزه ها از هم باز شناخته مى شود. شيرين از تلخ ، ترش از ملس ، شور از شيرين ، و خوشمزه از بدمزه ، جدا مى شود. با اين همه جريان فرو بردن غذا و مايعات را آسان مى گرداند.

دندانها نيز (گذشته از نقش آنها در اداى حروف ) غذا را مى جوند تا نرم گردد و براحتى فرو رود. نيز براى لبها مانند تكيه گاهى است كه آنها را از درون دهان نگه مى دارد. بى شك افرادى را ديده اى كه به خاطر نداشتن دندان ، لبهايى ناثابت و لرزان دارند. انسان با لبها نوشيدنيها را مى مكد تا يكدفعه ريخته نشود و بتدريج و با اندازه وارد شكم شود تا در گلوى نوشنده بند نشود و يا درون را نيازارد.

لبها همچنين براى دهان چون دو در بسته هستند كه انسان هرگاه كه خواست ، آنها را مى گشايد و هرگاه خواست مى بندد.

با آنچه كه گفتيم معلوم گشت كه هر كدام از اين اعضا داراى منافع گوناگونى هستند چنانكه ابزارى در چند كار به كار آيد؛ مثلا ((تيشه )) در نجارى ، كندن و جز آنها استفاده مى شود.