جایگاه زن و خانواده در اسلام (نگاهی به خانواده ی فروپاشیده در غرب)

«نگاه غرب به زن، نگاهی است منحط، ناقص، گمراه‌كننده و غلط. نگاه اسلام به زن، نگاهی است عزت‌بخش، كرامت‌بخش، رشدآفرین، استقلال‌دهنده‌ی به هویّت و شخصیت زن. این ادعای ماست. ما این ادعا را با محكمترین ادلّه میتوانیم اثبات كنیم.» (۱)

اهمیّت کانون خانواده از منظر دین مبین اسلامی تا به حدی است که تشکیل خانواده به مثابه کامل کردن نیمی از دین مؤمن است. خانواده همچون کارگاهی تکمیل کننده می­ ماند که جنس مؤنث را در کنار جنس مذکر جهت تکمیل یکدیگر قرار می دهد. در حقیقت خدواند متعال جنس مؤنث را لطیف و پناه جو خلق کرده و جنس مذکر را جویای لطافت و پناه دهنده قرارداده است. هیچ یک از این دو بی نیاز از دیگری نیست، زیرا که حضرت حق هدف از آفرینش آنان را، اتحاد آن دو با یکدیگر قرار داده است.

اسلام در بین ادیان الهی بیشئترین و منظم ترین قوانین را جهت تنظیم روابط درون خانواده ارائه داده است. از دید اسلام، خانواده از اهم ارکان جامعه است و در حقیقت رابطه بین خانواده و جامعه موضوعیت دارد و آنها به نوعی لازم و ملزوم یکدیگر قرار گرفته اند.

در اسلام زن در انجام امور منزل مخیر است و در صورت برگزیدن چنین اختیاری مرد موظف است که علاوه بر نفقه، به او اجرت المثل نیز بپردازد. چرایی این تدبیر اسلام به توجه این دین به فلسفه ذاتی خانواده یعنی بقای نسلی اسلامی برمی گردد.  اسلام تعالی زن را در مادری می داند و تعالی مرد را در غیرت و اراده او جهت حمایت و هدایت خانواده خود معرفی کرده است. فرهنگ اخلاق مدار، خانواده را هسته و رأس الخیمه جامعه، و خانواده اخلاقی را خمیر مایه برپایی حیات طیبه می داند.

لکن غرب هم اکنون تفسیری جدید برای خانواده قائل است. غرب در تعریف نوین خود هدف از ارتباط زوجیت را “آرامش” می داند و از این رو سعی می کند با بسط دادن این عبارت در کنار هدف جنسی و “شناخت بیشتر”، قالب اخلاقی خانواده را به حاشیه براند.

این تعریف صرفاً جنسی- خلقی غرب از خانواده باعث شده است تا نظام ارزشی حاکم بر نهاد خانواده دگرگون شود و پیرو آن سبک زندگی در این جوامع نیز متفاوت شود.

فمینیسم که در نخست برای احقاق حقوق زنان و اجتناب از دید ابزاری به ایشان ظهور کرد، پس از اندک زمانی تبدیل به فرقه ای خانمان برانداز شد که هم با مرد و هم با خانواده ضدیّت داشت.

فمینیست ها با برپا کردن اعتراضات موسوم به “مارش فاحشگان” در کانادا تقریباً خطی و مشی مفسادانه ای در پی گرفتند. آنان با استفاده از تعابیری همچون “بدنم مال خودم است”، “من چرا باید پاسخگوی عقده‌های جنسی مردان باشم” و … بر ترویج بی بند و باری، خانواده ستیزی و اشاعه فحشاء و فساد اخلاقی تاکید ورزیدند. تندروی فمینیست ها موجب شد تا در بین پاره ای از جوامع مردان تفکرات زن ستیزانه و یا برتری جویانه­ غیر عادی بروز کند.

فروپاشی نظام خانواده در غرب همانطور که خود مدلول دلایل مختلفی است، برخی تبعات اجتماعی را نیز در پی دارد از جمله: شکستن تابوی فرزند نامشروع، تشدید تزلزل نهاد خانواده، توجیه و فراهم شدن زمینه ی همجنس گرایی، مشکلات روانی، بالابردن آمار طلاق، تشدید ناآرامی های اجتماعی، زوال بیش از پیش اخلاق و …

۱- مقام معظم رهبری(دامت برکاته)/  بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان در اجلاس جهانی «زنان و بیداری اسلامی»    ۱۳۹۱/۰۴/۲۱