داستان های امام علی علیه السلام| شکافتن قبر و مفقود بودن مرده لوطی

ابوالفتوح رازى، قاضى نعمان و ابوالقاسم كوفى آورده اند:

در زمان حكومت عمر بن خطّاب، غلامى را نزد او آوردند كه مولاى خود را كشته بود، عمر بدون آن كه تحقيق و بررسى نمايد، حكم قتل او را صادر كرد.

اين خبر به اميرالمؤ منين علىّ عليه السلام رسيد و شهود نيز شهادت دادند؛ كه اين غلام مولاى خود را كشته است.

حضرت خطاب به غلام كرد و اظهار نمود: تو چه مى گوئى ؟

غلام در پاسخ گفت: بلى، من او را كشته ام.

حضرت فرمود: براى چه او را كشته اى؟

گفت: اربابم خواست به من تجاوز لواط كند ولى من نپذيرفتم، و چون خواست مرا مجبور كند، من او را از خود بر طرف ساختم، وليكن بار ديگر آمد و به زور با من چنان عمل زشتى را مرتكب شد و من هم از روى غيرت و انتقام او را كشتم.

حضرت اظهار داشت : بايد بر ادّعاى خود شاهد داشته باشى؟

غلام عرض كرد: يا اميرالمؤ منين! در حالى كه من در آن شب تنها بودم، چگونه مى توانم شاهد داشته باشم؛ و او درب ها را بسته بود و من اختيارى از خود نداشتم.

امير المؤمنين علىّ عليه السلام فرمود: چرا بر او حمله كردى و او را كشتى؟ آيا او از اين عمل زشت پشيمان نشده بود؟ و آيا ندامت و توبه او را نشيندى ؟

غلام گفت: خير، هيچ أثرى از آثار ندامت در او نديدم .

حضرت با صداى بلند فرمود: اللّه اكبر! صداقت يا دروغ تو، هم اكنون روشن خواهد گشت.

بعد از آن دستور داد تا غلام را بازداشت نمايند و سپس به اولياى مقتول خطاب كرد و فرمود: سه روز كه از دفن مرده گذشت، جهت بيان و صدور حكم مراجعه كنيد.

چون روز سوّم فرا رسيد، امام علىّ عليه السلام به همراه عمر و اولياء مقتول كنار قبر رفتند و حضرت دستور داد تا قبر را بشكافند؛ سپس ‍ اظهار نمود: چنانچه جسد مرده موجود باشد، غلام دروغ گفته ؛ و اگر مفقود باشد غلام ، صادق و راستگو است .

پس وقتى كه قبر را شكافتند، جسد را در قبر نيافتند؛ و چون به حضرت علىّ عليه السلام گزارش دادند كه جسد در قبر نيست.

حضرت اظهار نمود:

اللّه اكبر! به خدا قسم! نه دروغ گفته ام و نه تكذيب شده ام، از پيغمبر خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم كه فرمود:

هر كه از امّت من باشد و عمل زشت قوم لوط را انجام دهد كه همانا به وسبله فريب شيطان انجام مى دادند و بدون توبه از دنيا برود و او را دفن كنند، بيش از سه روز در قبر نخواهد ماند؛ و او را با قوم لوط محشور مى گردانند؛ و به عذاب سخت و دردناك الهى گرفتار خواهد گشت.

پس از آن، حضرت امير عليه السلام فرمود: غلام را آزاد كنيد.(1)

پی نوشت:

1-مستدرك الوسائل : ج 14، ص 344 346، ح 8 و 9.