در محضر بهجت؛ ماجرای التماس دعا گفتنِ حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف

خانه / پیشنهاد ویژه / در محضر بهجت؛ ماجرای التماس دعا گفتنِ حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف

او هزار سال است که زندانی است؛ لذا هر کس که برای حاجتی به مکان مقدسی مانند مسجد جمکران می‌رود، باید که اعظم حاجت نزد آن واسطه فیض، یعنی فرج خود آن حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف را از خدا بخواهد.

آقایی که زیاد به مسجد جمکران می‌رود، می‌گفت: آقا (امام عصر عجل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را در مسجد جمکران دیدم، به من فرمود: به دل سوختگان ما بگو برای ما دعا کنند، و یک مرتبه از نظرم غائب شد، نه اینکه راه برود و کم‌کم از نظرم غائب شود! همین آقا هفته قبل از آن هم، حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف را در خواب دیده بود.

ولی افسوس که همه برای برآورده‌شدن حاجت شخصی خود به مسجد جمکران می‌روند، و نمی‌دانند که خود آن حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف چه التماس دعایی از آنها دارد که برای تعجیل فرج او دعا کنند! چنان‌که به آن آقا (۱) فرموده بود: اینها که به اینجا آمده‌اند، دوستان خوب ما هستند، و هر کدام حاجتی دارند: خانه، زن، فرزند، مال، ادای دین، ولی هیچ‌کس در فکر من نیست!

آری، او هزار سال است که زندانی است؛ لذا هر کس که برای حاجتی به مکان مقدسی مانند مسجد جمکران می‌رود، باید که اعظم حاجت نزد آن واسطه فیض، یعنی فرج خود آن حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف را از خدا بخواهد.

۱- شیخ ابراهیم حائری رحمه‌اللّه در حال اعتکاف در مسجد کوفه.

منبع: در محضر بهجت، ج۲، ص۱۱۸

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *