روضه و توسل مکتوب| ته گودال پیکر اُفتاده

روضه و توسل مکتوب| ته گودال پیکر اُفتاده

خانه / قرآن و عترت / عترت / ستارگان هدایت / امام سجاد (علیه السلام) / روضه و توسل مکتوب| ته گودال پیکر اُفتاده

روضه و توسل جانسوز ویژۀ شهادت امام سجاد علیه السلام جهت استفاده مادحین اهل البیت علیهم السلام

روضه و توسل مکتوب| ته گودال پیکر اُفتاده

روضه و توسل مکتوب| ته گودال پیکر اُفتاده

شامِ شهادتِ امام سجادِ … خیلی این آقا غریبِ … از غربت این آقا همین بس ، 35 سال گریه می کرد … براش غذا می آوردم میزاشت کنار ، گریه می کرد … آب براش می آوردن میزاشت کنار ، گریه می کرد … هی می گفتن آقا ، چرا انقدر گریه می کنی؟ ناله ش بلند میشد ، می گفت خودم دیدم … بابام گرسنه بود ، تشنه بود …

همچین که برگشتن مدینه ( خیلی جانسوزِ این روضه ) همچنین که از کربلا برگشتن مدینه وقتی بشیر اومد خبر آورد برا اهلِ مدینه ، دسته دسته مردم میومدن بیرون از مدینه میگفتن آقا چطوری شد باباتون رو کشتن ؟ … فقط یه جمله جواب می داد ( به امام حسین ، ساعت ها باید برا این جمله گریه کنی ) میگفت فقط همینُ براتون بگم حیوانات هم کربلا آب خوردن …. میفرمود أنَا ابنُ مَن قُتِلَ صَبرا … من فرزندِ اون آقایی ام که با قتلِ صبر کشتنش … (یعنی چی آقا ) یعنی یواش یواش کشتنش … یعنی اول با نیزه زدن … بعد با شمشیر زدن …. تازه سنگ میزدن … سنگاشون که تموم شد ریختن تو گودال …

ته گودال پیکر اُفتاده

توی گودال مادر افتاده

خواهر افتاده ، یک سر افتاده …

نالۀ واعطشا بر جگرش می افتاد

آب میدید به یادِ قمرش می افتاد

بی سبب نیست که از جملۀ بَکّائون است

اشک از گوشۀ چشمانِ ترش می افتاد

شیرخواره بغل تازه عروسی میدید

یادِ لالایِ رباب و پسرش می افتاد

با دلی خون شده میگفت که الشام الشام

تا به بازار مدینه گذرش می افتاد

جلوی پای سکینه دم دروازۀ شهر

از رویِ نیزه علمدار سرش می افتاد

میشکست آینۀ صبر و غرورش را زجر

تا به جانِ اُسرا با کمرش می افتاد

روضۀ گم شدن و دفنِ رقیه میخواند

تا به صحرا و خرابه نظرش می افتاد

گوسفندی جلویش ذبح که میشد، یادِ

خنجرِ کُند و گلویِ پدرش می افتاد ….

شاعر : رضا قربانی

*تا می دید گوسفندی رو دارن سر میبرن ، سریع میومد به قصاب میگفت ببینم آب بهش دادید یا نه ؟ عرضه میداشت آقا ما مسلمانیم ، خودِ شما به ما یاد دادید آب بدیم به قربانی قبل از ذبح شدن … آقا می نشست گریه میکرد … میگفت بیا برات تعریف کنم … یه عده به ظاهر مسلمون کربلا بابایِ منو …. آب بهش ندادن … آی حسین …. *

گریه بر کشتۀ عریان خوب است

گریه بر آن لبُ دندان خوب است

گریه خوب است که هر شب باشد

گریه بر چادر زینب باشد

*یه چیزی همیشه آقا رو خیلی اذیت میکرد ، تا نگاه به دستاش می کرد ، هی می گفت با همین دستا خاکش کردم … با همین دستا بود بوریا آوردم … با همین دستا بود بابام رو تو قبر گذاشتم …*

حسین ……

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *