سبک زندگی فاطمی در کلام امام خامنه ای

در کتاب «انسان 250 ساله» براساس بیانات مقام معظم رهبری پیرامون سبک زندگی سیاسی و مبارزاتی حضرت زهرا(سلام الله علیها) آمده است:

 فيوضات فاطمه زهرا سلام الله علیها، به مجموعه کوچکي که در مقابل مجموعه انسانيت، جمع محدودي به حساب مي آيد، منحصر نزندگی فاطممي شود. اگر با يک ديد واقع بين و منطقي نگاه کنيم، بشريت يک جا مرهون فاطمه زهرا سلام الله علیها است- و اين گزاف نيست؛ حقيقتي است – همچنان که بشريت مرهون اسلام، مرهون قرآن، مرهون تعليمات انبيا و پيامبر خاتم صلي الله عليه و آله و سلم است. در هميشه تاريخ اين طور بوده، امروز هم همين طور است و روز به روز نور اسلام و معنويت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) آشکارتر خواهد شد و بشريت آن را لمس خواهد کرد.

آنچه ما وظيفه داريم، اين است که خود را شايسته انتساب به آن خاندان کنيم. البته منتسب بودن به خاندان رسالت و از جمله وابستگان آنها و معروفين به ولايت آنها بودن، دشواراست. در زيارت مي خوانيم که ما معروفين به دوستي و محبت شما هستيم؛ اين وظيفه مضاعفي را بر دوش ما مي گذارد .

اين خير کثيري که خداوند متعال در سوره ي مبارکه کوثر، مژده آن را به پيامبر اکرم(صلی الله علیه وآله و سلم ) داد و فرمود: «إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ» که تأويل آن، فاطمه زهرا سلام الله علیها است – در حقيقت مجمع همه خيراتي است که روز به روز از سرچشمه دين نبوي، بر همه بشريت و بر همه خلايق فرو مي ريزد. خيلي ها سعي کردند آن را پوشيده بدارند و انکار کنند، اما نتوانستند «وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ» (آیه 8 سوره مبارکه صف)

ما بايد خودمان را به اين مرکز نور نزديک کنيم و نزديک شدن به مرکز نور، لازمه و خاصيتش، نوراني شدن است. بايد با عمل، و نه با محبت خالي، نوراني بشويم؛ عملي که همان محبت و همان ولايت و همان ايمان، آن را به ما املاء مي کند و از ما مي خواهد. با اين عمل بايد جزو اين خاندان و وابسته به اين خاندان بشويم.

 اين طور نيست که قنبر در خانه امیرالمومنین علي عليه السلام شدن، کار آساني باشد. اين گونه نيست که «سَلْمانُ مِنّا أَهْلَ الْبَيْتِ» (ص 254/ ج2/ الکافی) شدن، کار آساني باشد. ما جامعه مواليان و شيعيان اهل بيت عليهم السلام، از آن بزرگواران توقع داريم که ما را جزو خودشان و از حاشيه نشينان خودشان بدانند؛ «فلان ز گوشه نشينان خاک درگه ماست». دلمان مي خواهد که اهل بيت(علیه السلام) درباره ما اين طور قضاوت کنند؛ اما اين آسان نيست؛ اين فقط با ادعا به دست نمي آيد؛ اين عمل و گذشت و ايثار و تشبه و تخلق به اخلاق آنان را لازم دارد.

شما ملاحظه کنيد، اين بزرگوار در چه سني اين همه فضايل را حايز شد؟ در چه مدت عمري اين همه درخشندگي را از خود بروز داد؟ در عمري کوتاه؛ هجده سال، بيست سال، بيست و پنج سال؛ نقل ها متفاوت است. اين همه فضايل، بيهوده به دست نمي آيد؛ «امْتَحَنَكِ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ. صَابِرَةً» (ص343/ ج5/ روضه المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه)

خداي متعال، زهراي اطهر- اين بنده ي برگزيده – را آزمود. دستگاه خداي متعال، دستگاه حساب و کتاب است؛ آنچه مي بخشد، با حساب و کتاب مي بخشد. او، گذشت و ايثار و معرفت و فدا شدن اين بنده خاص خود را در راه اهداف الهي مي داند؛ لذا او را مرکز فيوضات خود قرار مي دهد

منبع : شبستان