سخنرانی مدیر هیأت رزمندگان اسلام در سومین همایش نوجوانان و جوانان عاشورایی

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

باید هیأت نوجوانان و جوانان عاشورایی  برنامه های مستقل داشته باشند

 رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَانًا نَصِیرًا. بار دیگر از حضور شما تشکر می کنم و اعیاد شعبانیه را خدمت شما تبریک عرض می کنم.اولین مورد اینکه برنامه برای جوانان و نوجوانان باید مستقل و ویژه خودشان باشد. قابل توجه هیات هایی که هنوز برنامه مستقل ندارند. مثل عزیزانی که گزارش دادند و مناسبت هایی که کتبا اعلام شده به هیأت ها، مناسبت هایی مثل شهادت و ولادت حضرت جواد الائمه(علیه السلام) جوان ترین امام شیعه، مثل میلاد حضرت علی اکبر (علیه السلام)، یا مثل قاسم بن الحسن (علیه السلام) که روز بزرگداشتش ششم محرم و مناسبت های ملی مثل روز دانش آموز، شهید فهمیده و از این قبیل مناسبت هایی که اعلام شده، بالاخره هیأتی اگر برای جوانان و نوجوانان  تشکیل می شود بایستی مستقل هم حتما برنامه داشته باشد. ولی این دلیل نمی شود که در هیأت بزرگترها شرکت نکنند ، چون ما هیأت های جوانان را در اصل زمینه و مقدمه ای می دانیم برای هیأت بزرگترها، یعنی به هر حال این ها کادرهای آینده ی هیأت اصلی رزمندگان هستند در شهرستان ها و استانهایشان. لذا هیچ عیبی ندارد که همین هیأت مستقل در مراسمات بزرگی مثل تاسوعا و عاشورا، مثل شب های قدر، مثل نیمه ی شعبان و سایر جشن ها، برنامه ها، دعای عرفه، این ها مثلا به عنوان خادمین افتخاری بروند در هیأت خدمت کنند.  ما معاونت خادمین را هم به همین علت اقدام کردیم در مرکز استانها و به عنوان انتظامات، پذیرایی وهمه ی مواردی که می شود به عنوان خادمین خدمت کنند و یا سایر موارد، تزئینات، تبلیغات. تعداد معدودی از هیأت های نوجوانان هنوز برنامه های مستقل ندارند؛ ما تاکید داریم که این کار بشود،اگر استانشان هم کاری نمی کند حتما باید به آقای حبیب زاده اطلاع بدهند.

هر استانی باید دارای برنامه ویژه و خاص خود باشد

نکته ی دوم: هیأتی موفق می شود که  چند برنامه ی ویژه داشته باشد؛ بگویند فلان برنامه برای این هیأت است. به قول امروزی ها یک برندی بالاخره در آن شهرشان، استانشان داشته باشند و الان به حمدالله این چندسالی که گذشته،« احلی من العسل» جزء برنامه هایی است که جا افتاده. بالاخره هیأت جوانان و نوجوانان عاشورایی این برنامه را در کشور راه جریان سازی کرده است. این برنامه با شرکت ارگان ها و سازمان های دیگر گسترده تر و قوی تر می شود و کیفیت برگزاری آن را می توان ارتقا داد. حتی اگر ارگان ها و نهادهای فرهنگی مثل آموزش و پرورش همکاری نکردند می شود با برنامه ریزی های مختلف جوان ها را مستقل هم دعوت کرد. یعنی سازمان هایی مانند بسیج دانش آموزی  و سایر روش های دیگری وجود دارد که به هر حال جوان ها را ما در روز ششم محرم برای گرامی داشت حضرت قاسم بن الحسن(علیه السلام) دعوت کنیم و در یک جایی تجمع داشته باشیم. البته اگر در میادین یا مصلی ها، امام زاده های بزرگ، جاهایی باشد که به هرحال قدرت مانور بیشتری دارد، قطعا بهتر خواهد بود تا اینکه در یک مسجد و حسینیه ی کوچکی باشد و مشابه این. شما این یک برنامه را سعی کنید ان شاءالله اگر تا به الان همه ی شما برگذار نکردید، امسال تصمیم جدی بگیرید با کمک حضرت قاسم بن الحسن(علیه السلام) و پدر بزرگوارش حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) این کار را با قوت و قدرت به بهترین نحو انجام بدهیم.

به نوجوانان و جوانان هویت بدهید

بحث سوم شبکه ی خادمین است. اگر خاطر شما باشد یا دیده باشید یک بخشنامه ای چند سال پیش ما به هیأت ها فرستادیم که حتما به شما داده شده است. که خادمین باید به صورت شبکه ای جذب بشوند. به صورت شبکه ای هم متصل به هیأت جوانان و نوجوانان باشند، بالاخره با جوان اگر شما نیایید به صورت تشکیلاتی و شبکه ای و وقتی هم آمد به صورت رفاقتی و دوستانه برخورد کنی، این جوان صرفا با دعوت و بخشنامه و اطلاعیه و پیامک تنها نمی آید، او باید احساس کند وابسته شده است به یک جایی، او باید احساس هویت کند، باید احساس کند که در یک تشکیلاتی عضو شده است، حتی اگر لازم بود برای او پرونده تشکیل بدهید، حتی برای مخاطبتان اگر لازم بود کارت افتخاری صادر کنید. یعنی یک طوری که این ها احساس هویت کنند، احساس کنند به هر حال عضوی از شبکه اند. البته برای خادمین که حتما باید کارت صادر کنید، من می گویم حتی برای مخاطبینتان کارت صادر کنید. به هر حال من خاطرم است متاسفانه اوایل انقلاب منافقین با همین شگردها، بلا تشبیه، خلاصه چطور جوان ها را جذب می کردند با یک عنوان های کاذب و الکی، یعنی مثلا طرف را سر پا نگه می داشتند، سر چهار راه می گفتند تو بیا این مجله ی، نشریه ی مجاهد ما را ببر بفروش، پخش بکن مثلا تو مسئول فلان هستی در تشکیلات، حالا مثلا فروش نشریه که مسئولیتی نیست ولی عنوان های کاذب می دادند به جوان هویت می دادند، شخصیت می دادند و اینطوری او را جذب می کردند. خب ما عیب ندارد که روش ها و کارهای خوب را از دشمنانمان هم یاد بگیریم، ما باید سعی کنیم که برای جذب جوان ها حتما به آن ها کار بدهیم، مسئولیت بدهیم، عنوان بدهیم، بگوییم آقا تو مسئول فلان بخش یا فلان قسمت هستی، هر چه هم از این عنوان ها زیاد داشته باشیم عیبی ندارد، یعنی مثلا ما نیاییم بگوییم خادم افتخاری، نه خادم افتخاری می تواند ده گروه داشته باشد، گروه پذیرایی، گروه تبلیغات، گروه تزئینات، گروه انتظامات، گروه سمعی بصری، هی بنویسید، ده گروه بیست گروه، تعداد خادمینتان شما پنج نفر پنج نفر گروه تشکیل بدهید، آقا شما مسئول گروه هستی، شما جانشین گروه هستی، شما نفر سوم گروه هستی، عیبی ندارد، ببینید به افراد عنوان بدهید، شخصیت بدهید، این ها کاذب نیست، کار برای اهل بیت(علیهم السلام) هیچ کاذب نیست، کار برای اهل بیت (علیهم السلام) کفش جفت کردنش هم افتخار است، چایی دادنش هم افتخار است، استکان شستنش هم بیشتر افتخار است، بنابراین سعی بکنید ان شاءالله جوان ها را با شبکه ی خادمین هم منظم و خوب جذب کنید و هم منظم و خوب ارتباط داشته باشید و هم منظم و خوب به آن ها کار بدهید و عنوان بدهید، این نکته سوم.

حضور موثر در شبکه های مجازی؛ اولویت اول بچه مذهبی ها

نکته چهارم: حضور در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی، من صبح مختصر عرض کردم، یک مقدار بیشتر توضیح می دهم، مقام معظم رهبری بارها تاکید فرمودند که بالاخره این صحنه را ما نباید خالی کنیم، این صحنه الان از حضور بچه مذهبی ها و حزب الهی ها خالی است، کم رنگ است، کافی نیست، اگر این ها جوان های ما را می برند به سمت فکر خودشان، اگر می برند به سمت مفاسد، برای اینکه ما مطالب جاذب و خوب کم بارگذاری کردیم در این فضای مجازی، ببینید ما این همه سخنرانی های خوب داریم، جوان حال و حوصله  یک ساعت سخنرانی گوش دادن ندارد، خود شما اگر اینجا دو سه سخنرانی پشت سر هم باشد خسته می شوید، آقا چه خبر است این همه سخنرانی، بگذارید ما حرف بزنیم، بگذارید ما نظر بدهیم، بالاخره بگذارید یک تفاوتی داشته باشد با جلسات دیگر، برای جوان باید کپسولی سخنرانی را در دو دقیقه، در سه دقیقه شما خودت بنشینی نوار را گوش بدهی، این همه هم سخنران های جاذب و خوب ما داریم، امثال آقای عالی، امثال آقای پناهیان و…، سه دقیقه از سخنرانی خیلی به تو چسبید، همان سه دقیقه را در بیاور، تبدیلش کن به یک بلوتوث بفرست در گوشی تمام اعضاء، تمام شبکه ی خادمینت بفرست، در تلگرام، در بیسفون، هر روشی که دارید، هر کاری که بلد هستید این سه دقیقه سخنرانی گاهی از ده ها ساعت سخنرانی اثر آن بیشتر است، چون بالاخره یک تیکه نابش را انتخاب کردید، حتی شما می توانید این سه دقیقه سه دقیقه ها را کنار هم بگذارید وسط آن خواندن پرهیجان بگذارید، مثلا شورهای با هیجان، سه دقیقه شور باشد سه دقیقه صحبت باشد، سه دقیقه سینه زنی باشد سه دقیقه صحبت، از این کارها در بعضی از جاها شده است، من دیدم در بعضی از استانها انجام دادند، تهران هم مرتب انجام می شود، نوارهایی که در ایام فاطمیه سی دی می دهند بیرون، حتی در تهران گاهی در خیابان ها پخش می کنند، مراکز فرهنگی سی دی برای فاطمیه پخش می کنند، روضه دارد، سینه زنی دارد، سه دقیقه سه دقیقه سخنرانی هم دارد، البته باید کوتاه باشد، سه دقیقه فکر کنم مناسب باشد، حالا این جوانی که حوصله ی سخنرانی ندارد، حوصله ی کار مفصّل ندارد ما باید در فضای مجازی به جای اینکه برود درگیر مباحث انحرافی بشود، او را درگیر مباحث دینی کنیم با روش های جاذب، با خواندن های جاذب،با سی دی های جاذب و سخنرانی های جاذب. نکته ی بعدی: سایت، وبلاگ، البته هزینه دارد، مشکل است، خرج دارد، بالاخره نیرو می خواهد، امکانات می خواهد ولی بعضی از موقع ها هم با کمترین نیرو و امکانات می شود راه اندازی کرد، ما شاهد بودیم مثلا در بسیج بعضی از سایت ها را با کمتر از پنج میلیون و با یک نیرو راه انداختند، خیلی قوی تر و بهتر کار کرده از آن سایتی که صد میلیون خرجش کردند، چرا؟! آن پنج میلیونی انگیزه داشته است، علاقه داشته است، خیلی از کارهایش را مجّانی انجام داده است، خیلی از کارهایش را افتخاری و با کمک دوستان دیگه اش انجام داده، کار گرفته و خیلی هم رشد کرده است. می خواهم عرض کنم که گاهی کارهای خوب را هم می شود ارزان انجام داد، ان شاءالله آن هیأت هایی که توان دارند سایت و وبلاگ راه اندازی کنند حتما این کار را بکنند، چون به هر حال فضای مجازی خالی از شماها است  نباید خالی بماند.

پیگیری گزارش فعالیت ها در روند اجرای کار موثر است

نکته ی بعدی: از جوان باید گزارش خواست، یعنی شما جوان را به کار گرفتی در هیأت باید احساس کند که یک مسئول بالای سر او است، او را کنترل می کند، نظارت می کند از او کار می خواهد و از او گزارش می خواهد، شفاهی و کتبی باید مرتب از او کار بخواهید، نباید او را رها کنی به حال خودش، نباید بی خیال او بشوی بگویی من این کار را سپردم دست تو برو دیگر کاری به کار تو ندارم، نه، جوان باید احساس کند حتما یکی بالای سر او است و از او کار می خواهد و از او سوال می کند، اگر کار او کم و زیاد باشد خلاصه باید جواب بدهد، خوب باشد تشویق می شود، بد باشد تنبیه می شود، این تشویق و تنبیه و نظارت و گزارش گیری باید عضوی، جزئی از کار شما باشد، رکنی از ارکان شما باشد، غافل نشوید از گزارش گیری، اگر از جوان بی خیال بشوی، حتی پسر خودت، معلوم نیست سر از کجا در می آورد، لذا نظارت بر جوان لازم است، اینکه ما بی محابا می گوییم بروید در فضای مجازی و جوان ها را هم تشویق کنید به فضای مجازی، این نیاز به نظارت دارد، نیاز به کنترل دارد، نیاز به تذکر دارد، دائما باید در آن فضا ما از اخلاقیات، از تذکرات، از روایات استفاده کنیم تا ان شاءالله این جوان نلغزد و دچار مشکل نشود.

برنامه های در نظر گرفته شده برای نوجوانان و جوانان باید متناسب با خودشان برنامه ریزی شود

نکته ی بعد یک هیأت جوانان و نوجوانان باید سخنران او، مداح او، قاری او، مجری او، شاعر، همه ی ارکان اجرای آن جا باید مناسب خودش باشند؛ اگر شما رفتی مثلا یک آدم خیلی با سواد، خیلی عالم ولی پیرمرد ، مثلا با بیان استادانه، با بیان علمی، با بیان سنگین، رفتی دعوت کردی و آوردی، خب این جوان نشست، نصف حرف های او  را نفهمید، نصف حرف های دیگرش را هم چرت زد یا اصلا جاذبه نداشت برای جوان، ذائقه ی بنده خیلی فرق دارد با ذائقه ی یک جوان، بنده ممکن است سخنرانی خیلی ها را بپسندم ولی جوان ها اینطور نیستند، نوجوان ها اینطور نیستند، خیلی کم حوصله هستند، لذا ما باید بگردیم در سخنران ها، در مداح ها، در حتی قاری از هم سن و سال های خودش باشد، مجری تا بشود کم سن تر باشد، شاعر، ما در جوان ها و نوجوان ها شاعرهای خیلی خوب داریم، شعر های خیلی قوی می گویند باید از این ها دعوت کرد که این ها تشویق بشوند، لذا شما سعی کنید که هر برنامه ریزی که می کنید از خود جوان ها استفاده کنید، حتی می خواهید دکلمه خوانی کنید، خب نوبتی از خود جوان ها بیایند، بگویید آقا شما مثلا شما این هفته برو الان هفته ی دفاع مقدس است راجع به هفته دفاع مقدس برو یکی دو سه خط بخوان و یا دکلمه کن؛ دهه ی فجر برو یک مطلب تهیه کن بیا خودت بخوان، خودت قرائت کن، به او میدان بدهید، مخصوصا آن هایی که استعداد دارند، بعضی موقع ها در همین جلسات شما از درونش مجری در می آید، قاری در می آید، دکلمه خوان و مداح و الی آخر، پس بنابراین ما باید مناسب خود جوان ها دعوت کنیم، این جمله را مقام معظم رهبری در یکی از جلساتی هم که هیأت امنای چند سال پیش خدمتشان رسیدند فرمودند که برای جوان ها سخنران مناسب خودشان دعوت کنید، گاهی مداح مناسب خودشان، گاهی مثلا آن موقع من یادم است که این جمله را فرمودند که گاهی یک مداحی موثر و قوی و اثر گذار روی یک جوان اثرش از ده ها سخنرانی بیشتر است، می خواهم عرض کنم که این ها مطالبی است که ما بالاخره در این هجده سال از سال هفتاد و شش که ستاد مرکزی هیأت رزمندگان تأسیس شد و شروع به کار کرده تا به این هجده سال، در عمل ما این ها را به دست   آوردیم، این ها را تجربه کردیم، که ان شاءالله شما هم با تجاربتان این ها را تکمیل می کنید و امروز اضافه می کنم. در هیأت جوانان و نوجوانان اردو، کوه نوردی، پیاده روی، تیر اندازی، شنا و امثال این نوع فعالیت ها باید یکی از اصول و واجبات باشد، یعنی جوان را اگر صرفا بگویی آقا تو شب جمعه ها بیا دعای کمیل، صبح جمعه بیا دعای ندبه، شب های چهارشنبه توسل، فقط بخواهی با مجلس روضه و سینه زنی و جشن و این ها دعوت تنها نگهش داری، شاید یک درصد خیلی عاشقی بمانند و تا آخر پای کار شما باشند ولی یک درصدشان هم ریزش پیدا می کنند چون بیرون جاذبه هایش بیشتر است، بیرون روش هایش متنوع تر است، ما هم  به عنوان برنامه های فوق العاده باید اگر حتی بودجه نداریم، آقا ما پول نداریم، اردوی راهیان نور کلی خرج دارد، اردوی مشهد کلی خرج دارد، آقا اردوی امام زاده محلت که خرج ندارد، یک قرار بگذارید صبح جمعه اگر کوه دارید بروید کوه، مقبره الشهدا دارید ، معمولا الان بالای کوه ها رسم شده است مقبره الشهدا راه اندازی کردند بروید بالا زیارت به عشق شهدا، بروید پیاده روی به سمت آن امام زاده ی محلتان اینکه خرجی ندارد، یک هماهنگی بکنید با امور تربیتی شهرتان مثلا یک سانس استخر بگیرید، مجانی، ارزان؛ میدان تیر، معمولا سپاه و بسیج دارد، شما هم بهترین هیأتی هستید  که بیشترین ارتباط را با سپاه و بسیج دارید، خب آقا یک روز هم میدان تیر بگیرید بچه های هیاأت را ببرید، اول خادمین، اعضای اصلی بعد بقیه را، نوبتی ببرید؛ بالاخره می خواهم بگویم که شما جاذبه هایی دارید که از آن استفاده نمی شود، البته این چیزی را که من عرض می کنم دیدم در بعضی از شما ها که عرض می کنم، بعضی از هیأت ها انجام می دهند، می خواهم این ها تعمیم پیدا کند، یعنی این ها روش هایی است که باید همه انجام دهند و الا ما در فعالیت ها در گزارش های شما دیدیم، خیلی از هیأت ها کوه نوردی داشتند، خیلی از هیأت ها این برنامه های تیراندازی و شنا و این ها را داشتند.

زیارت اربعین؛ یکی از اصلی ترین مانور های هیأت رزمندگان

نکته ی بعدی: زیارت اربعین باید جزء مانورهای اصلی سالیانه ی شما بشود، یعنی نباید در آینده هیأت جوان ها و نوجوانانی باشد که ولو پنج نفر با هم بشوید اربعین بروید کربلا، بهترین زیارت، ارزان ترین زیارت اربعین است و آموزنده ترین و موثرترین زیارت اربعین است اگر بتوانید به جای پنج نفر، پنجاه نفر را ببرید، یک اتوبوس، دو اتوبوس چه بهتر؛ خلاصه از این فرصت اربعین که خیلی هم معلوم نیست حالا این فرصت هم ادامه پیدا کند، معلوم نیست یک دفعه دشمن به قبایش بر نخورد و به یک بهانه ای این راه بسته نشود و تعطیل نشود، حالا که این قدرت مانور شیعه وجود دارد و بیست میلیون در این مسیر طولانی اطراف کربلا به سمت کربلا پیاده روی می کنند، چرا ما حضور پیدا نکنیم! جایی که بهترین زیارت است، بهترین تمرین است، بهترین خودسازی است و بهترین موقعیت است برای زیارت امام حسین(علیه السلام)، مخصوصا جوان های کم در آمد و محرومی که نمی توانند در فصل های دیگر بروند، غذای شما در این ایام مجانی است، جای شما مجانی است، این همه چادر سال به سال هم دارد بیشتر می شود و مجانی است، فقط حالا یک خرج راه دارید تا مرز را بخواهید بروید، سعی هم کنید که قانونی بروید، نمانید منتظر دقیقه نود که مرز شکسته بشود و بخواهید غیر قانونی بروید، نه واقعا یک ویزایی بگیرید از طریق هیأت مرکزی، قانونی بروید که با خیال راحت اقلا یک پنج روزی، یک هفت روزی قبل از اربعین بتوانید آنجا باشید؛ پس مانور اربعین به عنوان یک دستور العمل ان شاءالله باید جزء کارهای اصلی شما باشد، ما به هیأت ها در همایش سراسری ماموریت دادیم هر هیأت حداقل یک اتوبوس، هر هیأت در آینده ان شاءالله باید حداقل یک موکب داشته باشد، موکب نه به این معنا که کار را از دست عراقی ها بگیرد، میزبانی را از عراقی ها بگیرد نه این مکرر نهی شده، عراقی ها میزبان هستند ما مهمان هستیم، ما باید کاری کنیم که عراقی ها در امور فرهنگی اگر از ما عقب هستند و یا بعضی چیزها را بلد نیستند، کارهایی که آن ها نمی توانند انجام بدهند، کارهایی را که آن ها انجام نمی دهند را ما انجام دهیم و الا چایی دادن و شربت دادن و این ها را که عراقی ها بهتر از ما و خود جوش تر و مردمی تر و مجانی تر از ما انجام می دهند، ما می خواهیم پول جمع کنیم، نذورات جمع کنیم برویم آنجا موکب بزنیم، این موکب باید اثر فرهنگی داشته باشد در مردم عراق، نه مردم عراق، آنجا از کشورهای متعدد دیگر هم می آیند، از لبنان می آیند، از افغانستان می آیند، از پاکستان، هندوستان و از سایر کشور ها، حتی از اروپا، آمریکا ما باید ان شاءالله در آینده هر هیأت نوجوانانمان بتواند آنجا یک موکب قوی فرهنگی داشته باشد ولی نه مستقل و تنها بلکه همراه و همگام با جوانان عراقی، یعنی برود آنجا طوری بشود که جوان های عراقی  بیایند کار بکنند و شما خط بدهید، شما برنامه بدهید، شما برایشان جزوه و نشریه و سی دی و کتاب و نوار ببرید، آن ها برایتان توزیع کنند، یعنی بالاخره کار را از دست آن ها نگیرید بلکه به آن ها کار یاد بدهیم، این هم مانور اربعین.

نمونه ای از فعالیت های جانبی هیأت

نکته ی بعدی: روش هایی مثل ایستگاه صلواتی در بعضی از گزارشات بود و من خیلی خوشحال شدم و ان شاءالله همه این کار را بکنند. نمایشگاه عکس و کتاب، نمایشگاه سی دی و انواع روش های صوتی و دیجیتال و غیره، بالاخره ببینید آقا ما در حاشیه ی هیأت رزمندگان مراسم متعدد پر جمعیتی دارد، مثل شب های قدر، مثل تاسوعا و عاشورا. روش های متنوع در کنار مراسم است؛ ببینید، عاشورا هیأت شما ده هزار نفر جمعیت آورده، خب شما به عنوان هیأت جوانان که نمی روی جدا هیأت راه بیاندازید، شما می روید در حاشیه آن نمایشگاه بزنی، نمایشگاه عکس و کتاب و سی دی بزنید، شما بروید ایستگاه صلواتی را راه بیاندازید. اگر شب های قدر، ببینید، این ها شب هایی است که مردم همه می آیند، همه ی اقشار می آیند، کسانی در شب قدر می آیند که در طول سال نه مسجد می آیند، نه حسینیه می آیند، نه هیأت می آیند، خب این شب قدر را شما باید گرامی بدارید، شب قدر شبی است که شما باید بروید آن جاذبه های گسترده تان را بروید در این شب ها جذب کنید و الا شما مثلا در بعضی از ایام می روید هی غصه می خورید که چرا جمعیت نمی آید، چرا مثلا من این همه زحمت کشیدم، نمایشگاه گذاشتم، هیچ کس نمی آید، خب مرد مومن برو شب قدر نمایشگاه بگذار که این همه جمعیت به صورت سیل خروشان دنبال یک جا می گردند بروند شرکت کنند. شما در شب تاسوعا و  عاشورا، دعای عرفه، در حاشیه ی مراسم پر جمعیت تان باید این فعالیت های فوق العاده و جانبی را در کنار هیأت انجام دهید تا بتوانید هم جوان ها را جذب کنید و هم اینکه بتوانید         در هیأت اثر گذار باشید.

آینده سازان را برای هیأت رزمندگان تربیت کنید

نکته بعدی: برنامه هایی مثل کلاس مداحی، کلاس قرآن و سرود و هم خوانی برای نوگلان حسینی، اصلا به نام نوگلان حسینی، نوجوان های زیر  دوازده سال، حالا مثلا حداکثر تا پانزده سال، یا زیر دوازده سال که دیگر نوجوان هم نمی شوند؛ پدر مادرهایشان دنبال یک جایی می گردند بروند ثبت نام کنند، یا قرآن یاد بگیرند، مداحی صدا دارد می خواهد مداحی آموزش ببیند، یا می خواهد شرکت کند در گروه سرودی، خب این را شما باید از الان تربیتش کنید بیاید در داخل هیأت، این اگر شد چهارده پانزده سالش در این مسیر نیامد دیگر آوردنش خیلی سخت می شود، تا وقتی نوگل حسینی است اگر شما حسینی ترش کردید حسینی شد این دیگر باقی می ماند برای شما و نیروی آینده ی شما می شود، همینطور که هیأت رزمندگان آمده هیأت نوجوانان و جوانان تشکیل داده است که شما جوان ها  را جایگزین ما پیرمردها بکند، شما هم باید نوگلان حسینی را بیاورید در میدان برای آن ها کلاس قرآن، کلاس مداحی، کلاس سرود، حتی کلاس های ورزشی، منتهی ورزشی باید بهانه باشد برای جذب سایر کلاس ها، این هاا را تشکیل بدهید تا این ها بشوند نیروهای آینده ی شما، سربازان آینده شما.

دسته عزاداری رکن اصلی هیأت نوجوانان و جوانان

نکته ی بعدی: دسته ی عزاداری پر جاذبه، من این را سال گذشته فکر کنم در همین همایش عرض کردم، هیأت رزمندگانی که دسته ی عزاداری پر جاذبه و حماسی نداشته باشد، مخصوصا هیأت جوان هایش واقعا این هیأت شاید نشود به آن گفت باید تاسف خورد، کار سختی است، مشکل است، زحمت دارد، خرج دارد، می ارزد. شما ولو در سال یک روز عاشورا، یک روز بیست و هشت صفر که آقا فرمودند، یک روز مثلا تاسوعا، بالاخره یکی دو روز در سال را بر خودتان واجب بدانید و وظیفه بدانید که یک دسته ی عزاداری ولو با پنجاه نفر، حالا این دسته ی عزاداری با پنج هزار نفر هم می شود راه انداخت، با پنجاه نفر هم می شود راه انداخت ولی این پنجاه نفر محکم سرود بخوانند، یعنی نوحه بخوانند، محکم جواب بدهند، محکم پا بکوبند، یک جاهایی سینه بزنند، یک جاهایی مشت گره کنند، عرض شود شعر های حماسی، شعرهای قوی، اگر حالا مثلا بتوانید لباس زیبایی، حالا پنجاه نفر خیلی خرجی ندارد، به خودشان بگویید مثلا شما یک پیراهن مشکی بپوشید حداقل با یک شلوار خاکی، با یک شلوار مثلا پلنگی اگر داشته باشند، حداقلش یک چفیه که می توانید به آن ها بدهید، حداقل که یک پیشانی بند که می توانید به آن ها بدهید، این باعث می شود که این جوان برای دستگاه امام حسین(علیه السلام)، ببینید این اظهار که می گویند، این شعائر که می گویند این بهترین راه اظهار وجود و اینکه من شعائر حسینی را زنده کردم و گرامی داشتم این دسته ی عزاداری است، این نشستن و روضه خواندن و گریه کردن این خودش خاصیت های خودش را دارد، بیشتر داخلی است، آن کاری که برای دیگران می روی می گویی یاحسین، لبیک یاحسین، می روی می گویی گفتا ذبیح العطشان هیهات من الذله، با مشت گره کرده، این اظهار شعائر است، این باعث می شود که آن جوان بیشتر احساس هویت کند، بیشتر خودش را در این دستگاه سهیم و شریک بداند و خیلی اثر گذار است، از این غفلت نکنید.

هیأت را در مکان های مختلف برگزار کنید

بحث بعدی: عیادت از جانبازان، دیدار از خانواده ی شهدا، دیدار با علمای ربّانی شهرتان و استانتان، دیدار با ایثارگران پیشکسوت، یک ایثارگری است در شهر شما دیگر آخر های عمرش است، کلی تجربه دارد، کوهی از تجربه است، فرمانده تیپ بوده لشکر بوده گردان بوده، هر چه بوده، حالا شهید نشده به عنوان شهید زنده در بین شما ها است، تا زنده است این جوان ها را ببرید بگذارید خاطرات و تجارب این ها را ببینند و بشنوند و یاد بگیرند، این دیدارها بسیار آموزنده است و غفلت نکنید؛ بعضی از هیأت ها را می دانم که انجام می دهند شما هم حتما انجام دهید همگی فراگیر شود. آخرین مورد: تشکیل هیأت و یا بردن هیأت، شما هیأت دارید، یک جایی تشکیل می دهید یک جایی هیأت را باید ببرید، در مدارس، در امام زاده ها، در مزار شهدا، در کوه ها که همین شهدای گمنام دفن هستند(مقبره الشهدا) مثل کوه خضر قم، جاهایی که شهدا بالای ارتفاعات هستند، این هیأت را بردن در اینطور جاها واقعا هنر است، واقعا اثر گذار است، واقعا جاذبه دارد، جوان ها بهتر می آیند، جوان ها بیشتر صفا می کنند و باعث می شود هیأت پر رونق تر و گرم تر و بهتر شود.

سوگواره ی نغمه ها و نواهای آئینی

یک برنامه ای هم پارسال توضیح دادم امسال هم عرض می کنم، ما یک سوگواره ای داریم همه سالِ، امسال یازدهمین سال آن است، سوگواره ی نغمه ها و نواهای آئینی، از کل کشور فراخوان شعرا و مداح های جوان را می دهیم، آثارشان را به صورت سی دی یک ربعه برای ما می فرستند، داوری می شود و بعد نهایتا حدود پنجاه نفر آز آنها، صد نفر از آنها می آیند تهران و جوایزی از نفرات اول تا سوم به آن ها اهدا می شود، از بین سن دوازده سال شرکت می کنند تا سی سال، معمولا سه سال سه سال، چهار سال چهار سال دسته بندی می شوند از دوازده تا شانزده، شانزده تا بیست، بیست تا بیست و چهار، تا سی سال به هر حال، این طرح ابلاغ شده بارها، عرض کردم که یازدهمین سال است، بعضی از شهرستان و استان ها انگار نه انگار  این طرح برای هیأت رزمندگان است، یعنی هیأت های غریبه، مداح های غریبه می آیند شرکت می کنند، خود هیأت های رزمندگان خیلی از آن ها بیگانه هستند با این طرح، حالا یا ندیدند یا نشنیدند یا غفلت کردند، خواهش ما این است که این طرح را از خودتان بدانید، بهترین راه کار برای جذب مداح های جوان، شاعر های جوان است و شناسایی کنید مداح ها  و جوان های شاعر را در شهرتان، در استانتان و در این مسابقه شرکت بدهید، ما این را ان شاءالله با قوت ادامه می دهیم، بنای ما هم این بود که سال گذشته یک بخشی از آن را استانها انجام بدهند نتیجه اش بیاید در تهران و مسابقه ی نهایی بشود، شروع شد ولی خیلی از استانها ضعیف برخورد کردند، خواهش ما این است که استانها قوی تر برگذار کنند، اصلا این کار را کم کم استانی کنیم و فقط بیایند در تهران مسابقه ی نهایی را برگذار کنند.