شعر استغاثه به درگاه معبود

شعر استغاثه به درگاه معبود

ای نور به هر درگاه سُبْحانَکَ یا اللّه
روشنگر مهر و ماه سُبْحانَکَ یا اللّه

درمانده ام و خسته دل بر کرمت بسته
دارم نفسی جانکاه سُبْحانَکَ یا اللّه

ای جود تو همچون کوه بخشندگی ات انبوه
این کوه تو و این کاه سُبْحانَکَ یا اللّه

یاربّ تو پناهم ده نوری به نگاهم ده
افتاده دلم در چاه سُبْحانَکَ یا اللّه

دل خونم و می بارم اشکی که به رخ دارم
شد با غم دل همراه سُبْحانَکَ یا اللّه

با جُرم و گناه خود ، با حال تباه خود
لبریز شدم از آه سُبْحانَکَ یا اللّه

دل را که سیه کردم از بس که گنه کردم
دستم ز تو شد کوتاه سُبْحانَکَ یا اللّه

ای بود و نبود از تو ای مُلک وجود از تو
ای بر همه عالم شاه سُبْحانَکَ یا اللّه

ای نام خوشت گلشن ، وی از همه کس بر من
آگاه تر از آگاه سُبْحانَکَ یا اللّه

“یاسر” تو ز ایمانت با این همه عصیانت
بخشش ز خدا می خواه سُبْحانَکَ یا اللّه

شاعر:حاج محمود تاری

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام