شعر ولادت حضرت فاطمه زهرا (س)

بين محراب ازل گرم سجودي بانو

اولين فاطمۀ صبح وجودي بانو

سرّ «لولاک» که تکليف مرا روشن کرد

علت خلقت افلاک تو بودي بانو

کس ندانست که جبريل نگاهت يک عمر

با خدا داشت عجب گفت و شنودي بانو

هر سحرگاه تو معراج دمادم داري

بال پرواز تو نشناخت فرودي بانو

باز از جنت الاعلاي تو سمت ملکوت

هر ملک آمده با کشف و شهودی بانو

پلک بر هم زدی و عشق به جريان افتاد

صد و ده پنجره اعجاز گشودي بانو

آمدی آینۀ نور الهی باشی

حسن مطلق شوی و لا یتناهی باشی

عصمت حضرت حق شد متجلي در تو

مي‌فرستد خود الله تحيت بر تو

روي لب زمزمۀ نابِ تبسم داري

با خدايت چه کليمانه تکلم داري

آسمان با تو و تسبيح لبت مأنوس است

روشني بخش دل و جان تو «يا قدّوس» است

آمدی آینۀ عصمت ایزد باشی

آمدی ام ابیهای محمد باشی

نبي الله به ديدار تو عادت دارد

با تماشاي تو هر لحظه عبادت دارد

قلب پر مِهر تو گنجينة الاسرار نبي‌ست

کوثري! سهم جهان در طلب تشنه لبي‌ست

آمدی فاطمه صبح ازلي روشن شد

آمدي فاطمه چشمان علي روشن شد

چشم مولا که شد از نور تو روشن اي ماه

گفت: لا حول و لا قوة الا بالله

نام تو فاطمه يا فاطمه تسبيح علي ست

ياد تو لحظۀ اعجاز مفاتيح علي ست

عاشقانه تو که با ياد علي مي خواني

دم به دم در همه جا نادعلي مي‌خواني

شده تسبيح لبت نغمۀ حيدر حيدر

ذکر هر روز و شبت نغمۀ حيدر حيدر

با تو تکليف قدر حکم قضا معلوم است

در کنار تو دگر صبر و رضا معلوم است

تو که در بندگي و زُهد و وفا دريايي

پارۀ قلب نبي، انسية الحورايي

لحظه هايت همه ايثار، صداقت، تقوا

راضيه، مرضيه ، صديقه ، زکيّه ، زهرا

حب تو موهبت حضرت حق در دل هاست

خانه ات تا به ابد مقصد سرمنزل هاست

خانۀ ساده ات از صدق و صفا لبريز است

قلب سجاده ات از شور دعا لبريز است

رحمت و جود و سخا جلوه اي از آيۀ توست

که مُقدّم به تو يا فاطمه همسايۀ توست

خانه داري تو که شهرۀ آفاق شده

عرش أعلي به تماشاي تو مشتاق شده

هر کس از باغ بهشت تو سخن مي‌گويد

از بزرگي و کرامات حسن مي‌گويد

بر سر دوش نبي نور دو عيني داري

جان عالم به فدايت! چه حسيني داري

در کرمخانۀ لطف تو مقرب باشد

هر که خاک قدم حضرت زينب باشد

قدر يک گوهر يکدانۀ تو مکتوم است

ام کلثوم تو مانند خودت مظلوم است

از نگاه تو فقط نور خدا مي‌بارد

هر کسي نام تو را روي لبش مي‌آرد

نا خود آگاه دلش چشمه اي از ايمان است

هر کسي نيست در اين دايره سرگردان است

بين دستان تو دستاس اگر مي‌گردد

گردش کون و مکان هم به تو بر مي‌گردد

آسمان محو تو و این همه معصوميّت

گرهي زد به پر چادر تو با نيّت

چادرت مظهر تقوا و عفاف است ببین

آسمان دور سرت گرم طواف است ببین

هر کسي نزد تو احساس بهشتي دارد

چادرت رايحۀ ياس بهشتي دارد

چه بگويم که بود فاطمه جان درخور تو

عالمي گشته مسلمان تو و چادر تو

مدحت اي سورۀ بي خاتمه کی کار من است

شرح اوصاف تو يا فاطمه کی کار من است

جنتي هست اگر، شمس دل افروزش تو

عالمي هست اگر، ماه شب و روزش تو

کيست که رتبۀ والاي تو را دريابد

خاک زير قدمت مرتبۀ زر يابد

آب مهريۀ تو گشته و تطهير شده

در دل شيعه فقط مهر تو تکثير شده

حب تو روشني عرصۀ محشر باشد

در دل هر که ولاي تو و حيدر باشد

مي‌شود با نظر لطفت الهي، مادر

به سوي جنت الاعلاي تو راهي، مادر

اين تويي که همه جا اذن شفاعت داری

تو که در هر نفست صبح هدایت داری

انقلاب تو شده مبدأ ايمان مادر

شده مديون تو و خون تو قرآن مادر

با وفاداري تو راه ولايت باقي‌ست

راه ايثار و صبوري و شهادت باقي‌ست

یک تنه در وسط کوچه قیامت کردی

بسته شد دست علی و تو امامت کردی

با قيامت به همه درس بصيرت دادي

تو به دين بار دگر شوکت و عزّت دادي

نقش يا فاطمه سر بند مجاهدها شد

امتداد ره تو نهضت عاشورا شد

مکتب سرخ تو الحق که حسيني ها داشت

نسل نوراني‌ات اي عشق، خميني ها داشت

ماند نام تو و در کل جهان نامي شد

نور تو مطلع بيداري اسلامي شد

همه دنيا شده فرياد عدالت خواهي

کاش اين جمعه شود با مددِ تو راهي

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

عالمي منتظر گفتن بسم الَّه اوست

کاش مي‌آمد و بوديم کنارش، يارش

هر کجا هست خدايا به سلامت دارش

******************************************

آيت الله صافي گلپايگاني قطعه شعري را به مناسبت ميلاد حضرت فاطمه زهرا(سلام الله عليها) سروده است.

دخترم دختر نيکو سيرم  / قوّت قلبم و نور بصرم

دختر اي جان پدر، سرو روان /  هم‌عنان باد تو را، بخت جوان

اي گل گلشن اقبال و صفا /  اي همه عاطفه و مهر و وفا

در ادب کوش و فضيلت جو باش  /  راستي پيشه کن و خوش خو باش

لطف حق باد تو را روز افزون  /  پا منه از ره عفت بيرون

اي همه حُسن و جمال و فر و هوش /  روي چون ماه ز اغيار بپوش

راه شيطان لعين هيچ مپو  /  نزد بيگانه سخن، نرم مگو

جلوه در کوچه و بازار مکن  /  فتنه سان خلق، گرفتار مکن

تا تواني ز خَسان، پنهان باش  /  ادب آموز به فرزندان باش

زيور زن نه برليان و طلاست  /  ورش عفت و آزرم و حياست

شوهر خويش گرامي مي‌دار  /  خاطرش خواه و عزيزش بشمار

بانوان راست به حق، اجر جهاد  /  گر نمايند دل شوهر شاد

خدمت مام به نيکويي کن  /  زو پذيرايي و دلجويي کن

مام را حرمت بسيار بود  /  قلبش از عاطفه سرشار بود

حقّ‌ مادر نتوان کرد ادا /  که بود شعبه‌اي از حقّ‌ خدا

مادران راست بس اين قدر و مقام  /  که بهشت است به زير اقدام

پيش از اسلام زنان خوار بُدند /  سخت محروم و گرفتار بُدند

زندگي‌شان نه چو يک انسان بود  /  که کم از زندگي حيوان بود

همه در قيد اسارت بودند  /  مانده در تيه جهالت بودند

بهر شوهر نه چو همسر بودند  /  بلکه چون کلفت و کمتر بودند

دختران را پدران بي باک  /  مي نمودند نهان در دل خاک

پور خطّاب در آن دوره دور  /  کرد شش دختر خود زنده به گور

نور اسلام چو شد عالمتاب  /  کرد بيدار، زنان را از خواب

صبح کردند در آفاق جديد  /  با حقوقي که بر آن نيست مزيد

يافت زن از برکات اسلام  /  حرمت و حشمت و اعزاز تمام

احمد آن شمع سبل ختم رسل  /  مقتداي همگان هادي کلّ

بهر زن عزت و اکرام آورد  /  مژده‌ها دادش و پيغام آورد

کرد اعلام که زن انسان است  /  گوهرش گوهر عاليشان است

اي بسا زن که ز مليون‌ها مرد  /  گشت در معرفت و بينش فرد

دارم اميد ز حيّ سبحان  /  گوي سبقت بربايي ز اقران

خواهي ار فوز به جنات و قصور /  در عبادت منما هيچ قصور

پدرت را ز وفا ياد نما  /  روحش از خير و دعا شاد نما

چنگ بر حبّ پيمبر زن و آل  /  که فلاح است و نجات از اهوال

*****************************************

بگوشم مژده می آید دمادم

دل شوریده گردد شاد و خرم

تولد یافت در ماه جمادی

عزیز که بود او فخر عالم

گل نشکفته از دامان مادر

رسد بوی خوشش اندر مشامم

دو تا گل از گلستان نبوت

به زهرا و به رهبر خیر مقدم

از این مولودی فرخنده تبریک

بگوید دوستان با هم دمادم

قدوم مادر و فرزند امروز

مبارک باشدی بر اهل عالم

عیان شد آیه نور علی نور

ملائک صف به صف دربان و همدم

علی را همسر و مام شبیر است

به پیغمبر نگین از به خاتم

ز زهرا بر همه زنها خطاب است

رعایت کن حجاب ای زن به عالم

کجایی ای امید قلب امت

ز هجر روی تو بشکسته بالم

زبان اصغری قاصر از آن است

کند وصف تو ای نیکو خصالم