صفاتِ سه گانه انسان در لسان حضرت رضا (علیه السلام)

در این باره از امام رضا (علیه السلام) روایت شده است که ایشان بیان داشته اند: خداوند متعال به سه چیز فرمان داده و آنها را به سه چیز مشروط ساخته است، دستور فرموده نماز گزارده و زکات داده شود، پس هر کس نماز گزارد و زکات ندهد نماز او پذیرفته نیست. دیگر دستور داده است که از پدر و مادر شکرگزاری شود، پس هر کس شکر پدر و مادر را به جای نیاورد خدا را سپاس نگفته است. نیز خداوند به پرهیزگاری و صله رحم فرمان داده است، پس هر کس صله رحم نکند از نافرمانی خداوند متعال پرهیز نکرده است.
همچنین این امام همام می فرمایند: مؤمن تا سه صفت در او نباشد مؤمن نیست. یک صفت از پروردگار و دیگری از پیامبر (صلی الله علیه و اله) و سومی از امامان (علیه السلام) است. اما صفتی که از اوصاف پروردگار می‌باشد رازداری یا کتمان سر است چنان که فرموده است: عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلی غَیْبِهِ أَحَداً إِلاَّ مَنِ ارْتَضی مِنْ رَسُولٍ؛ او دانای به غیب است و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمی‌کند مگر برگزیدگان از پیامبرانش را.
اما صفت پیامبر (صلی الله علیه و آله) مدارا و سازگاری با مردم است، زیرا خداوند عزوجل پیامبرش را به مدارا با مردم دستور داده و فرموده است: خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلینَ؛ راه بخشش و گذشت پیشگیر و به نیکوکاری فرمان ده و از نادانان روی بگردان.
اما صفت امامان (علیه السلام) عبارت از شکیبایی در سختی و رنجوری است، چنان که خداوند عزوجل فرموده است:
وَ الصَّابِرینَ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ؛ و شکیبایان در سختیها و رنجوریها.
از دیگر احادیث سه گانه امام رضا (علیه السلام) روایت یاسر خادم است که گفته است: شنیدم ابوالحسن الرضا (علیه السلام) می‌فرمود: این آدمی در سه جا وحشتناک ترین حالات را دارد: هنگامی که زاییده می‌شود و از شکم مادر بیرون می‌آید و دنیا را می‌بیند، دیگر زمانی که می‌میرد و آخرت و اهل آن را دیدار می‌کند و نیز هنگامی که از گور برانگیخته می‌شود و اوضاعی را می‌بیند که هرگز در دنیا ندیده است.

منبع : قدس