عظمت اسلام در چهره ی زن انقلابی

«اینجانب در طول این جنگ، صحنه هایی از مادران، خواهران و همسران عزیز از دست داده، دیده ام که گمان ندارم در غیر این انقلاب نظیری داشته باشد. این عظمت اسلام است که در چهره زنان انقلابی ما آشکار شده است و امروز بحمدالله آشکار است.»

در 31 شهریور سال 1359 در حالی که جمهوری اسلامی ایران پس از گذشت نزدیک به یک سال و اندی مبارزه علیه ظلم و استبداد در حال استقرار یافتن بود، به ناگاه مورد هجوم همسایه غربی کشورمان عراق واقع شد. حضور مردم ایران درمقابله با هجوم نظامی عراق از برگ های زرین انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی است که هیچگاه از یادها فراموش نخواهد شد.

در این میان حضور دلیرانه و خستگی ناپذیر زنان در صحنه دفاع مقدس به عنوان یکی از عناصر اجتماعی و بارز رقم خورد و اینان به حق در ادای دین خود نسبت به اسلام و به انقلاب از هیچ گونه یاری و مددمادی و معنوی استنکاف نورزیدند. پشتیبانی و حمایت همه جانبه زنان در خاکریزهای عقبه نیروهای خودی و برطرف نمودن نیازهای آنان (اعم از لباس، غذا و …) برآوردگار ثبات قدم و استقامت رزمندگان بود. داشتن روحیه و قوت قلب رزمندگان در گرو حمایت های معنوی زنان خداجویی بود که در پشت جبهه، مشغول خدمت بودند و امام خمینی(ره) فرماندهی کل قوا – که حضور نیروهای رزمنده در جبهه های حق علیه باطل مرهون نفس مسیحایی او بود – در توصیف ایثار جان و تجلی شهادت طلبی زنان در طول هشت سال دفاع مقدس می فرمود: زنها به من می گویند: شما دعا کنید که ما شهید بشویم. بعضی از زن ها می آمدند اینجا می گفتند که شما اجازه بدهید ما برویم کردستان در آنجا جنگ بکنیم و من گفتم: نه، صلاح نیست، ملّت و ارتش کار را انجام می دهند… این یک تحولی بود که در صدر اسلام بین مسلمین حاصل شده بود که شهادت را برای خودشان فوز می دانستند. (صحیفه ی نور، ج 9، ص 242.)

از جمله خدمات زنان؛ میتوان به ایثار فرزندان خود در راه حیثیت و اصلاح جامعه نام برد. چه بسیار مادران سلحشوری که با تربیت اولاد صالح و معرفی آنان به مراکز بسیج جهت اعزام به جبهه قوت قلب مسئولین جنگ را سبب می شدند. امام قدس سره این صحنه را این گونه بیان می نمودند: «… خدا می داند در طول تاریخ مثل این مادرها ما نداشتیم، الّا کم که فرزندانش کشته بشوند و بعد بیاید بگوید که نه، من افتخار می کنم. عکس العمل این مادرهای جوان مرده ما را زنده نگه داشته و گرم نگه داشته برای اینکه این ها هستند که به ما شجاعت میدهند. این ها هستند که ما را تشویق می کنند.» (صحیفه ی نور، ج 2، ص 271.)

جلوه ی دیگر اثار زنان، ایثار همسران محبوب خود بوده است که بهترین و اصلی ترین تعلق خویش که همسر باشد را با تمام مشکلات و دلبسگی ها تشویق و ترغیب به حضور در میادین جنگ می نمودند تا آنجا که امام قدس سره زبان به مدح آنان گشوده و می فرماید:«کجا ما از زنان، آن قدرت و عظمت را دیده بودیم که امروز داریم از مادران شهید میبینیم؟ کجا ما از زنان جوان آن فداکاری را دیده بودیم که در دوران جنگ دیدیم، آنان همسران محبوبشان را به میدان های جنگ می فرستادند و راز عفت و امانت آنها را حفظ میکردند تا آنها با خاطر آسوده در میدان ها باشند.» (سخنرانی در تاریخ 26/09/1361)

بیمارستان ها و پست های امدادی و پرستارهای مجروحین جنگ از جلوه های بارز دیگر حضور غیرمستقیم زنان مسلمان درمیادین جنگ بوده است که با خدمات و فعالیت های جدی خود در محضر مجروحین و جانبازان موجبات بالابردن روحیه ی رزمندگان می گردند بنابراین نقش زنان در طول دفاع مقدس حاکی از مشارکت جدی آنان بود که دوش بدوش مردان و رزمندگان در صحنه های مقدس حضور می یافتند و از انقلاب و ارزشهای آن با تمام وجود خود پاسداری می نمودند.

به گواهی تاریخ در صفحات پرافتخار ملّت ها؛ زنان در هشت سال دفاع مقدس، با الگو برداری از حضرت زهرا(سلام الله علیها)؛ در حریم مقدس و پاکی طریقشان ثابت مانده و تمام امید و آرزو هایشان را به آنچه مصلحت ملّت و مکتبشان بوده پیوند زده و سعادت واقعی را جسته اند.

آثار دلاوری ها و پیروزی رزمندگان حکایت از حضور فعالانه زن های دلاور و سلحشوری است که گام به گام در لحظه لحظه جنگ، شرکت کرده، و موجبات برکت و روزی رزمندگان در عملیات های مختلف گردیدند. امام خمینی(ره) پیرامون نقش زنان در صحنه های انقلاب و دفاع مقدس می فرماید: «زنان حق بیشتری از مردان دارند. زنان مردان شجاع را در دامان خود بزرگ می کنند. اگر زنان شجاع و انسان ساز از ملّت ها گرفته شود، ملّت ها به شکست و انحطاط کشیده می شوند.» (صحیفه ی نور، ج5، ص 153.)

انتهای مطلب/