دعای افتتاح

بخواند در هر شب از ماه رمضان

 اَللّهُمَّ اِنّى

خدایا من ستایش را

اَفْتَتِحُ الثَّنآءَ بِحَمْدِکَ وَاَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوابِ بِمَّنِکَ وَاَیْقَنْتُ اَنَّکَ اَنْتَ

بوسیله حمد تو مى گشایم و تویى که به نعمت بخشى خود بندگان را به درستى وادارى و یقین دارم که براستى تو

اَرْحَمُ الرّاحِمینَ فى مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ وَاَشَدُّ الْمُعاقِبینَ فى

مهربانترین مهربانانى اما در جاى گذشت و مهربانى ولى سخت ترین کیفرکننده اى در

مَوْضِعِ النَّکالِ وَالنَّقِمَةِ وَاَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرینَ فى مَوْضِعِ الْکِبْریآءِ

جاى شکنجه و انتقام و بزرگترین جبارانى در جاى بزرگى و

وَالْعَظَمَةِ اَللّهُمَّ اَذِنْتَ لى فى دُعآئِکَ وَمَسْئَلَتِکَ فَاسْمَعْ یا سَمیعُ

عظمت خدایا تو به من اجازه دادى در این که بخوانمت و از تو درخواست کنم پس اى خداى شنوا

مِدْحَتى وَاَجِبْ یا رَحیمُ دَعْوَتى وَاَقِلْ یا غَفُورُ عَثْرَتى فَکَمْ یآ

مدح و ثنایم را بشنو و پاسخ ده اى مهربان خواسته ام را و نادیده گیر اى آمرزنده لغزشم را اى

اِلهى مِنْ کُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَها وَهُمُومٍ قَدْ کَشَفْتَها وَعَثْرَةٍ قَدْ اَقَلْتَها

معبود من چه بسیار گرفتارى که برطرف کردى و چه بسیار اندوه که زدودى و لغزشها که چشم پوشیدى

وَرَحْمَةٍ قَدْ نَشَرْتَها وَحَلْقَةِ بَلاَّءٍ قَدْ فَکَکْتَه ا اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ

و مهر و رحمت که گستردى و زنجیر بلا که از هم باز کردى ستایش خاص خدایى است که نگیرد

صاحِبَةً وَلا وَلَدا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ

همسرى و نه فرزندى و نیست برایش شریکى در فرمانروایى و نیست برایش یاورى

مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبیراً اَلْحَمْدُ لِلّهِ بِجَمیعِ مَحامِدِهِ کُلِّهَا عَلى جَمیعِ

از خوارى و به کمال بزرگى او را یاد کن ستایش خداى را به همه ستودگیهایش یکسر بر همه

نِعَمِهِ کُلِّها اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لا مُضآدَّ لَهُ فى مُلْکِهِ وَلا مُنازِعَ لَهُ فى

نعمتهایش یکسر ستایش براى خدایى است که ضد و دشمنى در پادشاهى او و ستیزه جویى در

اَمْرِهِ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لا شَریکَ لَهُ فى خَلْقِهِ وَلا شَبیهَ لَهُ فى عَظَمَتِهِ

فرمانش نیست ستایش خدایى را است که شریکى در خلقتش ندارد و شبیهى در عظمت او نیست

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الْفاشى فِى الْخَلْقِ اَمْرُهُ وَ حَمْدُهُ الظّاهِرِ بِالْکَرَمِ مَجْدُهُ

ستایش خاص خدایى است که هویدا است در میان خلق کارش و ستایشش و آشکار است به بزرگوارى شوکتش

الْباسِطِ بِالْجُودِ یَدَهُ الَّذى لا تَنْقُصُ خَزآئِنُهُ وَلا تَزیدُهُ کَثْرَةُ الْعَطآءِ

و گشاده است دستش آنکه نقصان نپذیرد خزینه هایش و نیفزایدش بسیارى عطا

اِلاّ جُوداً وَ کَرَماً اِنَّهُ هُوَ الْعَزیزُ الْوَهّابُ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ قَلیلاً مِنْ

مگر جود و بزرگوارى براستى که او عزیز و بسیار بخشنده است خدایا از تو خواهم اندکى از

کَثیرٍ مَعَ حاجَةٍ بى اِلَیْهِ عَظیمَةٍ وَغِناکَ عَنْهُ قَدیمٌ وَ هُوَ عِنْدى کَثیرٌ

بسیار با اینکه نیازمندیم بدان بزرگ است و بى نیازى تو از آن قدیم و ازلى است و آن درخواست پیش من بسیار

وَهُوَ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسیرٌ اَللّهُمَّ اِنَّ عَفْوَکَ عَنْ ذَنْبى وَتَجاوُزَکَ عَنْ

ولى در نزد تو اندک و آسان است خدایا براستى گذشت تو از گناهم و چشم پوشیت از

خَطیَّئَتى وَصَفْحَکَ عَنْ ظُلْمى وَسَِتْرَکَ عَلى قَبیحِ عَمَلى وَحِلْمَکَ

خطایم و نادیده گیریت از ستمم و پرده پوشیت بر کار زشتم و بردباریت

عَنْ کَثیرِ جُرْمى عِنْدَ ما کانَ مِنْ خَطاءى وَعَمْدى اَطْمَعَنى فى اَنْ

در برابر جنایت و جرم بسیارم که به خطا یا از روى تعمد کردم مرا به طمع انداخت تا از تو

اَسْئَلَکَ ما لا اَسْتَوْجِبُهُ مِنْکَ الَّذى رَزَقْتَنى مِنْ رَحْمَتِکَ وَاَرَیْتَنى

درخواست کنم چیزى را که مستحق آن نیستم ، درخواست کنم آنچه را که از رحمتت روزى من کردى و

مَنْ قُدْرَتِکَ وَعَرَّفْتَنى مِنْ اِجابَتِکَ فَصِرْتُ اَدْعُوکَ آمِناً وَاَسْئَلُکَ

از قدرتت به من نمایاندى و از اجابت دعایت به من شناساندى و این سبب شد که من از روى اطمینان تو را بخوانم

مِسْتَاءنِساً لا خآئِفاً وَلا وَجِلاً مُدِلاًّ عَلَیْکَ فیما قَصَدْتُ فیهِ اِلَیْکَ

و با تو انس گرفته بدون ترس و واهمه از تو حاجت بخواهم و تازه در مطلوب و مقصود خود با ناز و عشوه به درگاهت آیم

فَاِنْ اَبْطَاَ عَنّى عَتَبْتُ بِجَهْلى عَلَیْکَ وَلَعَلَّ الَّذى اَبْطَاَعَنّى هُوَ خَیْرٌ لى

و اگر حاجتم دیر برآید بواسطه نادانیم بر تو اعتراض کنم در صورتى که شاید دیر کردن آن براى من بهتر باشد زیرا

لِعِلْمِکَ بِعاقِبَةِ الاُْمُورِ فَلَمْ اَرَ مَوْلاً کَریماً اَصْبَرَ عَلى عَبْدٍ لَئیمٍ مِنْکَ

تو داناى به سرانجام کارها هستى و از اینرو من ندیدم مولاى بزرگوارى را که بر بنده پست خود شکیباتر از تو باشد

عَلَىَّ یا رَبِّ اِنَّکَ تَدْعُونى فَاُوَلّى عَنْکَ وَتَتَحَبَّبُ اِلَىَّ فَاَتَبَغَّضُ اِلَیْکَ

بر من اى پروردگارم تو مرا مى خوانى ولى من از تو رومى گردانم و تو به من دوستى مى کنى ولى من با تودشمنى مى کنم و تو

وَتَتَوَدَّدُ اِلَىَّ فَلا اَقْبَلُ مِنْکَ کَاَنَّ لِىَ التَّطَوُّلَ عَلَیْکَ فَلَمْ یَمْنَعْکَ ذلِکَ

به من محبت کنى و من نپذیرم گویا من منتى بر تو دارم و باز این احوال بازندارد تو را از

مِنَ الرَّحْمَةِ لى وَالاِْحْسانِ اِلَىَّ وَالتَّفَضُّلِ عَلَىَّ بجُودِکَ وَکَرَمِکَ

مهر به من و و احسان بر من و بزرگواریت نسبت به من از روى بخشندگى و بزرگواریت

فَارْحَمَ عَبْدَکَ الْجاهِلَ وَجُدْ عَلَیْهِ بِفَضْلِ اِحْسانِکَ اِنَّکَ جَوادٌ کَریمٌ

پس بر بنده نادانت رحم کن و از زیادى احسانت بر او ببخش که براستى تو بخشنده و بزرگوارى

اَلْحَمْدُ لِلّهِ مالِکِ الْمُلْکِ مُجْرِى الْفُلْکِ مُسَخِّرِ الرِّیاحِ فالِقِ الاِْصْباحِ

ستایش خاص خدا است که مالک سلطنت و روان کننده کشتى (وجود) و مسخرکننده بادها و شکافنده سپیده صبح

دَیّانِ الدّینِ رَبِّ الْعَالَمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ وَالْحَمْدُ

و حکمفرماى روز جزا و پروردگار جهانیان است ستایش خداى را است که بردباریش پس از دانستن و ستایش

لِلّهِ عَلى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلى طُولِ اَناتِهِ فى غَضَبِهِ

براى خدا است بر گذشتش با اینکه نیرومند است و ستایش براى خدا است بر زیادى تحمل و بردباریش در عین خشم

وَهُوَ قادِرٌ عَلى ما یُریدُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ خالِقِ الْخَلْقِ باسِطِ الرِّزْقِ فاِلقِ

او با اینکه او بر هرچه بخواهد تواناست ستایش خداى را است که آفریننده خلق و گسترنده روزى و شکافنده

اَلاِْصْباحِ ذِى الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ وَالْفَضْلِ وَالاِْنْعامِ الَّذى بَعُدَ فَلا

صبح صاحب جلال و بزرگوارى و فضل و نعمت بخشى آنکه دور است پس

یُرى وَقَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوى تَبارَکَ وَتَعالى اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَیْسَ لَهُ

دیده نشود و نزدیک است که مطلع از گفتگوهاى سرى است برتر و والا است ستایش خدایى را که نیست براى او

مُنازِ عٌ یُعادِلُهُ وَلا شَبیهٌ یُشاکِلُهُ وَلا ظَهیرٌ یُعاضِدُهُ قَهَرَ بِعِزَّتِهِ

ستیزه جویى که با او برابرى کند و نه شبیهى که هم شکل او باشد و نه پشتیبانى که کمکش کند به عزت خویش

الاْعِزّآءَ وَتَواضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَمآءُ فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ ما یَشآءُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ

چیره دستان را مقهور ساخته و در مقابل عظمتش بزرگان فروتنى کرده پس بوسیله نیرویش بهرجا که خواهد رسیده ستایش خدایى را

الَّذى یُجیبُنى حینَ اُنادیهِ وَیَسْتُرُ عَلَىَّ کُلَّ عُورَةٍ وَاَنَا اَعْصیهِ وَ

که پاسخم دهد هرگاه بخوانمش و بپوشاند بر من هر زشتى را و من نافرمانیش کنم و

یُعَظِّمُ الْنِّعْمَةَ عَلَىَّ فَلاَّ اُج ازیهِ فَکَمْ مِنْ مَوْهِبَةٍ هَنیَّئَةٍ قَدْ اَعْطانى

بزرگ گرداند بر من نعمتش را ولى من پاداشش ندهم پس چه بسیار بخششهاى جانبخشى که به من عطا فرمود

وَعَظیمَةٍ مَخُوفَةٍ قَدْ کَفانى وَبَهْجَةٍ مُونِقَةٍ قَدْ اَرانى فَاُثْنى عَلَیْهِ

و چه پیش آمدهاى بزرگ و هولناکى را که از من دور کرد و چه خوشیهاى شگفت انگیزى که به من نمایاند او را

حامِدا وَاَذْکُرُهُ مُسَبِّحاً اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لا یُهْتَکُ حِجابُهُ وَلا یُغْلَقُ

ستایش کنان ثنا گویم و تسبیح گویان یادش کنم ستایش خاص خدایى است که پرده اش دریده نشود و در خانه اش

بابُهُ وَلا یُرَدُّ سآئِلُهُ وَلا یُخَیَّبُ آمِلُهُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى یُؤْمِنُ الْخآئِفینَ

بسته نگردد و خواهنده اش رد نشود و آرزومندش نومید نگردد ستایش خاص خدایى است که هراسناکان را امان بخشد

وَیُنَجِّى الصّالِحینَ وَیَرْفَعُالْمُسْتَضْعَفینَ وَیَضَعُ الْمُسْتَکْبِرینَ وَ

و شایستگان را نجات دهد و ناتوان شمردگان را بلند کند و گردنکشان را زبون کند و

یُهْلِکُ مُلُوکاً وَیَسْتَخْلِفُ آخَرینِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ قاِصمِ الجَّبارینَ مُبیرِ

شاهان را نابود کند و به جایشان دسته دیگرى نشاند ستایش خداى را در هم شکننده سرکشان و نابودکننده

الظّالِمینَ مُدْرِکِ الْهارِبینَ نَکالِ الظّالِمینَ صَریخِ الْمُسْتَصْرِخینَ

ستمکاران دریابنده گریختگان کیفردهنده ظالمان فریادرس فریادخواهان

مَوْضِعِ حاجاتِ الطّالِبینَ مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى مِنْ

جایگاه حاجتهاى جویندگان تکیه گاه مؤ منان ستایش خدایى را است که

خَشْیَتِهِ تَرْعَدُ السَّمآءُ وَ سُکّانُها وَتَرْجُفُ الاْرْضُ وَعُمّارُها

از ترس او آسمان و ساکنانش غرش کنند و زمین و آباد کنندگانش بر خود بلرزند

وَتَمُوجُ الْبِحارُ وَمَنْ یَسْبَحُ فى غَمَراتِها اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى هَدانا لِهذا

و دریاها و آنانکه در قعر آنها شناورى کنند به جنبش و موج درآید ستایش خاص خدایى است که ما را به این (دین ) هدایت فرمود

وَما کُنّا لِنَهْتَدِىَ لَوْلا اَنْ هَدانَا اللّهُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى یَخْلُقُ وَلَمْ یُخْلَقْ

و اگر او ما را هدایت نکرده بود ما بدان هدایت نمى شدیم ستایش خدایى را است که آفرید و خود آفریده نشده

وَیَرْزُقُ وَلا یُرْزَقُ وَیُطْعِمُ وَلا یُطْعَمُ وَیُمیتُ الاْحیآءَ وَیُحْیِى

روزى دهد و کسى او را روزى ندهد و بخوراند و خود بى نیاز از خوراک است و بمیراند زندگان را و زنده کند

الْمَوْتى وَهُوَ حَىٌّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ

مردگان را و او است زنده اى که نمیرد هرچه خیر است به دست او است و او براى هرچیز توانا است

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَاَمینِکَ وَصَفِیِّکَ

خدایا درود فرست بر محمد بنده ات و پیامبرت و امین بر وحیت و پسندیده ات

وَحَبیبِکَ وَخِیَرَتِکَ مَنْ خَلْقِکَ وَحافِظِ سِرِّکَ وَمُبَلِّغِ رِسالاتِکَ اَفْضَلَ

و حبیبت و برگزیده ات از میان خلق و نگهدار رازت و رساننده پیامهایت برترین درود

وَاَحْسَنَ وَاَجْمَلَ وَاَکْمَلَ وَاَزْکى وَاَنْمى وَاَطْیَبَ وَاَطْهَرَ وَاَسْنى

و بهترین و زیباترین و کاملترین و پاکیزه ترین و پررشدترین و خوشترین و پاکترین و بلندترین

وَاَکْثَرَ ما صَلَّیْتَ وَبارَکْتَ وَتَرَحَّمْتَ وَتَحَنَّنْتَ وَسَلَّمْتَ عَلى اَحَدٍ

و بیشترین درودى که فرستادى و برکتى که دادى و ترحمى که کردى و عطوفتى که ورزیدى و تحیتى که فرستادى بر هر یکى

مِن عِبادِکَ وَاَنْبِیآئِکَ وَرُسُلِکَ وَصِفْوَتِکَ وَاَهْلِ الْکَرامَةِ عَلَیْکَ مِن

از بندگانت و پیمبرانت و رسولانت و برگزیدگانت و گرامیان تو از میان

خَلْقِکَ اَللّهُمَّ وَصَلِّ عَلى عَلی اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَوَصِىِّ رَسوُلِ رَبِّ

خلقت خدایا و درود فرست بر على امیر مؤ منان و وصى فرستاده پروردگار

الْعالَمینَ عَبْدِکَ وَوَلیِّکَ وَاَخى رَسُولِکَ وَحُجَّتِکَ عَلى خَلْقِکَ

جهانیان بنده تو و ولى تو و برادر پیامبر تو و حجت تو بر خلقت

وَآیَتِکَ الْکُبْرى وَالنَّباءِ الْعَظیمِ وَصَلِّ عَلَى الصِّدّیقَةِ الطّاهِرَةِ فاطِمَةَ

و نشانه بزرگت و نباء عظیم (آن خبر بزرگ ) و درود فرست بر صدیقه طاهره فاطمه (زهرا)

سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ وَصَلِّ عَلى سِبْطَىِ الرَّحْمَةِ وَاِمامَىِ الْهُدى

بانوى زنان جهانیان و درود فرست بر دو سبط (پیامبر) رحمت و دو پیشواى هدایت

الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ سَیِّدَىْ شَبابِ اَهْلِ الْجَّنَةِ وَصَلِّ عَلى اَئِمَّةِ

حسن و حسین دو آقاى جوانان اهل بهشت و درود فرست بر پیشوایان

الْمُسْلِمینَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ

مسلمانان على بن الحسین و محمد بن على و جعفر بن محمد

وَمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَعَلِىِّ بْنِ مُوسى وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَعَلِىِّ بْنِ

و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمد بن على و على

مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِی وَالْخَلَفِ الْهادى الْمَهْدِىِّ حُجَجِکَ عَلى

بن محمد و حسن بن على و یادگار شایسته و راهنمایش حضرت مهدى که اینها حجتهاى تو بر

عِبادِکَ وَاُمَناَّئِکَ فى بِلادِکَ صَلَوةً کَثیرَةً دآئِمَةً اَللّهُمَّ وَصَلِّ عَلى

بندگانت هستند و امینهاى تو در شهرها و بلاد تواند درودى فرست که بسیار و همیشگى باشد خدایا و بالخصوص درود فرست

وَلِىِّ اَمْرِکَ الْقآئِمِ الْمُؤَمَّلِ وَالْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ وَحُفَّهُ بِمَلاَّئِکَتِکَ

برسرپرست دستورت آن امام قائم که مایه امید است وآن عدل ودادى که همه چشم براهش هستند و فراگیر او را به فرشتگان

الْمُقَرَّبینَ وَاَیِّدْهُ بِروُحِ الْقُدُسِ یا رَبَّ الْعالَمینَ اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ

مقربت حلقه وار و به روح القدس یاریش کن اى پروردگار جهانیان خدایا (وسائل آمدنش را) آماده کن

الدّاعِىَ اِلى کِتابِکَ وَالْقآئِمَ بِدینِکَ اسْتَخْلِفْهُ فى الاْرْضِ کَمَا

تا او به کتابت دعوت کند و به دین تو قیام کند و او را روى زمین جایگزین گردان چنانچه

اسْتَخْلَفْتَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِ مَکِّنْ لَهُ دینَهُ الَّذِى ارْتَضَیْتَهُ لَهُ اَبْدِلْهُ مِنْ

جایگزین کردى آنانکه پیش از او بودند و آن دینى را که برایش پسندیده اى بدست او پابرجا کن و پس از

بَعْدِ خَوْفِهِ اَمْناً یَعْبُدُکَ لا یُشْرِکُ بِکَ شَیْئاً اَللّهُمَّ اَعِزَّهُ وَاَعْزِزْ بِهِ

ترس و خوفى که داشته آسایش خاطرى به او بده که با کمال خلوص تو را پرستش کند خدایا عزیزش گردان و دیگران را به او عزیز کن

وَانْصُرْهُ وَانْتَصِرْ بِهِ وَانْصُرْهُ نَصْرا عَزیزا وَافْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسیراً

یاریش کن و بوسیله او دیگران را یارى کن و بطور پیروزمندانه اى او را یارى کن و گشایش آسانى

وَاجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصیراً اَللّهُمَّ اَظْهِرْ بِهِ دینَکَ وَسُنَّةَ

بهره اش کن و قرار ده برایش از نزد خود حکومتى نصرت آور خدایا بدو دین خود و روش

نَبِیِّکَ حَتّى لا یَسْتَخْفِىَ بِشَىْءٍ مِنَالْحَقِّ مَخافَةَ اَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ

پیامبرت را آشکار ساز بطورى که چیزى از امور حقه نماند که ناچار باشد از ترس مردم پنهانش کند

اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ

خدایا ما با تضرع و زارى به درگاهت از تو خواستاریم دولتى گرامى را که به وسیله آن اسلام و مسلمین

وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ وَتَجْعَلُنا فیها مِنَالدُّعاةِ اِلى طاعَتِکَ

را عزت بخشى و نفاق و منافقین را منکوب سازى و ما را در آن دولت از زمره خوانندگان مردم بسوى اطاعت تو

وَالْقادَةِ اِلى سَبیلِکَ وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ اَللّهُمَّ ما

و از برندگان بسوى راه خود قرارمان دهى و بدان وسیله بزرگوارى دنیا و آخرت را نصیب ما گرداندى خدایا آنچه را که

عَرَّفْتَنا مِنَ الْحَقِّ فَحَمِّلْناهُ وَما قَصُرْنا عَنْهُ فَبَلِّغْناهُ اَللّهُمَّ الْمُمْ بِهِ

از حق به ما شناسانده اى تاب تحملش را نیز به ما بده و آنچه را که از رسیدن بدان کوتاه آمدیم تو ما را بدان برسان خدایا بدان حضرت

شَعَثَنا وَاشْعَبْ بِهِ صَدْعَنا وَارْتُقْ بِهِ فَتْقَنا وَکَثِّرْبِهِ قِلَّتَنا وَاَعْزِزْ بِهِ

پراکندگیمان را برطرف کن و گسیختگیمان را دور کن و پریشانى ما را بدو پیوست کن و کمى ما را بدو زیاد کن

ذِلَّتَنا وَاَغْنِ بِهِ عآئِلَنا وَاقْضِ بِهِ عَنْ مَُغْرَمِنا وَاجْبُرْبِهِ فَقْرَنا وَسُدَّ بِهِ

وخوارى ما را بدو عزت بخش و ندارى ما را بدو توانگرى بخش و بدهى ما را بوسیله اش بپرداز و فقر ما را بدو جبران کن

خَلَّتَنا وَیَسِّرْ بِهِ عُسْرَنا وَبَیِّضْ بِهِ وُجُوهَنا وَفُکَّ بِهِ اَسْرَنا وَاَنْجِحْ بِهِ

و شکاف و تفرقه ما را بدو برطرف کن و سختى ما را بدو آسان کن و چهره هاى ما را بدو سفید گردان و گرفتاران ما را بدو آزاد

طَلِبَتَنا وَاَنْجِزْ بِهِ مَواعیدَنا وَاسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنا وَاَعْطِنا بِهِ سُؤْلَنا

کن و خواسته هاى ما را بدو روا کن و وعده هاى ما را به او تحقق بخش و دعاى ما را بدو مستجاب کن وخواهشهاى ما را

وَبَلِّغْنا بِهِ مِنَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ آمالَنا وَاَعْطِنا بِهِ فُوْقَ رَغْبَتِنا یا خَیْرَ

بوسیله او عطا کن و بوسیله او ما را به آرزوهاى دنیا و آخرت برسان و بوسیله او بیش از آنچه ما خواهانیم به ما بده اى بهترین

الْمَسْئُولینَ وَاَوْسَعَ الْمُعْطینَ اِشْفِ بِهِ صُدُورَنا وَاَذْهِبْ بِهِ غَیْظَ

درخواست شدگان و دست بازترین عطاکنندگان سینه هاى ما را با ظهورش شفا بخش و بوسیله او عقده

قُلُوبِنا وَاهْدِنا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فیهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِکَ اِنَّکَ تَهْدى مَنْ

دلهاى ما را برطرف کن و بدو ما را بدان حقى که مورد اختلاف است به اذن خود راهنمایى کن که براستى تو هرکه

تَشآءُ اِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ وَانْصُرْنا بِهِ عَلى عَدُوِّکَ وَعَدُوِّنآ اِلهَ

را بخواهى به راه راست هدایت فرمایى و بدست او ما را بر دشمنانت و دشمنان ما نصرت ده اى معبود

الْحَقِّ آمینَ اَللّهُمَّ اِنّا نَشْکوُ اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَالِهِ

برحق – آمین – خدایا ما به تو شکایت کنیم از نبودن پیامبرمان که درودهاى تو بر او و آلش باد

وَغَیْبَةَ وَلِیِّنا وَکَثْرَةَ عَدُوِّنا وَقِلَّةَ عَدَدِنا وَشِدّةَ الْفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَ

و از غیبت مولایمان و از بسیارى دشمنان و کمى افرادمان و از سختى آشوبها و از کمک دادن اوضاع

الزَّمانِ عَلَیْنا فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَاَعِنّا عَلى ذلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ

زمانه به زیان ما پس درود فرست بر محمد و آلش و کمک ده ما را بر این اوضاع به گشایش

تُعَجِّلُهُ وَبِضُرٍّ تَکْشِفُهُ وَنَصْرٍ تُعِزُّهُ وَسُلْطانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَرَحْمَةٍ

فورى از طرف خود و برطرف کردن رنج وناراحتى و یارى با عزت و ظاهر ساختن سلطنت حقه و رحمتى

مِنْکَ تَجَلِّلُناها وَعافِیَةٍ مِنْکَ تُلْبِسُناها بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

از جانب تو که ما را فراگیرد و تندرستى از طرف تو که ما را بپوشاند به رحمتت اى مهربانترین مهربانان

 

دعای سحر

دعاى سحر معروف.  دعاى عظیم الشاءنى راکه ازحضرت امام رضاعلیه السلام نقل شده که فرموده این دعایى است که حضرت امام محمد باقرعلیه السلام در سحرهاى ماه رمضان مى خواندند.

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ بَهاَّئِکَ

خدایا از تو خواهم به درخشنده ترین مراتب

بِاَبْهاهُ وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِىُّ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِبَهاَّئِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى

درخشندگیت با اینکه تمام مراتب آن درخشنده است خدایا درخواست کنم به همه مراتب درخشندگیت خدایا از

اَسْئَلُکَ مِنْ جَمالِکَ بِاَجْمَلِهِ وَکُلُّ جَمالِکَ جَمیلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ

تو خواهم به زیباترین مراتب جمالت با اینکه تمام مراتب جمالت زیبا است خدایا از تو خواهم

بِجَمالِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ جَلالِکَ بِاَجَلِّهِ وَکُلُّ جَلالِکَ

به همه مراتب جمالت خدایا از تو خواهم به باشکوهترین مراتب جلالت با اینکه تمام مراتب جلال تو

جَلیلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِجَلالِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ

باشکوه است خدایا از تو خواهم به همه مراتب جلالت خدایا از تو خواهم به

عَظَمَتِکَ بِاَعْظَمِها وَکُلُّ عَظَمَتِکَ عَظَیمَةٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ

بزرگترین مرتبه عظمتت با اینکه تمام مراتب عظمتت بزرگ است خدایا از تو خواهم

بِعَظَمَتِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسَئَلُکَ مِنْ نُورِکَ بِاَنْوَرِهِ وَکُلُّ نُورِکَ نَیِّرٌ

به همه مراتب عظمتت خدایا از تو خواهم به نورانى ترین مراتب روشنیت با اینکه تمام مراتب روشنیت نورانى است

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِنُورِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ رَحْمَتِکَ

خدایا از تو خواهم به همه مراتب نورت خدایا از تو خواهم به وسیعترین مراتب رحمتت با اینکه تمام مراتب رحمتت

بِاَوْسَعِها وَکُلُّ رَحْمَتِکَ واسِعَةٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ کُلِّها

وسیع است خدایا از تو خواهم به همه مراتب رحمتت

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ کَلِماتِکَ بِاَتَمِّها وَکُلُّ کَلِماتِکَ تاَّمَّةٌ اَللّهُمَّ

خدایا از تو خواهم به تمامترین کلمات (و سخنانت ) با اینکه همه سخنانت تمام است خدایا

اِنّى اَسْئَلُکَ بِکَلِماتِکَ کُلِّهَا اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ کَمالِکَ بِاَکْمَلِهِ

از تو خواهم به همه سخنانت خدایا از تو خواهم به کاملترین مرتبه کمالت با اینکه

وَکُلُّ کَمالِکَ کامِلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِکَمالِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى

تمام مراتب کمالت کامل است خدایا از تو خواهم به همه مراتب کمالت خدایا از تو

اَسْئَلُکَ مِنْ اَسماَّئِکَ بِاَکْبَرِها وَکُلُّ اَسْماَّئِکَ کَبیرَةٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ

خواهم به بزرگترین نامهایت با اینکه تمام نامهایت بزرگ است خدایا از تو خواهم به همه

بِاَسْماَّئِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ عِزَّتِکَ باَعَزِّها وَکُلُّ عِزَّتِکَ

نامهایت خدایا از تو خواهم به عزیزترین مقام عزتت گرچه همه مراتب عزتت

عَزیزَةٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِعِزَّتِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ

عزیز است خدایا از تو خواهم به همه مراتب عزتت خدایا از تو خواهم به حق گذراترین

مَشِیَّتِکَ بِاَمْضاها وَکُلُّ مَشِیَّتِکَ ماضِیَةٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِمَشِیَّتِکَ

مشیتت گرچه تمام مراتب مشیتت گذرا است خدایا از تو خواهم

کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ قُدْرَتِکَ بِالْقُدْرَةِ الَّتى اسْتَطَلْتَ بِها عَلى

تمام مراتب مشیتت خدایا از تو خواهم به حق آن قدرتت که احاطه پیدا کردى بدان بر

کُلِّشَىْءٍ وَکُلُّ قُدْرَتِکَ مُسْتَطیلَةٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ کُلِّها

هر چیز گرچه تمام مراتب قدرتت چنین است خدایا از تو خواهم به همه مراتب قدرتت

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ عِلْمِکَ بِاَنْفَذِهِ وَکُلُّ عِلْمِکَ نافِذٌ اَللّهُمَّ اِنّى

خدایا از تو خواهم به حق نافذترین مراتب دانشت گرچه تمام مراتب دانشت نافذ است خدایا از تو

اَسْئَلُکَ بِعِلْمِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ قَوْلِکَ بِاَرْضاهُ وَکُلُّ قَوْلِکَ

خواهم به تمام مراتب دانشت خدایا از تو خواهم به حق پسندیده ترین سخنانت با اینکه همه سخنانت

رَضِىُّ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِقَوْلِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ

پسندیده است خدایا از تو خواهم به حق همه سخنانت خدایا از تو خواهم به حق

مَساَّئِلِکَ بِاَحَبِّها اِلَیْکَ وَکُلُّ مَساَّئِلِکَ اِلَیْکَ حَبیبَةٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ

محبوبترین خواسته هایت پیش تو گرچه همه خواسته هایت پیش تو محبوب است خدایا از تو خواهم به حق

بِمَساَّئِلِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ شَرَفِکَ بِاَشْرَفِهِ وَکُلُّ شَرَفِکَ

همه خواسته هایت خدایا از تو خواهم به حق شریفترین مراتب شرفت با اینکه تمام مراتب آن

شَریفٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِشَرَفِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ

شریف است خدایا از تو خواهم به همه مراتب شرفت خدایا از تو خواهم به حق

سُلْطانِکَ بِاَدْوَمِهِ وَکُلُّ سُلطانِکَ داَّئِمٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِسُلْطانِکَ

ابدى ترین مراتب سلطنت گرچه تمام مراتب سلطنتت جاویدان است خدایا از تو خواهم به حق تمام مراتب سلطنتت

کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ مُلْکِکَ بِاَفْخَرِهِ وَکُلُّ مُلْکِکَ فاخِرٌ اَللّهُمَّ

خدایا از تو خواهم به حق گرانمایه ترین مراتب فرمانرواییت گرچه تمام مراتب فرمانرواییت گرانمایه است خدایا

اِنّى اَسْئَلُکَ بِمُلْکِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ عُلُوِّکَ بِاَعْلاهُ وَکُلُّ

از تو خواهم به همه مراتب فرمانرواییت خدایا از تو خواهم به والاترین مقام بلندت گرچه همه

عُلُوِّکَ عالٍ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِعُلُوِّکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ

مراتب آن والاست خدایا از تو خواهم به همه مراتب بلندیت خدایا از تو خواهم به حق

مَنِّکَ بِاَقْدَمِهِ وَکُلُّ مَنِّکَ قَدیمٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِمَنِّکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ

قدیمترین نعمتت گرچه همه نعمتهایت قدیم است خدایا از تو خواهم به حق نعمتهایت خدایا

اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ آیاتِکَ بِاَکْرَمِها وَکُلُّ آیاتِکَ کَریمَةٌ اَللّهُمَّ اِنّى

از تو خواهم به حق گرامى ترین آیاتت گرچه همه آیات تو گرامى است خدایا از تو

اَسْئَلُکَ بِآیاتِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِما اَنْتَ فیهِ مِنَ الشَّاْنِ

خواهم به حق همه آیاتت خدایا از تو خواهم بدانچه در آنى از شاءن

وَالْجَبَرُوتِ وَاَسْئَلُکَ بِکُلِّ شَاْنٍ وَحْدَهُ وَ جَبَرُوتٍ وَحْدَها اَللّهُمَّ اِنّى

و مقام و بزرگى واز تو خواهم به هر شاءن و مقامى جدا و بهر بزرگى جداگانه خدایا از تو

اَسْئَلُکَ بِما تُجیبُنى [بِهِ] حینَ اَسْئَلُکَ فَاَجِبْنى یا اَللّهُ

خواهم به آنچه اجابت کنى دعایم را هنگامى که از تو خواهم که اجابت کنى اىخدا

 پسهر حاجت که دارى از خدا بطلب که البتّه برآورده است

 

مختصرترین دعای سحر

این دعا را که مختصرترین دعاهاى سحر است و در اقبال است :

 یا مَفْزَعى عِنْدَ کُرْبَتى وَیا غَوْثى عِنْدَ شِدَّتى

اى پناهگاهم در هنگام غمزدگى و اى دادرسم در هنگام سختى و دشوارى

اِلَیْکَ فَزِعْتُ وَبِکَ اسْتَغَثْتُ وَبِکَ لُذْتُ لا اَلُوذُ بِسِواکَ وَلا اَطْلُبُ

به درگاهت زارى کنم و به تو استغاثه کنم و به تو پناه آرم و بجز تو به دیگرى پناه نبرم و گشایش

الْفَرَجَ اِلاّ مِنْکَ فَاَغِثْنى وَفَرِّجْ عَنّى یا مَنْ یَقْبَلُ الْیَسیرَ وَیَعْفُو عَنِ

را جز از تو نخواهم پس بدادم برس و گشایشى به من ده اى که بپذیرى (طاعت ) اندک را و بگذرى از (گناه )

الْکَثیرِ اِقْبَلْ مِنِّى الْیَسیرَ وَاعْفُ عَنِّى الْکَثیرَ اِنَّکَ اَنْتَ الْغَفُورُ

بسیار بپذیر از من (طاعت ) اندک را و بگذر از (گناه ) بسیار که براستى تو آمرزنده

الرَّحیمُ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ ایماناً تُباشِرُبِهِ قَلْبى وَیَقیناً حَتّى اَعْلَمَ

و مهربانى خدایا از تو ایمانى خواهم که همیشه دلم با آن همراه باشد و یقینى خواهم که (بدان وسیله ) بدانم

اَنَّهُ لَنْ یُصیَبنى اِلاّ ما کَتَبْتَ لى وَرَضِّنى مِنَ الْعَیْشِ بِما قَسَمْتَ لى

که چیزى به من نرسد جز آنچه برایم نوشته اى و خوشنودم کن از زندگى به همان که نصیبم کرده اى

یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ یا عُدَّتى فى کُرْبَتى وَیا صاحِبى فى شِدَّتى وَیا

اى مهربانترین مهربانان اى ذخیره ام در غمندگى و اى یار همراهم در سختى و اى

وَلِیّى فى نِعْمَتى وَیا غایَتى فى رَغْبَتى اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتى

سرپرستم در نعمت و اى منتهاى شوق و رغبتم تویى پوشاننده زشتیهایم

وَالاْمِنُ رَوْعَتى وَالْمُقیلُ عَثْرَتى فَاغْفِرْ لى خَطیَّئَتى یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

و امان بخش هراس و دلهره ام و چشم پوش لغزشم پس بیامرز خطایم را اى مهربانترین مهربانان

 

دعای قبل از قرائت قرآن

چون ماه رمضان شروع شود سزاوار است تکثیر تلاوت قرآن ومروى است که حضرت صادق علیه السلام در وقت تلاوت قرآن قبل از قرائت این دعا را مى خواندند:

اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّ هذا کِتابُکَ

خدایا من گواهى دهم که این کتابى است

الْمُنْزَلُ مِنْ عِنْدِکَ عَلى رَسُولِکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ

که نازل شده از نزد تو بر فرستاده ات محمد بن عبداللّه صلى الله علیه

وَ الِهِ وَکَلامُکَ النّاطِقُ عَلى لِسانِ نَبِیِّکَ جَعَلْتَهُ هادِیاً مِنْکَ اِلى

و آله و کلام گویاى تو است که بر زبان پیغمبرت جارى گشته و آن را راهنماى خود بر

خَلْقِکَ وَحَبْلاً مُتَّصِلاً فیما بَیْنَکَ وَبَیْنَ عِبادِکَ اَللّهُمَّ اِنّى نَشَرْتُ

خلق خویش قرار دادى و رشته پیوسته اى در مابین خود و مابین بندگانت گردانیدى خدایا من باز کردم (پیش

عَهْدَکَ وَکِتابَکَ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَظَرى فیهِ عِبادَةً وَقِراَّئَتى فیهِ فِکْراً

رویم ) عهد و کتاب تو را خدایا پس قرار ده نظر مرا در آن عبادت و قرائتم را در آن از روى اندیشه

وَفِکْرى فیهِ اعْتِباراً وَاجْعَلْنى مِمَّنْ اتَّعَظَ بِبَیانِ مَواعِظِکَ فیهِ

و فکرم را در آن عبرت آور و بگردانم از کسانى که پند گیرد به بیان پندهاى تو در آن

وَاجْتَنَبَ مَعاصیکَ وَلا تَطْبَعْ عِنْدَ قِرائَتى عَلى سَمْعى وَلا تَجْعَلْ

و از معصیتهایت دورى کند و مُهر مَزَن هنگام خواندنم بر گوش من و مینداز

عَلى بَصَرى غِشاوَةً وَلا تَجْعَلْ قِرائَتى قِرائَةً لا تَدَبُّرَ فیها بَلِ

بر دیده ام پرده و مگردان خواندنم را خواندنى که تدبر در آن نباشد بلکه

اجْعَلْنى اَتَدَبَّرُ ایاتِهِ وَاَحْکامَهُ آخِذاً بِشَرایِعِ دینِکَ وَلا تَجْعَلْ

چنانم کن که تدبر کنم در آیات واحکامش و در برگیرم دستورات دین تو را و قرار مده

نَظَرى فیهِ غَفْلَةً وَلا قِرائَتى هَذَراً اِنَّکَ اَنْتَ الرَّؤُفُ الرَّحیمُ

نظر مرا در آن نظر بى خبرى و نه قرائتم را بیهوده که براستى تو رؤ وف ومهربانى * * *

وبعد از قرائت قرآن مجید این دعا را مى خواندند:

 اَللّهُمَّ اِنّى قَدْ قَرَاْتُ ما قَضَیْتَ مِنْ

خدایا من خواندم آنچه را حکم کرده بودى از

کِتابِکَ الَّذى اَنْزَلْتَهُ عَلى نَبِیِّکَ الصّادِقِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ فَلَکَ

کتابت همان کتابى که نازل فرمودى بر پیامبر راستگویت درود تو بر او و آلش پس

الْحَمْدُ رَبَّنا اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِمَّنْ یُحِلُّ حَلالَهُ وَیُحَرِّمُ حَرامَهُ وَیُؤْمِنُ

حمد خاص تو است اى پروردگار ما خدایا بگردانم از کسانى که حلال مى شمرد حلالش را و حرام داند حرامش را و ایمان

بِمُحْکَمِهِ وَمُتَشابِهِهِ وَاجْعَلْهُ لى اُنْساً فى قَبْرى وَاُنْساً فى حَشْرى

دارد به محکم و متشابه آن و آن را همدم من در قبرم و همدمم در روز محشرم قرار ده

وَاجْعَلْنى مِمَّنْ تُرْقیهِ بِکُلِّ ایَةٍ قَرَاَها دَرَجَةً فى اَعْلا عِلِّیّینَ امینَ

و قرار ده مرا از کسانى که بالا برى او را به هر آیه از آن که بخواند به درجه اى در بالاترین جایگاههاى بهشت اجابت فرما

رَبَّ الْعالَمینَ

اى پروردگار جهانیان

 

دعای امام جواد (ع) بعد از نماز مغرب

بعد از نماز مغرب دستها را بلند کند و بخواند این دعاء وارده از حضرت جواد علیه السلام را که در اقبالست :

اَللّهُمَّ یا مَنْ یَمْلِکُ التَّدْبیرَ وَهُوَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ یا مَنْ

 خدایا اى که تدبیر امور بدست او است و او بر هر چیز قادر است اى که

یَعْلَمُ خائِنَةَ الاْعْیُنِ وَما تُخْفِى الصُّدُورُ وَتُجِنُّ الضَّمیرُ وَهُوَ

مى داند خیانت چشمها را و آنچه را سینه ها پنهان کنند و دلها در خویش مستور دارند و او است

اللَّطیفُ الْخَبیرُ اَللّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ نَوى فَعَمِلَ وَلاتَجْعَلْنا مِمَّنْ شَقِىَ

دقیق آگاه خدایا قرار ده ما را از کسانى که نیت کنند و بدنبالش عمل کنند و قرارمان مده از کسانى که بدبخت شده

فَکَسِلَ وَلا مِمَّنْ هُوَ عَلى غَیْرِ عَمَلٍ یَتَّکِلُ اَللّهُمَّ صَحِّحْ اَبْدانَنا مِنَ

و تنبلى کرد و نه از کسانى که بر غیر کار و کوشش اعتماد کنند خدایا سالم گردان بدنهامان را از

الْعِلَلِ وَاَعِنّا عَلى مَا افْتَرَضْتَ عَلَیْنا مِنَ الْعَمَلِ حَتّى یَنْقَضِىَ عَنّا

بیماریها و کمکمان ده بر آنچه واجب کرده اى بر ما از عمل تا بگذرد از ما این ماه تو در حالیکه

شَهْرُکَ هذا وَقَدْ اَدَّیْنا مَفْرُوضَکَ فیهِ عَلَیْنا اَللّهُمَّ اَعِنّا عَلى صِیامِهِ

آنچه را بر ما واجب فرموده بودى انجام داده باشیم خدایا ما را بر روزه این ماه کمک ده

وَوَفِّقْنا لِقِیامِهِ وَنَشِّطْنا فیهِ لِلصَّلاةِ وَلا تَحْجُبْنا مِنَ الْقِراَّئَةِ وَسَهِّلْ

و به شب زنده داریش موفقمان دار و براى خواندن نماز در این ماه نشاطى بما بده و از قرائت قرآن محروممان مدار و آسان

لَنا فیهِ ایتاَّءَ الزَّکوةِ اَللّهُمَّ لا تُسَلِّطْ عَلَیْنا وَصَباً وَلا تَعَباً وَلا سَقَماً

گردان بر ما پرداختن زکوة را خدایا چیره مگردان بر ما خستگى و سستى و نه رنج و نه بیمارى

وَلا عَطَباً اَللّهُمَّ ارْزُقْنا الاِْفْطارَ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ اَللّهُمَّ سَهِّلْ لَنا

و نه هلاکت را خدایا روزى ما کن افطار کردن از روزى حلال خدایا سهل کن بر ما

فیهِ ما قَسَمْتَهُ مِنْ رِزْقِکَ وَیَسِّرْ ما قَدَّرْتَهُ مِنْ اَمْرِکَ وَاجْعَلْهُ حَلالاً

در این ماه آن سهمى را که از روزیت نصیب ما کرده اى و آسان گردان آنچه را طبق فرمانت مقرر داشته اى و قرارش ده حلال

طَیِّباً نَقِیّاً مِنَ الاْثامِ خالِصاً مِنَ الاْصارِ وَالاْجْرامِ اَللّهُمَّ لا تُطْعِمْنا

و پاک و پاکیزه از گناهان و خالص از معاصى و جنایات خدایا بر ما مخوران

اِلاّ طَیِّباً غَیْرَ خَبیثٍ وَلا حَرامٍ وَاجْعَلْ رِزْقَکَ لَنا حَلالاً لا یَشُوبُهُ

جز خوراکى پاک که نه پلید باشد و نه حرام و قرار ده روزیت را براى ما حلال که آلوده به چرکى

دَنَسٌ وَلا اَسْقامٌ یا مَنْ عِلْمُهُ بِالسِّرِّ کَعِلْمِهِ باِلاْعْلانِ یا مُتَفَضِّلاً عَلى

و بیماریها نباشد اى که دانائیش به نهان همانند دانائیش به آشکار است اى که

عِبادِهِ بِالاِْحْسانِ یا مَنْ هُوَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ وَبِکُلِّشَىْءٍ عَلیمٌ

بر بندگانش به احسان تفضل فرمود اى که او بر هر چیز توانا است و به هر چیز دانا

خَبیرٌ اَلْهِمْنا ذِکْرَکَ وَجَنِّبْنا عُسْرَکَ وَاَنِلْنا یُسْرَکَ وَاهْدِنا لِلرَّشادِ

و آگاه است ذکر خود را به ما الهام کن واز دشواریت ما را برکنار دار و به دستورات آسانت برسانمان و به کارهاى صواب راهنمائیمان کن

وَوَفِّقْنا لِلسَّدادِ وَاعْصِمْنا مِنَ الْبَلایا وَصُنّا مِنَ الاْوْزارِ وَالْخَطایا

و به کارهاى محکم و درست موفقمان بدار و از بلاها محفوظمان دار و از گناهان و خطاها نگاهمان دار

یا مَنْ لا یَغْفِرُ عَظیمَ الذُّنُوبِ غَیْرُهُ وَلا یَکْشِفُ السُّوَّءَ اِلاّ هُوَ یا

اى که نیامرزد گناهان بزرگ را جز او و برطرف نکند بدیها را جز او اى

اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَاَکْرَمَ الاْکْرَمینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ

مهربانترین مهربانان و کریمترین کریمان درود فرست بر محمد و خاندان

الطَّیِّبینَ وَاجْعَلْ صِیامَنا مَقْبُولاً وَبِالْبِرِّ وَالتَّقْوى مَوْصُولاً وَکَذلِکَ

پاکش و روزه ما را مقبول درگاهت فرما و به نیکى و پرهیزکارى پیوندش ده و هم چنین

فَاجْعَلْ سَعْیَنا مَشْکُوراً وَقِیامَنا مَبْرُوراً وَقُرْانَنا مَرْفُوعاً وَدُعاَّئَنا

کوشش ما را مورد تقدیر و شب زنده داریمان را نیک پذیرفته و قرآن ما را (که خوانده ایم ) بالا رفته و دعامان را

مَسْمُوعاً وَاهْدِنا لِلْحُسْنى وَجَنِّبْنَا الْعُسْرى وَیَسِّرْنا لِلْیُسْرى وَاَعْلِ

مقرون به اجابت فرما و ما را به کار نیک هدایت فرما و از دشواریها برکنارمان دار و مهیامان بدار براى آسانها

لَنَا الدَّرَجاتِ وَضاعِفْ لَنا الْحَسَناتِ وَاقْبَلْ مِنَّا الصَّوْمَ وَالصَّلاةَ

و درجات ما را بالابر و حسنات ما را دو چندان کن و روزه و نماز ما را بپذیر

وَاسْمَعْ مِنَّا الدَّعَواتِ وَاغْفِرْ لَنَا الْخَطیئاتِ وَتَجاوَزْ عَنَّا السَّیِّئاتِ

و دعاهاى ما را بشنو و خطاهاى ما را بیامرز و از گناهان ما درگذر

وَاجْعَلْنا مِنَ الْعامِلینَ الْفائِزینَ وَلا تَجْعَلْنا مِنَ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ

و قرار ده ما را از عمل کنندگان کامیاب و قرارمان مده از غضب شدگان و نه از

وَلاَ الضّاَّلّینَ حَتّى یَنْقَضِىَ شَهْرُ رَمَضانَ عَنّا وَقَدْ قَبِلْتَ فیهِ صِیامَنا

گمراهان تا بگذرد از ما ماه رمضان و تو روزه و شب زنده داریمان را پذیرفته باشى

وَقِیامَنا وَزَکَّیْتَ فیهِ اَعْمالَنا وَغَفَرْتَ فیهِ ذُنوبَنا وَاَجْزَلْتَ فیهِ مِنْ

و اعمال ما را پاک و پاکیزه کرده و گناهانمان را آمرزیده باشى و بهره ما را در این

کُلِّ خَیْرٍ نَصیبَنا فَاِنَّکَ الاِْلهُ الْمُجیبُ وَالرَّبُّ الْقَریبُوَاَنْتَ بِکُلِّ شَىْءٍ مُحیطٌ

ماه از هر خیر و نیکى به حد کامل داده باشى که براستى توئى معبود اجابت کننده و پروردگار نزدیک و تو بر هر چیز احاطه دارى

 

دعای ماء ثور از حضرت صادق (ع)

این دعاى ماءثور از حضرت صادق علیه السلام را که در اقبال است :

 اَللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ مُنَزِّلَ الْقُرْآنِ هذا شَهْرُ رَمَضانَ

خدایا اى پروردگار ماه رمضان و فرو فرستنده قرآن این ماه رمضان است

الَّذى اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ وَاَنْزَلْتَ فیهِ آیاتٍ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى

که در آن قرآن را نازل فرموده اى و در آن آیه هائى است که آنها حجتهاى هدایت

وَالْفُرْقانِ اَللّهُمَّ ارْزُقْنا صِیامَهُ وَاَعِنّا عَلى قِیامِهِ اَللّهُمَّ سَلِّمْهُ لَنا

و تمیز حق و باطل است خدایا روزه اش را روزى ما گردان و بر شب زنده داریش به ما کمک کن خدایا این ماه را براى ما سالم

وَسَلِّمْنا فیهِ وَتَسَلَّمْهُ مِنّا فى یُسْرٍ مِنْکَ وَمُعافاةٍ وَاجْعَلْ فیما

بدار و ما را در آن به سلامت دارو آن را در آسانى و تندرستى کاملى از جانب خود از ما

تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ وَفیما تَفْرُقُ مِنَ الاْمْرِ الْحَکیمِ

دریافتش کن و قرار ده در آن قضا و قدر حتمى خود و در آن دستور حکیمانه که جدا کنى

فى لَیْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضاَّءِ الَّذى لا یُرَدُّ وَلا یُبَدَّلُ اَنْ تَکْتُبَنى مِنْ

در شب قدر از آن قضا و قدر حتمى و مسلّمى که برگشت ندارد و تغییرپذیر نیست که نام ما را بنویسى در

حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ

زمره حاجیان خانه محترمت (کعبه ) آنانکه حجشان پذیرفته و سعیشان مورد تقدیر

ذُنُوبُهُمُ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئاتُهُمْ وَاجْعَلْ فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ

و گناهانشان آمرزیده و بدیهاشان جبران شده است و قرار ده در آنچه مقدر فرمائى که

تُطیلَ عُمْرى وَتُوَسِّعَ عَلىَّ مِنَ الرِّزْقِ الْحَلالِ

عمرم را طولانى فرموده و از روزى حلال خود بر من توسعه دهى

 

دعای پیامبر (ص) در شب اول ماه رمضان

روایت است که حضرت رسول صلى الله علیه و آله در شب اوّل ماه رمضان این دعا را مى خواندند

اَلْحَمْدَ لِلّهِ الَّذى اَکْرَمَنا بِکَ اَیُّهَا الشَّهرُ

سپاس خدائى را که ما را بوسیله تو گرامى داشت اى ماه

الْمُبارَکُ اَللّهُمَّ فَقَوِّنا عَلى صِیامِنا وَقِیامِنا وَثبِّتْ اَقْدامَنا وَانْصُرْنا

مبارک خدایا به ما نیرو ده بر روزه مان و شب زنده داریمان و گامهاى ما را پابرجا کن

عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرینَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الْواحِدُ فَلا وَلَدَ لَکَ وَاَنْتَ الصَّمَدُ

و بر مردمان کافر یاریمان ده خدایا توئى یگانه که فرزند ندارى و توئى بى نیازى

فلا شِبْهَ لَکَ وَاَنْتَ الْعَزیزُ فَلا یُعِزُّکَ شَىْءٌ وَاَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَنَا الْفَقیرُ

که شبیه ندارى و توئى عزیزى که چیزى به تو عزت نبخشد و توئى بى نیاز و منم نیازمند

وَاَنْتَ الْمَوْلى وَاَنَا الْعَبْدُ وَاَنْتَ الْغَفُورُ وَاَنَا الْمُذْنِبُ وَاَنْتَ الرَّحیمُ

و توئى سرور و منم بنده و توئى آمرزنده و منم گنهکار و توئى مهربان

وَاَنَا الْمُخْطِئُ وَاَنْتَ الْخالِقُ وَاَنَا الْمَخْلُوقُ وَاَنْتَ الْحَىُّ وَاَنَا الْمَیِّتُ

و منم خطاکار و توئى آفریننده و منم آفریده و توئى زنده و منم مرده

اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ اَنْ تَغْفِرَ لى وَتَرْحَمَنى وَتَجاوَزَ عَنّى اِنَّکَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ

از تو خواهم به رحمتت که مرا بیامرزى و از من درگذرى که براستى تو بر هر چیز توانائی

 

دعای دهه آخر ماه مبارک

ابن ابى عمیر از صادق آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین روایت مى‏کند که حضرت فرمود: «تقول فى العشر الاواخر من شهر رمضان کل لیلة: «اعوذ بجلال وجهک الکریم ان ینقضى عنى شهر رمضان او یطلع الفجر من لیلتى هذه و لک قبلى تبعة او ذنب تعذبنى علیه یا رحمن یا رحیم‏»

در دهه آخر از ماه مبارک رمضان هر شب مى‏گویى، پناه مى‏آورم به جلال و جمال کریمت، از اینکه سپرى شود ماه رمضان از من، یا صبح امشبم بدمد، در حالى که تراست از ناحیه من گناهى یا بدى و دینى که عذابم کنى بر آن، اى رحمان و رحیم. این دعا در کتاب شریف من لا یحضره الفقیه و مفاتیح الجنان، قسمت اعمال شبهاى دهه آخر ماه رمضان، آمده است.

 

دعای وداع ماه مبارک رمضان

شیخ صدوق رحمة الله علیه براى وداع ماه مبارک رمضان دعائى ذکر کرده که مى‏گوید: ابو بصیر از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده که حضرت فرمود: «تقول فى وداع شهر رمضان «اللهم انک قلت فى کتابک المنزل على نبیک المرسل و قولک الحق شهر رمضان الذى انزل فیه القرآن هدى للناس و بینات من الهدى و الفرقان، و هذا شهر رمضان قد انصرم فاسالک بوجهک الکریم، و کلماتک التامات ان کان بقى على ذنب لم تغفره و ترید ان تحاسبنى به او تعذبنى علیه او تقایسنى به ان یطلع فجر هذه اللیلة، او ینصرم هذا الشهر الا و قد غفرته لى یا ارحم الراحمین‏» ⁽¹⁾

در وداع ماه مبارک بگوئید، بار پروردگارا تو خود گفتى در کتاب مقدس که بر نبى مرسلت نازل فرموده‏اى و قول تو حق است که ماه رمضان که در او قرآن نازل شده و مایه هدایت و رستگارى مردم و دلائل آشکار از هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل مى‏باشد، اینک ماه رمضان به پایان رسید «و فیوضاتش تا سال آینده از ما قطع شد» پس تقاضا مى‏نمایم از تو به آبروى گرامیت، و کلمات تام و تمامت، اینکه اگر بر من گناهى باقى مانده ( و پاک نشدم) که هنوز آن گناهم را نیامرزیدى، و اراده حسابرسى او را دارى، یا مى‏خواهى به آن گناه باقیمانده عذابم کنى، و یا به اندازه گناهم عقوبت نمائى، تا اینکه طلوع کند فجر این شب، یا پایان پذیرد این ماه مبارک، مگر آنکه آن گناهانم را بیامرزى و از تقصیرم در گذرى، اى مهربانترین مهربانان. ⁽²⁾

پى‏نوشت‏ها: 
1- من لا یحضره الفقیه، جلد 2، ص 164.
2- مفصل این دعا را در جلد 2 من لا یحضره الفقیه، ص 165، بخوانید که بسیار دعاى پر محتوى و ارزشمندى است.