مجموعه احادیث در مورد سالار شهیدان

هر کس قبر حسین علیه السلام را براى خداوندت زیارت کند، جبرییل، میکاییل و اسرافیل علیهم السلام او را بدرقه مى‌کنند تا به خانه‌اش برسد.

مجموعه احادیث در مورد سالار شهیدان امام حسین علیه السلام

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام، در آستانه اربعین حسینی و تولید و بازنشر محتوای ناب عاشورایی و انقلابی مجموعه احادیث در مورد سالار شهیدان امام حسین علیه السلام را می‌‎نماید.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مَن أتى قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام ماشِیا کَتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرفَعُها ویَضَعُها عِتقَ رَقَبَةٍ مِن وُلدِ إسماعیلَ.
هر کس پیاده نزد قبر حسین علیه السلام بیاید، خداوند، در برابر هر گامى که بر مى‌دارد و مى‌گذارد، برایش [پاداش] آزاد کردن یک بنده از فرزندان اسماعیل علیه السلام را مى‌نویسد.
کامل الزیارات: ص ۲۵۷ ح ۳۸۶ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۳۶ ح ۴۸.

مجموعه احادیث در مورد سالار شهیدان
مجموعه احادیث در مورد سالار شهیدان

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مَن أتى قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام ماشِیا کَتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطوَةٍ ألفَ حَسَنَةٍ، ومَحا عَنهُ ألفَ سَیِّئَةٍ، ورَفَعَ لَهُ ألفَ دَرَجَةٍ.
هر کس پیاده به نزد قبر حسین علیه السلام بیاید، خداوند، براى هر قدمش هزار حسنه مى‌نویسد و هزار زشتکارى را از او مى‌زداید و او را هزار درجه، بالا مى‌برد.
کامل الزیارات: ص ۲۵۵ ح ۳۸۱ و ص ۳۹۲ ح ۶۳۶ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۱۴۲ ح ۱۳.

محمّد بن‌ مسلم می‌گوید: شنیدم که امام باقر و امام صادق (علیهما السّلام) می‌فرمودند:
عَن مُحَمَّدِ بنِ مُسلِمٍ قالَ سَمِعتُ اَبا جَعفَرٍ وَ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ (عَلَیهِمَا السَّلامُ) یَقولانِ اِنَّ‌ اللَّهَ‌ تَعالیٰ‌ عَوَّضَ الحُسَینَ (عَلَیهِ السَّلامُ) مِن قَتلِهِ اَن جَعَلَ الاِمامَةَ فی ذُرّیَّتِهِ وَ الشِّفَاءَ فی تُربَتِهِ وَ اِجابَةَ الدُّعاءِ عِندَ قَبرِهِ وَ لا تُعَدُّ اَیّامُ زائِریهِ جائِیاً وَ راجِعاً مِن عُمُرِه. قالَ مُحَمَّدُ بنُ مُسلِمٍ فَقُلتُ لِاَبی عَبدِ اللَّهِ (عَلَیهِ السَّلامُ) هَذَا الجَلالُ یُنالُ بِالحُسَینِ (عَلَیهِ السَّلامُ) فَما لَهُ فی نَفسِهِ فَقالَ اِنَّ اللَّهَ تَعالیٰ اَلحَقَهُ بِالنَّبِیِّ (صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) فَکانَ مَعَهُ فی دَرَجَتِهِ وَ مَنزِلَتِهِ ثُمَّ تَلا اَبو عَبدِ اللَّهِ (عَلَیهِ السَّلامُ) وَ الَّذینَ آمَنوا وَ اتَّبَعَتهُم ذُرّیَّتُهُم بِایمانٍ اَلحَقنا بِهِم ذُرّیَّتَهُم.
همانا خداوندِ متعال به حسین (علیه السّلام) در برابر کشته شدنش پاداش داد که امامت در فرزندانش و شفا در خاکش و اجابت دعا در نزد قبرش باشد و اینکه روزهایی که زائرینش [برای زیارت] می‌آیند و می‌روند از عمرشان محسوب نمی‌گردد. محمّد بن‌ مسلم می‌گوید: پس به امام صادق (علیه السّلام) عرضه داشتم این همه بزرگی و احترام به واسطه‌ی [بزرگداشت] حسین (علیه السّلام) به دست می‌آید ولی به خودش چه خواهد رسید؟ حضرت فرمودند: همانا خداوند او را به پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله) ملحق می‌گرداند و پیوسته با او در درجه و جایگاه او همراه خواهد بود. آن‌گاه امام صادق (علیه السّلام) این آیه را تلاوت فرمودند: و کسانی که گرویده و فرزندانشان آنها را در ایمان پیروی کرده‌اند، فرزندانشان را به آنان ملحق خواهیم کرد.»
امالی طوسی، مجلس یازدهم، ص ۳۱۷

امام صادق علیه السلام فرمودند:

إنَّ الرَّجُلَ إذا خَرَجَ مِن مَنزِلِهِ یُریدُ زِیارَةَ الحُسَینِ علیه السلام، شَیَّعَهُ سَبعُمِئَةِ مَلَکٍ مِن فَوقِ رَأسِهِ ومِن تَحتِهِ، وعَن یَمینِهِ، وعَن شِمالِهِ، ومِن بَینِ یَدَیهِ ومِن خَلفِهِ، حَتّى یَبلُغوا بِهِ مَأمَنَهُ، فَإِذا زارَ الحُسَینَ علیه السلام ناداهُ مُنادٍ: قَد غَفَرَ اللّهُ لَکَ، فَاستَأنِفِ العَمَلَ. ثُمَّ یَرجِعونَ مَعَهُ مُشَیِّعینَ لَهُ إلى مَنزِلِهِ، فَإِذا صاروا إلى مَنزِلِهِ قالوا: نَستَودِعُکَ اللّهَ، فَلا یَزالونَ یَزورونَهُ إلى یَومِ مَماتِهِ، ثُمَّ یَزورونَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام فی کُلِّ یَومٍ، وثَوابُ ذلِکَ لِلرَّجُلِ.
چون مرد به قصد زیارت حسین علیه السلام از خانه‌اش بیرون مى‌آید، هفتصد فرشته از بالاى سرش و زیر [پاى] او، و راست و چپش، و جلو و پشتش او را همراهى مى‌کنند تا به جایگاه امنش برسانند، و چون حسین علیه السلام را زیارت کند، منادى او را ندا مى‌دهد: «خداوند ، تو را آمرزید. عمل از سر گیر». سپس با او باز مى‌گردند و تا خانه‌اش بدرقه مى‌کنند و چون به خانه اش در مى‌آیند، مى‌گویند: «تو را به خدا مى‌سپاریم»، و پیوسته او را تا روز مرگش دیدار مى‌کنند و نیز هر روز قبر حسین علیه السلام را زیارت مى‌کنند که ثوابش براى اوست.
کامل الزیارات: ص ۳۵۱ ح ۶۰۲ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۶۸ ح ۶۲.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مَن زارَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام و هُوَ یُریدُ اللّهَ عز و جل شَیَّعَهُ جَبرَئیلُ و میکائیلُ و إسرافیلُ حَتّى یَرِدَ إلى مَنزِلِهِ.
هر کس قبر حسین علیه السلام را براى خداوندت زیارت کند، جبرییل، میکاییل و اسرافیل علیهم السلام او را بدرقه مى‌کنند تا به خانه‌اش برسد.
کامل الزیارات: ص ۲۷۴ ح ۴۲۷ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۲۰ ح ۷.

امام باقر علیه السلام فرمودند:

أربَعَةُ آلافِ مَلَکٍ شُعثٍ غُبرٍ یَبکونَ الحُسَینَ علیه السلام إلى أن تَقومَ السّاعَةُ، فَلا یَأتیهِ أحَدٌ إلَا استَقبَلوهُ، ولا یَرجِعُ إلّا شَیَّعوهُ، ولا یَمرِضُ إلّا عادوهُ ، ولا یَموتُ إلّا شَهِدوهُ.
چهار هزار فرشته، پریشان و غبار آلوده تا قیام قیامت بر حسین علیه السلام مى‌گِریند. هیچ کس به زیارت او نمى آید، مگر آن که به استقبالش مى‌روند و باز نمى‌گردد مگر آن که بدرقه اش مى‌کنند و بیمار نمى‌شود، جز آن که به عیادتش مى‌روند و نمى‌میرد، جز آن که در کنارش حضور مى‌یابند.
ثواب الأعمال: ص ۱۱۳ ح ۱۸ ؛ کامل الزیارات: ص ۱۷۴ ح ۲۳۱ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۵۵ ح ۱۶

امام صادث علیه السلام فرمودند:

إنَّ زائِرَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیهماالسلام زائِرُ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله.
بى تردید، زائر حسین بن على علیه السلام، زائر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله است.
کامل الزیارات: ص ۲۸۳ ح ۴۵۲ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۷۷ ح ۳۵.

امام رضا علیه السلام فرمودند:

مَن زارَ قَبرَ أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام بِشَطِّ الفُراتِ کَمَن زارَ اللّهَ فَوقَ عَرشِهِ.
هر کس قبر ابا عبد اللّه علیه السلام را کنار رود فرات، زیارت کند، گویى خدا را در بالاى عرشش زیارت کرده است.
کامل الزیارات: ص ۲۷۹ ح ۴۳۸ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۶۹ ح ۳.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مِن أحَبِّ الأَعمالِ إلَى اللّهِ تَعالى زِیارَةُ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام؛
از دوست داشتنى‌ترین اعمال در نزد خداى متعال، زیارت قبر حسین علیه السلام است.
کامل الزیارات: ص ۲۷۷ ح ۴۳۴ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۴۹ ح ۴.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

إنَّ زِیارَةَ الحُسَینِ علیه السلام أفضَلُ ما یَکونُ مِنَ الأَعمالِ؛
همانا زیارت حسین علیه السلام، از برترینِ اعمال است.
کامل الزیارات: ص ۲۷۸ ح ۴۳۶ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۴۹ ح ۱ .

امام باقر علیه السلام فرمودند:

لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فی زِیارَةِ قَبرِ الحُسَینِ مِنَ الفَضلِ لَماتُوا شَوقا.
اگر مردم مى‏ دانستند در زیارت مزار امام حسین علیه‏ السلام چه فضیلتى است از شوق آن مى‏ مردند.
بحار الأنوار ، ج ۱۰۱ ، ص ۱۸

امام صادق علیه السلام در پاسخ به سوال درباره کمترین ثواب و اجرى که براى زائر امام حسین علیه السلام فرمودند:

إِنَّ أَدْنَى مَا یَکُونُ لَهُ أَنَّ اللَّهَ یَحْفَظُهُ فِی نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ حَتَّى یَرُدَّهُ إِلَى أَهْلِهِ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ کَانَ اللَّهُ الْحَافِظَ لَهُ.
کمترین پاداشى که براى او است اینکه: خداوند متعال خود و اهلش را حفظ کرده تا به خویشانش باز گردد و وقتى روز قیامت شد خداوند متعال حافظ او خواهد بود.
کامل الزیارات، باب چهل و نهم

امام صادق علیه السلام فرمودند:

إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَهً مُوَکَّلِینَ‏ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ الرَّجُلُ أَعْطَاهُمُ اللَّهُ ذُنُوبَهُ فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تَضَاعَفُ حَتَّى تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّهَ ثُمَّ اکْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ وَ یُنَادُونَ مَلَائِکَهَ السَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِیبِ اللَّهِ فَإِذَا اغْتَسَلُوا نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ ص یَا وَفْدَ اللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِی فِی الْجَنَّهِ ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ‏ع أَنَا ضَامِنٌ لِقَضَاءِ حَوَائِجِکُمْ وَ دَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ ثُمَّ الْتَقَاهُمْ [اکْتَنَفَهُمُ‏] النَّبِیُّ ص عَنْ أَیْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ حَتَّى یَنْصَرِفُوا إِلَى أَهَالِیهِمْ.
خداوند متعال فرشتگانى دارد که موکّل قبر حضرت امام حسین علیه السّلام مى‌‏باشند هنگامى که شخص قصد زیارت آن حضرت را می‌نماید حق تعالى گناهان او را در اختیار این فرشتگان قرار می‌دهد و زمانى که وى قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو می‌کنند و سپس قدم دوّم را که برداشت حسناتش مضاعف و دو چندان می‌کنند و پیوسته با قدم‏‌هایى که برمی‌دارد حسناتش مضاعف می‌گردد تا به حدّى می‌رسد که بهشت برایش واجب و ثابت می‌گردد، سپس اطرافش را گرفته و تقدیسش می‌کنند و فرشتگان آسمان نداء داده و می‌گویند: زوّار دوست دوست خدا را تقدیس نمایید. و وقتى زوّار غسل کردند حضرت محمّد صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم ایشان را مورد نداء قرار داده و می‌فرماید: اى مسافران خدا! بشارت باد بر شما که در بهشت با من هستید. سپس امیر المؤمنین علیه السّلام به ایشان نداء نموده و می‌فرماید: من ضامنم که حوائج شما را بر آورده نموده و بلاء را در دنیا و آخرت از شما دفع کنم، سپس پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم با ایشان از طرف راست و چپ ملاقات فرموده تا بالأخره به اهل خود بازگردند.
کامل الزیارات، باب چهل و نهم

امام صادق علیه السلام فرمودند:

زوروا کربلا و لا تقطعوه فاءن خیر أولاد الانبیاء ضمنته…
کربلا را زیارت کنید و این کار را ادامه دهید، چرا که کربلا بهترین فرزندان پیامبران را در آغوش خویش گرفته است.
کامل الزیارات، ص 269

امام صادق علیه السلام فرمودند:

ان أرض کربلا وماء الفرات اول ارض و اول ماء قدس الله تبارک و تعالى.
سرزمین کربلا و آب فرات، اولین زمین و نخستین آبى بودند که خداوند متعال به آنها قداست و شرافت بخشید.
بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۱۰۹ ؛ کامل الزیارات، ص ۲۶۹

امام علی علیه السلام خطاب به خاک کربلا عرضه داشتند:

واها لک ایتها التربه لیحشرن منک قوم یدخلون الجنه بغیر حساب‏.
چه خوشبویى اى خاک! در روز قیامت قومى از تو بپا خیزند که بدون حساب و بى درنگ به بهشت روند.
شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج ۴، ص ۱۶۹

امام مهدی علیه السلام خطاب به امام حسین علیه السلام عرضه می‌دارند:

أَندُبَنَّکَ صَباحاً و مَساءً و لأَبکِیَنَّ عَلَیکَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً.
هر صبح و شام بر تو گریه و شیون مى‏ کنم و در مصیبت تو به جاى اشک، خون مى‏ گریم.
بحارالأنوار، ج 98، ص 238

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَیتُم… وَ بِالْحَسَنِ اُعْطیتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَینِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّهِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّهِ.
به وسیله من هشدار داده شدید و به وسیله على علیه ‏السلام هدایت مى‏ یابید و به وسیله حسن احسان مى‏ شوید و به وسیله حسین خوشبخت مى‏ گردید و بدون او بدبخت. بدانید که حسین درى از درهاى بهشت است، هر کس با او دشمنى کند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى ‏کند.
البرهان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 232

امام صادق علیه السلام فرمودند:

لا تَدَع زیارَهَ الحُسَینِ بنِ عَلىّ علیه السلام و مُر اَصحابَکَ بِذالِکَ، یَمُدُّ اللّه فى عُمرِکَ و یَزیدُ اللّه فى رِزقِکَ و یُحییکَ اللّه سَعیدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعیدا و یَکتُبکَ سَعیدا.
زیارت امام حسین علیه السلام را رها نکن و دوستان خود را هم به آن سفارش کن، که در این صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زیاد مى کند و زندگى ات را همراه با سعادت مى کند و جز سعادتمند نمى میرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى کند.
کامل الزیارات ص 152

امام باقر علیه السلام فرمودند:

اِنّ الحُسَینَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَکروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَهٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ کُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِى الاَبصار.
حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب ‏زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت‏ زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه ‏اى و هیچ بَلا دیده ‏اى به خدا روى نمى‏ آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمى ‏کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى ‏سازد، مگر این‏که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‏ کند و گناهش را مى‏ بخشد و عمرش را طولانى و روزى ‏اش را گسترده مى ‏سازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید!
مستدرک الوسایل، ج 10 ، ص 239 ؛ بحارالأنوار، ج 98، ص 46

امام صادق علیه السلام فرمودند:

فى فَضلِ زِیارَهِ الحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه ‏السلام وَ لَقَد حَدَّثَنى أَبى علیه ‏السلام: أَنَّهُ لَم یَخلُ مَکانُهُ مُنذُ قُتِلَ مِن مُصَلٍّ یُصَلّى عَلَیهِ مِنَ المَلائِکَهِ أَو مِنَ الجِنِّ أَومِنَ النسِ أَو مِنَ الوَحشِ و َما مِن شَىْ‏ءٍ إِلاّ وَهُوَ یَغبِطُ زائِرَهُ و َیَتَمَسَّحُ بِهِ و َیَرجو فِى النَّظَرِ إِلَیهِ الخَیرَ لِنَظَرِهِ إِلى قَبرِهِ.
پدرم در فضیلت زیارت حسین بن على علیه ‏السلام فرمودند: جایگاه آن حضرت از آن زمان که کشته شده، از فرشته یا جن یا حیوان وحشى که بر آن حضرت درود مى ‏فرستد خالى نیست و هر چیزى غبطه زائر آن حضرت را مى‏ خورد و خود را به او مى ‏مالد و در نگاه کردن به زائر امام حسین علیه ‏السلام امید خیر دارد زیرا او به قبر امام حسین علیه ‏السلام نگاه کرده است.
کامل زیارات ص 325 ؛ مستدرک الوسایل، ج 10، ص 252

امام صادق علیه السلام فرمودند:

اَلبَرَکَهُ مِن قَبرِ الحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه ‏السلام عَشَرَهُ اَمیالٍ.
تا ده میل اطراف قبر حسین بن على علیه‏ السلام برکت است.
بحارالأنوار، ج 98، ص 116

امام باقر علیه السلام فرمودند:

زِیارَةُ قَبْرِ رَسُولِ اللهِ(ص) وَ زِیارَةُ قُبُورِ الشُّهَداءِ وَ زِیارَةُ قَبْرِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی(ع) تَعْدلُ حَجَّةً مَبْرُورَةً مَعَ رَسُولِ اللهِ(ص).
زیارت قبر رسول خدا صلّی الله علیه و آله و زیارت مزار شهیدان و زیارت مرقد امام حسین علیه السلام معادل است با حج مقبولی که همراه رسول خدا صلّی الله علیه و آله به جا آورده شود.
مستدرک الوسائل، ج 1،ص 266

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله درباره کربلا فرمودند:

وَ هِی أطْهَرُ بُقاعِ الْأرْضِ وَ أعْظَمُها حُرْمَةً وَ إِنَّها لِمَنْ بَطحاءِ الْجَنَّة.
کربلا پاک‌ترین بقعه روی زمین و از نظر احترام بزرگ‌ترین بقعه‌ها است و الحق که کربلا از بساط‌های بهشت است.
بحارالانوار، ج 98، ص 115 ؛ کامل الزیارات، ص 264

امام مهدی علیه السلام فرمودند:

زِیارَةُ الحُسَینِ (ع) فی لَیلَةِ الجُمُعَةِ أمانٌ مِنَ النّارِ یومَ القِیامَةِ.
زیارت حسین (ع) در شب جمعه، ایمنی بخش از آتش، در روز قیامت است.
جنّة المأوی للمیرزا النوری (المطبوعة فی ج۵۳ بحار الأنوار): ص۳۱۵

امام هادى علیه السلام فرمودند:

إنَّ للّهِ مَواطِنَ یحِبُّ أن یدعی فیها فَیجیبَ، وإنَّ حائِرَ الحُسَینِ(ع) مِن تِلک المَواطِنِ.
اماکنی هست که خدا دوست دارد در آنها به درگاهش دعا شود تا اجابت کند و حائر حسین(ع) یکی از این اماکن است.
المزار للمفید: ص ۲۰۹ ح ۲.

مسعدة بن صدقه در وصف امام حسین علیه السلام می‌گوید:

مَرَّ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی بِمَسَاکینَ قَدْ بَسَطُوا کساءً لَهُمْ فَاَلْقَوا عَلَیهِ کسَراً فَقَالُوا هَلُمَّ یابْنَ رَسُولِ اللهِ! فَثَنَی وَرِکهُ فَاَکلَ مَعَهُمْ ثُمَّ تَلَا« اِنَّ اللهَ لَا یحِبُّ الْمُسْتَکبِرِینَ» (سوره نحل آیه23.) ثُمَّ قَالَ: قَدْ اَجَبْتُکم فَاَجِیبُونِی. قَالُوا: نَعَم یابْنَ رَسُولِ اللهِ وَ نُعْمَی عَینٍ فَقَامُوا مَعَهُ حَتَّی اَتَوْا مَنْزِلَهُ فَقَالَ (ع) لِلرُّبَابِ: اَخْرِجِی مَا کنْتِ تَدَّخِرِینَ.
امام حسین(ع) بر بینوایانی گذشت که عبای خود را گسترده بودند و تکه نانی بر آن گذاشته بودند. گفتند: بفرما، ای فرزند پیامبر خدا! امام حسین(ع) هم بر زمین نشست و با آنان غذا خورد و سپس تلاوت کرد: «و خداوند مستکبران را دوست ندارد» سپس فرمود: من دعوت شما را اجابت کردم، شما هم دعوت مرا اجابت کنید. گفتند چشم حتماً ای فرزند پیامبر خدا! با او برخاستند و به خانه اش آمدند، امام(ع) هم به [همسرش] رُباب فرمود: آنچه [غذا] داری بیاور.
بحار الانوار، ج 44، ص 189

امام سجاد علیه السلام فرمودند:

کانَ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی بْنِ اَبِی طَالِبٍ (ع) یصَلِّی،‌ فَمَرَّ بَینَ یدَیهِ رَجُلٌ فَنَهَاهُ بَعْضُ جُلَسَائِهِ فَلَمَّا انْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ، قَالَ لَهُ: لِمَ نَهَیتَ الرَّجُلَ؟ قَالَ: یابْنَ رَسُولِ اللهِ (ص) خَطَرَ فِیمَا بَینَک وَ بَینَ الْمِحْرَابِ! فَقَالَ: وَیحَک! اِنَّ اللهَ عزَّوجلَّ اَقْرَبُ اِلَی مِنْ اَنْ یخْطِرَ فِیمَا بَینِی وَ بَینَهُ اَحَدٌ.
امام حسین علیه السلام نماز می خواند. مردی از جلوی ایشان می گذشت یکی از همنشینان امام، آن مرد را از حرکت باز داشت چون امام حسین علیه السلام نمازش را تمام کرد به او فرمودند: «چرا آن مرد را بازداشتی» گفت: ای فرزند پیامبر خدا! میان تو و محراب فاصله انداخت. آن‌گاه حضرت فرمودند: «خداوند عزیز و جلیل به من نزدیک تر از آن است که میان من و او کسی فاصله بیندازد.»
بحارالانوار، ج 80، ص 298

امام صادق علیه السلام فرمودند:

إِنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا مَضَى بَکَتْ عَلَیْهِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ وَ مَنْ یَتَقَلَّبُ عَلَیْهِنَّ وَ الْجَنَّةُ وَ النَّارُ وَ مَنْ خَلَقَ رَبُّنَا وَ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى ؛
وقتی ابا عبد الله الحسین(ع) به شهادت رسید، تمام آسمان‌ها و زمین‌های هفتگانه و آنچه در اینها و بین اینها بود و هر که بر آنها می‌‎جنبید و بهشت و جهنّم و هر چه خداوند آفریده چه دیده شود و چه نادیدنی باشند بر او گریه کردند.
بحارالانوار، ج 45، ص 206

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:

اِنَّ فِی النَّارِ مَنْزِلَةٌ لَمْ یکنْ یسْتَحِقُّهَا اَحَدٌ مِنَ النَّاسِ اِلَّا بِقَتْلِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی وَ یحْیی بْنِ زَکرِیا.
در دوزخ جایگاهی است که کسی از مردم سزاوار آن نمی شود مگر با کشتن حسین بن علی و یحیی بن زکریا.
ثواب الاعمال، ص 216 ؛ بحارالانوار، ج 44، ص 301

امام باقر علیه السلام فرمودند:

مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ علیه السلام فَإِنَّ إِتْيَانَهُ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ وَ يَمُدُّ فِي الْعُمُرِ وَ يَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ وَ إِتْيَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ يُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ؛
شیعیان ما را به زیارت امام حسین علیه السلام امر کنید، چرا که زیارتش روزی را افزون می‌کند و عمر را طولانی می‌گرداند و بلاها و بدی‌ها را دفع می‌کند و زیارت کردن امام حسین علیه السلام بر هر مومنی که اقرار به امامت او از جانب خدا داشته باشد، واجب است.
بحارالانوار، ج 98، ص 3 ؛ وسائل الشیعه، ج 14، ص 413

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:

بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَیتُم… وَ بِالْحَسَنِ اُعْطیتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَینِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللهُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّةِ؛
به وسیله من هشدار داده شدید و به وسیله على علیه السلام هدایت مى‌یابید و به وسیله حسن احسان مى‌شوید و به وسیله حسین خوشبخت مى‌گردید و بدون او بدبخت. بدانید كه حسین درى از درهاى بهشت است، هر كس با او دشمنى كند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى‌كند.
مأة منقبة، ص ۲۲

امام صادق علیه‏ السلام فرمودند:

اِنَّ الرَّجُلَ لَیخرُجُ اِلى قَبرِ الحُسَینِ علیه‏ السلام فَلَهُ اِذا خَرَجَ مِن اَهلِهِ بِاَوَّلِخُطوَةٍ مَغفِرَةٌ لِذُنوبِهِ ثُمَّ لَم یزَل یقَدَّسُ بِكُلِّ خُطوَةٍ حَتّى یاْتیهُ فَاِذا اَتاهُ ناجاهُ الله‏ُ، فَقالَ: عَبدى سَلنى اُعطِكَ ادعُنى اُجِبكَ اُطلُب مِنّى اُعطِكَ سَلنى حاجَتَكَ اَقضِها لَكَ. قالَ اَبو عَبدِ الله‏ِ علیه‏ السلام: و حَقٌّ عَلَى الله‏ِ اَن یعطىَ ما بَذَلَ؛
هر كس براى زیارت قبر حسین علیه‏ السلام خارج شود، هنگامى كه از خانه‌‏اش بیرون شد، براى هر قدمى یک گناهش آمرزیده مى‏‌شود و پیوسته با هر قدمى كه برمى‌‏دارد، پاک‌‏تر مى‌‏شود تا به آن جا برسد و چون به آرامگاه رسید، خداوند، به صورت درگوشى به او مى‌‏گوید: بنده من! از من بخواه تا عطایت كنم، مرا بخوان تا اجابتت نمایم، از من بطلب تا به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برآوَرم. و امام صادق علیه‏ السلام فرمود: بر خداست كه آنچه را وعده داده است، عطا كند.
ثواب الأعمال، ص ۱۱۷، ح ۳۲

مجموعه احادیث در مورد سالار شهیدان
مجموعه احادیث در مورد سالار شهیدان

امام رضا علیه‏ السلام فرمودند:

کانَ نَقْشُ خاتَمِ الْحُسَیْنِ علیه‏ السلام «إِنَّ اللّه‏َ بالِغُ أَمْرِهِ».
نقش نگین انگشتر امام حسین علیه‏ السلام این جمله بود: «إِنَّ اللّه‏َ بالِغُ أَمْرِهِ». (خداوند، فرمان خود را به نتیجه و پایان مى‏‌رساند).
الکافى ج 6 ص 474

امام باقر علیه‏ السلام فرمودند:

إنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلىٍّ علیهماالسلام یَخْضِبُ بِالسَّوادِ.
حضرت حسین بن على علیهماالسلام به رنگ سیاه خضاب مى‏ کردند.
مجمع الزواید ج 5 ص 162
امام سجاد علیه‏ السلام مى‏فرماید:

الحُسَینِ علیه‏ السلام أَنَّهُ کانَ یَشْتَرِى الْکِساءَ الْخَزَّ بِخَمْسینَ دینارا وَإِذا صافَ تَصَدَّقَ بِهِ وَلایَرى بِذلِکَ بَأْسا.
امام حسین علیه‏ السلام جامه‏ اى از پوست خز به پنجاه دینار مى‏ خرید و زمانى که تابستان مى‏ شد آن را صدقه مى ‏داد و اشکالى در آن نمى‏ دید.
تفسیر نورالثقلین ج 2 ص 23

امام سجاد علیه‏ السلام فرمودند:

أَتَیتُ مَروانَ فَقالَ‏لى: مااسْمُکَ؟ فَقُلت: عَلِىُّ بنُ‏الْحُسَینِ. فَقالَ: ما اسْمُ أَخیکَ؟ فَقُلتُ: عَلِىٌّ. قالَ: عَلِىٌّ وَ عَلِىٌّ ؟! … ـ قالَ علیه‏ السلام : فَرَجَعتُ اِلى أبى فَأَخبَرتُهُ فَقالَ [الْحُسَینُ علیه‏ السلام]: . . . لَوْ وُلِدَ لى مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لا أُسَمِّىَ اَحَدا مِنْهُمْ إِلاّ عَلیّا.
روزى که معاویه مروان حکم را بر مدینه گماشت و براى جوانان قریش حقوقى معین نمود، من رفتم، مروان اسم مرا پرسید: گفتم: على. گفت: پس اسم برادرت؟. گفتم: على. گفت: على و على؟ (پدرت چه قصدى دارد که نامى جز على بر فرزندانش نمى‏گذارد؟!.) امام سجاد علیه‏ السلام مى‏فرمایند: به خانه برگشتم و سخن مروان را براى پدرم بازگو کردم، پدرم فرمودند: اگر حتى صدفرزند برایم بود؛ دوست داشتم برهیچ یک نامى جز على ننهم.
موسوعه‏ کلمات الامام‏ الحسین علیه‏ السلام ص 246، الکافى ج6، ص19

امام باقر علیه‏ السلام فرمودند:

کانَ الْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ علیهماالسلام یُعْـتِقانِ عَـنْ عَـلىٍّ علیه‏ السلام .
امام حسن و امام حسین علیهماالسلام از جانب حضرت على علیه‏ السلام بنده آزاد مى ‏کردند.
طبقات ابن سعد، زندگانى امام حسین علیه‏ السلام ص 36

امام سجاد علیه‏ السلام (در جواب کسى که گفت: چه قدر اولاد پدر شما کم است) فرمودند:

اَلعَجَبُ کَیْفَ وُلِدْتُ، کانَ یُصَلّى فِى‏الْیَوْمِ وَاللَّیْلَةِ اَلْفَ رَکْعَةٍ؛
تعجب مى‏‌کنم چگونه به دنیا آمدم، در حالى که پدرم (امام حسـین علیه‏ السلام) هر روز و شب هزار رکعت نماز مى‏‌خواند.
بحارالانوار ج 82 ص 311

امام صـادق علیه‏ السلام به نقل از امام باقر علیه‏ السلام فرمودند:

إنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلىٍّ علیهماالسلام کانَ یَزُورُ قَبْرَ الْحَسَنِ بْنِ عَلىٍّ علیهماالسلام کُلَّ عَشِیَّةِ جُمُعَةٍ .
حضرت حسین بن على علیهماالسلام هر شب جمعه به زیارت قبر حضرت حسن بن على علیهماالسلام مى‏رفت.
بحارالانوار، ج 10 ص 317

امام صادق علیه‏ السلام فرمودند:

مامَشَى الْحُسَیْنُ علیه‏ السلام بَیْنَ یَدَىِ الْحَسَنِ علیه‏ السلام قَطُّ وَلابَدَرَهُ بِمَنْطِقٍ إِذا اجْتَمَعا تَعْظیما لَهُ.
امام حسین علیه‏ السلام به خاطر رعایت احترام، هیچ وقت جلوى امام حسن علیه‏ السلام راه نرفت و زمانى که با هم بودند ابتدا به صحبت نکرد.
مشکاة الانوار ص 170
امام حسین علیه‏ السلام فرمودند:
ما کُنّا نَعْرِفُ الْمُنافِقینَ عَلى عَهْدِ رَسُولِ‏ اللّهِ صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله إلّا بِبُغْضِهِمْ عَلِیّا وَوُلْدَهُ علیهم‏السلام.
ما در زمان پیامبر اکرم صلّى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله منافقین را جز به سبب دشمنى آنان با على و اولادش نمى ‏شناختیم.
عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 72

امام حسین علیه‏ السلام فرمودند:

أَلا وَإنَّ الدَّعِیَ ابْنَ الدَّعِىِّ قَدْ تَرَکَنى بَیْنَ السِّلَّة وَالذِّلَّةِ وَهَیْهاتَ لَهُ ذلِکَ مِنّی، هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ.
آگاه باشید که زنازاده فرزند زنازاده (ابن زیاد) مرا بین شمشیر آخته و ذلّت مخیّر کرده است. دور باد براى او تسلیم شدن از سوى ما، زیر بار ذلّت و خوارى رفتن از ما دور است.
احتجاج طبرسى ص 336

امام حسین علیه‏ السلام در جواب درخواست بیعت با یزید فرمودند:

مِثْلى لایُبایِعُ لِمِثْلِهِ وَلکِنْ نُصْبِحُ وَتُصْبِحُونَ وَنَنْتَظِرُ وَتَنْتَظِرُونَ أَیُّنا أَحَقُّ بِالْخِلافَةِ وَالْبَیْعَةِ.
شخصى مثل من هرگز با کسى مثل او (یزید) بیعت نمى‏کند، لکن ما و شما فردا کنیم و ببینیم که کدام یک از ما به خلافت و بیعت شایسته ‏تر است.
فتوح ابن اعثم ج 5، ص 14

امام حسـین علیه‏ السلام در جواب معاویه که گفت حُجر بن عدی و اصحابش را کشته و کفن و دفن کردیم، فرمودند:

خَصْمُکَ الْقَوْمُ یا مُعاوِیَةُ، لکِنَّنا لَوْ قَتَلْنا شیعتَکَ ما کَفَّنّاهُمْ وَلاصَلَّیْنا عَلَیْهِمْ وَلاقَبَّرْناهُمْ.
اى معاویه، مردم دشمن تواند. ولى ما اگر پیروان تو را بکشیم، آنان را کفن نمى‌‏کنیم، بر آنان نماز نمى‏‌خوانیم و به خاک نمى‌‏سپاریم.
احتجاج طبرسى ص 296

دیلمى گوید: امام حسین علیه‏ السلام بسیار اوقات به این قول شاعر تمثّل می‌‏جست و آن را مى‌‏خواند که:

یا أَهْلَ لَذّاتِ دُنْیا لابَقاءَ لَها إِنَّ اغْتِرارا بِظِلٍّ زائِلٍ حُمُقٌ
اى اهل لذت‌هاى ناپایدار دنیا، فریفته شدن به سایه ناپایدار، بى‏‌خردى است.
ارشاد القلوب ص 186

مجلسى روایت مى‏ کند که:

کانَ الْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ علیهماالسلام یَأْخُذانِ مِنْ مُعاوِیَةَ الاَْمْوالَ فَلایُنْفِقانِ مِنْ ذلِکَ عَلى أَنْفُسِهِما وَلاعَلى عِیالِهِما ما تَحْمِلُهُ الذُّبابَةُ بِفیها.
امام حسن و امام حسین علیهماالسلام اموالى را که از معاویه مى ‏گرفتند حتى به اندازه آنچه مگس با دهانش مى‏ گیرد براى خود و فرزندان خود خرج نمى‏ کردند.
بحارالانوار ج 44، ص 13

شعیب بن عبدالرحمن خزاعى گوید:

در شانه‏‌هاى امام حسین علیه‏ السلام روز عاشورا اثرى (سیاهى) دیده شد. از امام سجاد علیه‏ السلام علت آن را پرسیدند، حضرت فرمودند:
هذا مِمّا کانَ یَنْقُلُ الْجِرابَ عَلى ظَهْرِهِ اِلى مَنازِلِ الأرامِلِ وَ الْیَتامى وَ الْمَساکینِ.
این اثر حمل مشک غذا به خانه ‏هاى فقراء و یتیمان و محرومین است.
مناقب 4: 66 بحار 44: 190 ح 3

گروهى در سفر حج، در مدینه خدمت امام کاظم علیه‏ السلام رسیدند… شیر ترشى که تلیت شده بود آوردند، حضرت فرمودند:

کُلُوا بِسْمِ اللّه‏ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، فَإِنَّ هذا طَعامٌ کانَ یُعْجِبُ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلیٍّ علیهماالسلام.
با نام خداى مهربان بخورید که این غذایى است که حضرت امام حسین بن على علیهماالسلام آن را دوست داشتند.
مکارم الاخلاق ص 145

امام حسین علیه‏ السلام به حرّ فرمودند:

لَیْسَ شَأْنى شَأْنَ مَنْ یَخافُ الْمَوْتَ، ما اَهْوَنَ الْمَوْتُ عَلى سَبیلِ نَیْلِ الْعِزِّ وَ إِحْیاءِ الْحَقِّ… اَفَبِالْمَوْتِ تُخَوِّفُنى؟ هَیْهاتَ طاشَ سَهْمُکَ وَ خابَ ظَنُّکَ، لَسْتُ اَخافُ الْمَوْتَ، إِنَّ نَفْسى لَأَکْبَرُ مِنْ ذلِک وَ هِمَّتى لَأَعْلى مِنْ أَنْ أَحْمِلَ الضَّیْمَ خَوْفاً مِنَ الْمَوْتِ وَ هَلْ تَقْدِرُون عَلى اَکْثَرَ مِنْ قَتْلى؟؛
من آن نیستم که از مرگ بترسم، هر مرگى در راه رسیدن به عزّت و احیاى حق چه آسان است!… آیا مرا از مرگ مى‏ترسانى؟ هیهات که تیرت به خطا رفت و پندارت ناکام ماند، من از مرگ نمى‏هراسم، روحم برتر و همّتم والاتر از آن است که از بیم مرگ زیر بار ستم بروم، آیا شما به بیشتر از کشتن من توان دارید؟
احقاق الحق 11: 601 موسوعة کلمات الامام الحسین: 360

امام حسین علیه‏ السلام جرعه جرعه نوشیدن شیر را دوست نداشتند و یکباره مى‏نوشیدند و مى‏فرمودند:

إِنَّما یَتَجَّرَعُ أَهْلُ النّارِ؛
اهل دوزخ جرعه جرعه مى‏نوشند.
دعائم الاسلام ج 2 ص 130

ابن شهر آشوب گوید: به امام حسین علیه‏ السلام گفته شد چقدر از خدایت مى ‏ترسىد! حضرت فرمودند:

لایَأْمَنُ یَوْمَ‏الْقِیامَةِ اِلاّ مَنْ خافَ‏اللّه‏َ فى الدُّنْیا.
در قیامت جز کسى که در دنیا از خدا بترسد در امان نخواهد بود.
بحارالانوار 44: 192 ح 5

امام حسین علیه السلام روزى به دستشویى مى‏رفت که لقمه ‏اى نان در بیرون دیدند. به غلام شان سپردند و فرمودند تا بعد از آمدن به ایشان بدهد. حضرت بعدا از او خواست و غلام گفت خوردم، حضرت فرمودند: تو آزادى، زیرا جدّم فرمود:

وَ لَمْ اَکُنْ استَعْبِدُ رَجُلاً اَعْتَقَهُ اللّهُ مِنَ النّارِ.
هر کس لقمه نانى را پیدا کند و پاک کرده بخورد هنوز نان به شکمش نرسیده خدا او را از آتش جهنم رها مى‏ کند
موسوعة کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص 624، بحارالانوار ج 66، ص 433

جعید همدانى مى‌‏گوید: به امام حسین علیه‏ السلام گفتم: فدایت شوم، شما با چه چیزى حکم مى‏‌کنید، فرمودند:

یاجُعَیْدُ نَحْکُمُ بِحُکْمِ آلِ‏ داوُدَ فَإذا عَیَینا عَنْ شَىْ‏ءٍ تَلَقّانا بِهِ رُوحُ الْقُدُسِ.
ای جعید! ما به حکم آل‏ داود حکم مى ‏کنیم و وقتى از چیزى عاجز مى‏ شویم روح ‏القدس به ما مى ‏رساند.
موسوعه‏ کلمات‏ الامام‏ الحسین علیه‏ السلام ص646، بصائرالدرجات ص452

راشد بن ابى روح انصارى گوید:

کانَ الْحُسَیْنُ علیه‏ السلام یَجیى‏ءُ إلى رَسُولِ‏اللّه‏ِ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله وَهُوَ ساجِدٌ، فَیَتَخَطَّى الصُّفُوفَ حَتّى یَأْتِىَ النَّبِىَّ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله فَیَرْکَبُ ظَهْرَهُ، فَیَقُومُ رَسُولُ اللّهِ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله وَقَدْ وَضَعَ یَدَهُ عَلى ظَهْرِ الْحُسَیْنِ علیه‏ السلام وَ یَدَهُ الاُْخْرى عَلى رُکْبَتِهِ حَتّى یَفْرَغَ مِنْ صَلاتِهِ.
وقتى که پیامبر اکرم صلّى ‏الله‏ علیه‏ و ‏آله در حال سجود بود، حسین علیه‏ السلام از پشت صفها مى‏آمد و به پشت پیامبر سوار مى‏شد و حضرت موقع بلند شدن از سجده یک دستشان را به پشت امام حسین علیه‏ السلام و دست دیگرشان را بر زانوى خویش مى‏گذاشتند تا از نمازشان فارغ مى‏شدند.
موسوعة کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص 7، سلیم بن قیس ص 172

از دعاهاى امام حسین علیه‏ السلام این بود که:

اَللّهُمَّ ارْزُقْنىِ الرَّغْـبَةَ فِى‏الاْخِرَةِ، حَتّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذلِکَ فى قَلْبى بِالزَّهادَةِ مِنّى فى دُنْیاىَ، اَللّهُمَّ ارْزُقْنى بَصَرا فى أمْرِ الاْخِرَةِ حَتّى أَطْلُبَ الْحَسَناتِ شَوْقا، وَاَفِرَّ مِنَ السَّیِّئاتِ خَوْفا یارَبِّ.
خدایا! شوق به آخرت عطایم کن تا از بى‏ رغبتی ام به دنیا صدق آن را بشناسم. خدایا! چشم بصیرت در امر آخرت روزی ام فرما تا با شوق دنبال خوبیها رفته و از گناهان گریزان شوم.
موسوعة کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص 809

امام حسین علیه‏ السلام حجرالاسود کعبه را مى‏گرفت و با خدا این گونه نیایش میکرد:

إِلهى أَنْعَمْتَنى فَلَمْ تَجِدْنى شاکِرا، وَأَبْلَیْتَنى فَلَمْ تَجِدْنى صابِرا، فَلا أَنْتَ سَلَبْتَ النِّعْمَةَ بِتَرْکِ الشُّکْرِ، وَلاأَدَمْتَ الشِّدَّةَ بِتَرْکِ الصَّبْرِ. إِلهى ما یَکُونُ مِنَ الْکَریمِ إِلَّا الْکَرمُ.
خدایا نعمتم دادى و سپاسگزارم نیافتى و مبتلایم کردى و شکیبایم نیافتى، اى خداى مهربان! نه با ناسپاسى من نعمتت را گرفتى و نه با بى‏صبرى من بلاى خود را پیوسته فرستادى، پروردگارا! از کریم جز بزرگوارى سر نزند.
موسوعة کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص 791

شیخ صدوق گوید: امام حسین علیه‏ السلام هنگام طلب باران این دعا را مى‏خواند:

أَللّهُمَّ اسْقِنا سَقْیا واسِعَةً وادِعَةً، عامَّةً، نافِعَةً، غَیْرَ ضارَّةٍ، تَعُمُّ بِها حاضِرَنا وَبادینا، وَتَزیدُ بِها فی رِزْقِنا وَشُکْرِنا…
خدایا! براى ما بارانى وسیع و عمومى و نافع و بى‏ضرر بباران که شامل همه مردم شهرنشین و بادیه‏ نشین شود و بوسیله آن روزى و سپاسگزارى ما را زیاد کن.
عیون الاخبار ج 2 ص 278

امام حسین علیه‏ السلام در قنوت نماز وتر چنین مى‏گفت:

أَللّهُمَّ إِنَّکَ تَرى وَلاتُرى وَأَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلى وَإِنَّ إلَیْکَ الرُّجْعى وَإنَّ لَکَ الاْخِرَةُ وَالْأُولى، أَلّلهُمَّ إنّا نَعُوذُ بِکَ مِنْ أنْ نَذِلَّ وَنَخْزى.
خدایا! تو مى‏بینى و دیده نمى‏شوى و در بلندترین جایگاه دیده‏بانى هستى، بازگشت همه به سوى تو و آغاز و انجام براى توست، به تو پناه مى‏بریم از این که ذلیل و خوار شویم.
کنزالعمال ج 8 ص 82

انس گوید: نزد امام حسین علیه‏ السلام بودم که کنیزى با دسته گلى وارد شده و سلام کرد، حضرت فرمودند:

تو در راه خدا آزادى، عرض کردم: او دسته گلى بى‏‌مقدار هدیه آورد و تو او را آزاد مى‏‌کنىد؟ حضرت فرمودند:
کَذا أَدَّبَنَا اللّهُ، قالَ‏اللّهُ تَعالى: «وَإذا حُیّیتُمْ بَتَحِیـَّة ٍ فَحَیُّوا بِاَحْسَنَ مِنْها اَوْ رُدُّوهاوَکانَ أَحْسَنُ مِنْها عِتْقـَها» [نساء 86] خدا این گونه ما را ادب کرده است، خدا مى‌‏فرماید: زمانى که به شما هدیه‏‌اى دادند (یا سلام دادند) بهتر از آن هدیه کنید یا مثل آن، و بهتر از آن، آزادیش بود.
کشف الغمه ج 2 ص 31

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *