مناظره امام جواد علیه السلام با قاضی القضات معتصم در مورد قطع دست یک دزد

مناظره امام جواد علیه السلام با قاضی القضات معتصم در مورد قطع دست یک دزد

خانه / قرآن و عترت / عترت / ستارگان هدایت / امام جواد (علیه السلام) / مناظره امام جواد علیه السلام با قاضی القضات معتصم در مورد قطع دست یک دزد

شخصى به سرقت اعتراف کرد و از خلیفه (معتصم) خواست که با اجراى کیفر الهى او را پاک سازد. خلیفه همه فقها را گرد آورد و «محمد بن على» (حضرت جواد) را نیز فرا خواند و از ما پرسید: دست دزد از کجا باید قطع شود؟….

مناظره امام جواد علیه السلام با قاضی القضات معتصم در مورد قطع دست یک دزد

مناظره امام جواد علیه السلام با قاضی القضات معتصم در مورد قطع دست یک دزد

زُرقان، که با ابن ابى دُؤاد دوستى و صمیمیت داشت، مى‏گوید: یک روز «ابن ابى دُؤاد» از مجلس معتصم بازگشت، در حالى که بشدت افسرده و غمگین بود. علت را جویا شدم. گفت: امروز آرزو کردم که کاش بیست سال پیش مرده بودم! پرسیدم: چرا؟ گفت: به خاطر آنچه از ابو جعفر (امام جواد) در مجلس معتصم بر سرم آمد! گفتم: جریان چه بود! گفت: شخصى به سرقت اعتراف کرد و از خلیفه (معتصم) خواست که با اجراى کیفر الهى او را پاک سازد. خلیفه همه فقها را گرد آورد و «محمد بن على» (حضرت جواد) را نیز فرا خواند و از ما پرسید: دست دزد از کجا باید قطع شود؟ من گفتم: از مچ دست. گفت: دلیل آن چیست؟ گفتم: چون منظور از دست در آیه تیمم: «فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَاَیْدِیْکُمْ» [۱]«صورت و دستهایتان را مسح کنید» تا مچ دست است.

گروهى از فقها در این مطلب با من موافق بودند و مى‏ گفتند: دست دزد باید از مچ قطع شود، ولى گروهى دیگر گفتند: لازم است از آرنج قطع شود، و چون معتصم دلیل آن را پرسید، گفتند: منظور از دست در آیه وضو: «فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَاَیْدِیَکُمْ اًّلىَ الْمَرافِقِ»[۲] «صورتها و دستهایتان را تا آرنج بشویید» تا آرنج است.

آنگاه معتصم رو به محمد بن على (امام جواد) کرد و پرسید: نظر شما در این مسئله چیست؟

گفت: اینها نظر دادند، مرا معاف بدار.

معتصم اصرار کرد و قسم داد که باید نظرتان را بگویید.

محمد بن على [علیه السلام]  گفت: چون قسم دادى نظرم را مى‏ گویم. اینها در اشتباهند، زیرا فقط انگشتان دزد باید قطع شود و بقیه دست باید باقى بماند.

معتصم گفت: به چه دلیل؟گفت:

زیرا رسول خدا (صل الله علیه و آله و سلم) فرمود: سجده بر هفت عضو بدن تحقق مى ‏پذیرد: صورت (پیشانى)، دو کف دست، دو سر زانو، و دو پا (دو انگشت بزرگ پا). بنابراین اگر دست دزد از مچ یا آرنج قطع شود، دستى براى او نمى ‏ماند تا سجده نماز را به جا آورد، و نیز خداى متعال مى ‏فرماید: «سجده گاهها (هفت عضوى که سجده بر آنها انجام مى‏ گیرد) از آن خداست، پس، هیچ کس را همراه و همسنگ با خدا مخوانید (و عبادت نکنید)»( و آنچه براى خداست، قطع نمى ‏شود.

«ابن أبى دُؤاد» مى‏ گوید: معتصم جواب محمد بن على را پسندید و دستور داد انگشتان دزد را قطع کردند و ما نزد حضار، بى آبرو شدیم و من همانجا از فرط شرمسارى و اندوه آرزوى مرگ کردم![۱۲]

پی نوشت:

۱- سوره مائده: آیه .۵
۲- سوره مائده: آیه .۵
۳- پیشواى نهم…، همان صفحات – طبرسى، مجمع البیان، شرکْ المعارف الاًّسلامیْ، ۱۳۷۹ ه’.ق، ج ۱۰، ص ۳۷۲ – عیّاشى، کتاب التفسیر، تصحیح و تعلیق: حاج سید هاشم رسولى محلاتى، قم، مطبعْ علمیْ، ج ۱، ص ۳۲۰ – سید هاشم حسینى بحرانى،، البرهان فى لا تفسیر القرآن، قم، مطبوعاتى اًّسماعیلیان، ج ۱، ص ۴۷۱ – بیروت، دار اًّحیأ التراث العربى،، ج ۱۸، ص ۴۹۰ (ابواب حدّ السّرقْ، باب ۴)
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *