وضایف منتظران در ادعیه منسوب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

وضایف منتظران در ادعیه منسوب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

خانه / انتظار و مهدویت / ادعیه مهدوی / وضایف منتظران در ادعیه منسوب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

به هوش باشيم كه دشمن مكار، گام‌های تزويرش را براي حرمت‌شكنی ها برداشته است و به دنبال حتك حرمت نقشه‌ای بلند بالا را طراحی کرده است. از كاريكاتور‌هايی شخصيت‌های مذهبی گرفته تا سرودن ترانه هايی كه به نحوی اشاره به شكستن حرمت‌ها دارد.

وضایف منتظران در ادعیه منسوب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

وضایف منتظران در ادعیه منسوب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

از دعاهای منسوب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف دعای معروف «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ الطَّاعَةِ» است که به زیبایی هر چه تمام و در فرازهایی کوتاه وظایف منتظران از اقشار و صنوف مختلف را بیان کرده و راه و رسم زندگی به سبک انتظار را نشان می دهد.

از این رو، در سلسله مطالبی شرح فرازهای نورانی و ژرف این دعا مرور می شود:

در ادامه دعا حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف می فرمایند: «و عِرفانَ الحُرمَة؛ و شناختن آنچه حرمتش لازم  است روزیمان كن»

«شناخت محرّمات الهي» صفت دیگری است كه استاد جوادی آملی لازم می داند، درونی شود: «ترك معاصي، شدني نيست مگر با شناخت چيزهايي كه خداوند سبحان با حكمت بالغه اش بر بندگانش حرام كرده است. و چون حرام يعني آنچه دريدن پرده آن روا نيست خواه آن چيز، حق باشد يا دين و يا قانون و يا … منتظري كه محرمات الهي را نشناسد و حريم آن را پاس ندارد. چه بسا به شكستن حريم آن ها گرفتار آيد، از اين رو شناختن محرمات الهي ضروري است: و عرفان الحرُمة»[1]

دوري از معصيت، محقق نمي‌شود مگر با شناخت حرام‌ها و حرمت يعني آنچه از حقوق خدا كه انجام دادن آن واجب باشد يا حقي كه نپذيرفتن و شكستن آن حرام باشد.

در فرهنگ ديني براي همه كس و همه چيز حريم و حرمتي قرار داده شده كه رعايت آن حرمت‌ها بر همگان واجب است. «و هر كس حرمات را بزرگ دارد، نزد پروردگارش براي او بهتر است»[2] حرمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، حرمت آل رسول مخصوصا در زمان ما آخرين بازمانده از آل رسول، حضرت مهدي علیه السلام و حرمت قرآن، حرمت كعبه و حرمت مومن كه در روايات نيز مورد اشاره قرار گرفته‌اند، از بزرگترين حريم‌ها هستند.

با حفظ اين حدود حرمت‌هاست كه شخص منتظر صلاحيت پيش روي در جاده انتظار را پيدا مي‌كند و لحظه به لحظه به ولي خدا نزديك‌تر مي‌شود.

و به هوش باشيم كه دشمن مكار، گام‌هاي تزويرش را براي حرمت‌شكني‌ها برداشته است و به دنبال حتك حرمت نقشه‌اي بلند بالا را طراحي نموده است. از كاريكاتور‌هايي شخصيت‌هاي مذهبي گرفته تا سرودن ترانه هايي كه به نحوي اشاره به شكستن حرمت‌ها دارد.

سپس حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف می فرمایند: «و أكرِمنا بِالهُدی وَ إستِقامَة؛ وما را به راهنمايي و پايداري گرامي دار»

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در مورد وظایف شخصی منتظران می فرماید: «انساني كه در انتظار كريم ترين انسان هاي عصرش به سر مي برد، بايسته است كه از خداوند كريم اعطا و ازدياد و حفظ كرامت خود را در اسباب كرامت طلب كند و خويش هم در تحقق آن خواسته از پاي ننشيند.

أ. درخواست هدايت تكويني خاص: آنچه مايه كرامت جان آدمي است، هدايت يافتن به نور دين الهي و حفظ تقوا است. آنان كه به مسير اطاعت او هدايت نشوند، در سياهي جهالت ها و انحرافا ها سرگردان و از كرامت الهي انسان محروم خواهند شد. بر انسان متنظر است كه با تلاش علمي و جهد علمي، زمينة افاضه هدايت تكوين را در خويش هر لحظه پرورش دهد: و اكرمنا بالهُدي.

ب. درخواست استقامت در مسير هدايت: بسا كساني كه از هدايت الهي بهره مندند؛ امّا پس از اندك زماني با غفلت از حق و روي آوردن به اهوا و اميال خويش از جاده هدايت به بيراهه ضلالت افتادند و نور هدايتشان را در شب ديجور گمراهي خاموش كردند، پس بر منتظران راستين بايسته است كه در مسير هدايتي كه خداي سبحان آن ها را به آن رهنمون شده است استقامت ورزند و با تمسّك به علم و ايمان از هر اعوجاجي دوري جويند تا مشمول هدايت هاي برتر كه محصول استقامت در مسير هدايت است باشند: و الاستقامة»[3]

كرامت، صفتي برازنده براي انسان است كه در قران كريم به آن اشاره شده است. «لقد كرّمنا بني آدم»[4] ما بني آدم را گرامي داشتيم. اما راه رسيدن به كرامت، هدايت و استقامت است كه اين دو رهنمون انسان به سحت تقوا شده انسان را گرامي‌ترين افراد در نزد پروردگار معرفي مي‌نمايند. «همانا گرامي‌ترين شما نزد خدا، با تقوا‌ترين شماست»[5]

خدايي كه كريم است و رسولاني كريم فرستاده است و به همراه آخرين رسولان، كتابي كريم را نازل فرموده راه دست‌يابي به كرامت حقيقي را ارتباط بيشتر انسان با كريمان داشته است.

«هدايت» كليد اول كرامت: آن‌چه مايه كرامت جان آدمي است، هدايت يافتن به نور دين الهي و حفظ تقوا است. بر انسان منتظر است كه با تلاش علمي و جهد علمي، زمينه افاضه هدايت خاص را در خويش پرورش دهد و فضاي قلبش را بر تراوش نور هدايت آماده كند.

«استقامت در هدايت» كليد دوم كرامت: بسا افرادي كه از هدايت الهي بهره‌مندند؛ اما پس از اندك زماني با غفلت و روي آوردن به هوس‌هاي باطل به جاده ضلالت افتاده نور هدايت را از دست مي‌دهند. انسان منتظر براي تداوم هدايتش، نيازمند استقامت است تا مشمول هدايت‌هاي برتر از محصول استقامت است شود. «به يقين كساني كه گفتند: پروردگار ما خداوند يگانه است سپس استقامت ورزيد، فرشتگان بر آنان نازل مي‌شوند كه نترسيد و غمگين مباشيد و بشارت باد به شما به آن بهستي كه به شما وعده داده شده است».

پی نوشت ها:

[1]. امام مهدي علیه السلام موجود موعود، ص201؛

[2] . و من يعظم حرمات الله فهو خير له عند ربه. حج، 30؛

[3]. امام مهدي علیه السلام موجود موعود، ص202؛

[4] . اسراء، 70؛

[5] . ان اكرمكم عند الله اتقاكم؛

[5] . فصلت، 30.

منبع: مرکز تخصصی مهدویت

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *