«کار تشکیلاتی» تقریبا از رویه عموم بچه ‌مذهبی‌ها دور شده است

حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان در باب عامل اصلی تأخیر در ظهور براساس سخنرانی‌های وی در دانشگاه امام صادق(علیه السلام) آمده است:

مسیر رشد ما اینجاست!

تشکیلاتی مثل «بسیج» یا اداره‌کنندگان یک هیئت و اساساً هر نوع تشکّل مؤمنین در کنار همدیگر، همگی بنا بوده ما را در جهت «اجتماع من القلوب» رشد بدهد. گیر کار ما اینجاست! این‌را باید درست کنیم. گیر ما دشمنان نیستند، گیر ما در ضعف بسیجی‌ بودن ماست. ما در خانه و مدرسه باید طوری تربیت شویم که بتوانیم در کار گروهی و تشکیلاتی موفق باشیم. اما «کار تشکیلاتی» تقریباً از رویۀ عموم بچه ‌مذهبی‌ها به‌دور است. مسیر رشد ما اینجاست.

اصلاً به ذهن خیلی از ما هم خطور نمی‌کند که…

در کشور ما مشکل ریشه‌ای، عدم توانایی مؤمنین برای زندگی جمعی است؛ آن‌هم نه زندگی جمعی به‌معنای حداقلی کلمه، بلکه به‌معنای حداکثری کلمه که «کار تشکیلاتی» است. مشکل ما اینجاست که خودمان را در این موضوع، رشد نداده‌ایم. اصلاً به ذهن خیلی از ما هم خطور نمی‌کند که آن رشدی که حضرت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از ما انتظار دارند، همین است.

آدم شدن ما در تحمّل جمع است!

آدم شدن ما در تحمّل جمع است! «عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ» که حضرت(علیه السلام) فرمودند، یعنی تجمع ما باید قلبی باشد. نه اینکه در تشکیلات، از همدیگر نفرت پیدا کنیم! چرا در یک کار جمعی از کوره در برویم، و جمع را به‌هم بزنیم؟ چرا تحمل ما در برابر رفیقمان کم است؟ تحملت را بالا ببر و بگذار این جمع درست بماند و تو در این جمع رشد کنی.

منبع: حلقه وصل