یاحسین؛ دلهای پیاده را دریاب

زمین کربلا که بیابانی در کنار رود فرات بود، قطعه ای از خاک زمین است که حسین (علیه السلام) در آن به شهادت رسید و با خون خود این زمین را متبرک و تبدیل به مکان اسطوره ای کرد و تا ابد یاد حسین زنده خواهد ماند و قاتلان او به لعن خدا گرفتار می شوند.

معاویة بن وهب (از اصحاب امام صادق علیه‎السلام) می‎گوید: خدمت آن حضرت رسیدم. در مصلای خود در خانه‎اش نشسته بود و پس از نماز با خداوند راز و نیاز می‎کرد. از جمله (در دعا نسبت به زائران قبر حسین علیه‎السلام می‎گفت:

«خدایا زائران قبر حسین را بیامرز، اینان که در این راه، پول خرج می‎کنند، بدن‎های خود را در این راه در معرض قرار می‎دهند… خدایا رحمت کن بر چهره‎هایی که آفتاب، رنگ آنها را تغییر داده، صورت‎هایی که متوجه قبر ابا عبدالله است، چشم‎هایی که در محبت ما اشک می‎ریزد… خدایا این جان‎ها و بدن‎ها را به تو می‎سپارم، تا کنار حوض کوثر به هم برسیم …این سنت زیارت پیاده، از زمان ائمه بوده و تاکنون نیز ادامه دارد و اجر بیشماری برای آن نقل شده است.»

امام صادق(علیه‎السلام) فرموده است: «من خرج من منزله یرید زیارة قبر الحسین بن علی(علیه‎السلام) ان کان ماشیا کتبت له بکل خطوة حسنة و محا عنه سیئة…»

هر کس به قصد زیارت امام حسین(علیه‎السلام)، پیاده از خانه‎اش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، برای او حسنه‎ای می‎نویسد و گناهی از او می‎زداید.

در اربعین معرفت و محبت و عقل و عشق را نمی‌توان از هم جدا کرد چرا که عمق معنایی و شور سرشار محبان امام حسین علیه السلام در این راه به صورت گسترده‌ای در جریان است

.

فاضل دربندی می‎نویسد: این پیاده بودن، یا به جهت فقیر بودن زائر است که نشان می‎دهد این زیارت، برخاسته از شوق و محبت است، یا به جهت آنست که زائر، خود را در برابر سلطان اقلیم جوانمردی و خورشید سپهر عصمت و شهادت، کوچک می‎شمارد و در راه او، رنج سفر پیاده را بر خود هموار می‎کند و هر دو ارزشمند است.

وی می گوید: مکان اسطوره ای کربلا برای همه ما پذیرفتنی است به گونه ای که چنانچه امروز وارد آن شهر شویم شاید دیدن هتل ها، مردم مختلف با پوشش های متنوع، خرید و فروش و داد و ستد و تکنولوژی مدرن برای ما پذیرفتنی نباشد زیرا دیدن این موارد در مکان اسطوره ای پذیرفتنی نیست.

مجللی عنوان کرد: زیارت مزار امام حسین(علیه السلام)همواره یکی از آرزوهای مسلمانان به ویژه شیعیان بود به گونه ای که حتی در تعارفات و محاورات عامیانه نیز مردم برای یکدیگر زیارت کربلا و مزار امام شهیدشان را آرزو می کنند.

این پژوهشگر استان با بیان اینکه به گواهی تاریخ، زیارت امام حسین(علیه السلام)در بسیاری از ادوار برای مشتاقان، بسیار سخت و پر خطر بوده است و زائران بسیاری به خاطر این مشقت ها، آرزوی زیارت امام حسین را به گور بردند، حکام و سلاطینی هم که روی کار آمدند ظلم و ستم آنها کمتر از ظلم یزید و ابن زیاد نبود  و هراس آنها از خون امام حسین منجر به این گردید که بارها مزار شریف این امام معصوم را تخریب کنند و یا زایران امام را به قتل می رساندند  که ظلم متوکل گواه این مدعاست اما شوق زیارت کربلا نه تنها از شیعیان کاسته نشد بلکه روز به روز عطش مردم عاشق برای زیارت امام حسین افزونتر می شد بارزترین نمونه آن در سال 82پس از سقوط بغداد فوج فوج مردم را دیدیم که با پای پیاده خطرات بسیاری را به جان خریدند و به زیارت امام حسین نائل آمدند و پس از آن نیز همزمان با اربعین حسینی خیل مشتاقان به صورت پیاده عزم کربلا می شوند.

مجللی اظهار کرد: در تاریخ اسلام آمده است که تعدادی از امامان پای پیاده قصد زیارت کرده اند  و در حکایات عرفانی نیز شاهد پیاده روی برخی  افراد به حج و یا کربلا هستیم و این شیوه زیارت رفتن، نوعی ریاضت به شمار می رفت.

تعزیه خوان مرکزی ادامه داد: در این سفر که به صورت کاروان های بزرگ حاجیان انجام می‌شد عده‌ای از گرما و تشنگی و خستگی در راه می‌مردند با این وصف طی این سفر که چند هزار کیلومتر راه دشوار بود با پای پیاده، مسلماً دشواری های بیشتری داشته و قوت اراده و ایمان را می‌طلبیده است.

وی در ادامه سخنانش به زندگی ملاصدرا اشاره کرد و گفت: نوشته‌اند که وی هفت سفر ـ پیاده ـ به سفر مکه رفته است و سرانجام در سفر هفتم بر سر راه خود به مکّه و زیارت کعبه در شهر بصره (در خاک عراق) بیمار شد و چشم از جهان فرو بست.

او بیان کرد: شاه عباس صفوی نیز برای زیارت امام رضا(علیه السلام)فاصله اصفهان تا توس را با پای پیاده طی کرد و از خالص ترین اموالش این گنبد را به طلا آذین کرد که در سال 1010 هجری قمری آغاز شد و در 1016 به پایان رسید واین ماجرا به زبان عربی در دورتادور گنبد امام رضا (علیه السلام)نوشته شده است.

منبع : شبستان