حداقل انتظاراتی، که از اعضای هیات های مذهبی انتظار میرود که آن را رعایت نمایند

حداقل  انتظاراتی، که از  اعضای هیات های مذهبی انتظار میرود که  آن را رعایت نمایند:

۱- عزاداری امری مستحبی است که خیلی توصیه شده وبزرگان ما (علما ومراجع تقلید )در آن شرکت جسته وافتخار می کرده  به شرط آنکه در انجام امور واجب خللی ایجادننمایدوعزاداری  چه از لحاظ محتوایی وچه ظاهری متضاد ارزشهای دینی واهل بیت نباشد

۲-فرد هیاتی که در مراسم عزاداری شرکت می کند   نباید بعلت بیداری تا دیر وقت، نماز صبح قضا شود ویا برای دیگران مشکلی ومزاحمتی ایجاد نمایدوصدای بلند گو وادوات آن آزار دهند همسایگان وسایرین باشد

۳- هیاتی  نسبت به نماز اول وقت حساس بوده و باشنیدن صدای الله اکبر دست هر کاری کشیده ودر صف نماز می ایستد هرچند در اوج سینه زنی یا مصیبت خوانی  باشد وبا بلندشدن وآماده شدن برای اقامه نماز  ، هیاتی  بودن خود را به همگان ثابت می نماید  نه آنکه موذن اذان بگویید واوبه سینه زنی ادامه دهدکه این مغایر عزاداری یک شیعه است  چرا که امام حسینی  که من وشما برای اوبه عزاداری می پردازیم در بحبوحه جنگ به نماز ایستاد پس چرا من شما،از این کار به بهانه شرکت در هیات غفلت می نمایم وفرع را فدا اصل می نمایم

۴-هیاتی در شادی  ائمه شاد ودر غم آنها اندوهناک است واین امر اختصاص به محرم تنها ندارد.در طول سال در جلسات شرکت جسته وبه شادی وعزاداری می پردازد.وبر خرمن معرفت خود می افزاید.

۵-هیاتی اخلاق ورفتارش بر اساس کردار وگفتار ائمه تنظیم می شودوباگذشت وصبور  است وکمک به دیگران در سرلوحه کار او است.

آنچه گفتیم حداقل انتظاراتی است که به عنوان کارکرد از هیات واعضای هیات انتظار می رود وبسیاری از هیات ها کارکرد ها وعملکرد آنها بسیار فراتراز این حد است والگو ی  مناسب برای دیگران هستند  هرچند که در وضعیت کنونی بعضی از هیات ها حداقل هم را رعایت نمی کنند که باید حساب آنها راازدیگران  جدا کرد