نقش مدیر اجرایی در هیات

نقش مدیر و مبانی فکری او در شکل گیری و آینده هیات بسیار مهم است. چه بسا هیاتی که به جهت حضور شخصی احساسی  یا بد سلیقه یا بی اطلاع از روح دین، باعث انحراف افراد زیادی شده است.

توجه: معمولا می توان از روحیات و رفتار افراد یک هیات تشخیص داد که مدیر آن هیات دارای چه نگرش یا رفتاری است؛ به خصوص اگر مدیر هیات مورد تایید و محبوب اعضای  آن هیات باشد تاثیرات زیادی بر روحیه و رفتار جمع خواهد گذاشت. انقلابی بودن مدیر، توجه مدیر به احکام و شرع مقدس، تواضع مدیر، احترام او به مهمانان، احترام او به علما و شهدا و سادات و …  حتی گرایشات علمی و عملی وی، از مسائلی است که اگر در مدیر باشد می توان در دیگران هم مشاهده کرد؛ بنابراین هیاتی که مدیر سالم و با تقوایی دارد معمولا از بسیاری انحرافات مصون است.

دو) ویژگی ها و شاخصه های اصلی مدیریت

مدیر هیات باید فردی عاقل، باتقوا، مخلص، آشنا به احکام اسلام، ایثارگر و فداکار، انقلابی، دور اندیش و صبور و صبور و صبور، خوش سابقه، مردمی و مومن و خصوصا بلند نظر باشد و از همه مهم تر ارادت ویژه به اهل بیت علیهم السلام داشته باشد و اگر هر چه بیشتر از صفاتی که ذکر شد را دارا باشد بر عملکرد و قوت و صحت مدیریتی او افزوده خواهد شد.

سه) شخصیت حقیقی مدیر

در مدیریت یک هیات آنچه مهم تر است جایگاه حقیقی مدیر است نه جایگاه حقوقی او؛ یعنی مدیر هیات باید بدون در نظر گرفتن جایگاهش شخصیتی واقعی داشته باشد. مهربانی، متانت، نجابت، پرکاری و صلابت مدیر در پیشرفت یک هیات بسیار موثر است.

چهار) عهده دار بودن نقش اصلی در انتخاب خادمان

مدیر هیات نقش کلیدی در انتخاب اعضای اصلی، اجرایی و به خصوص خادمان هیات دارد. باید خادمان هیات افرادی عاقل، خوش برخورد و خوش فهم، مودب ترین اشخاص و متواضع ترین ها، جا افتاده  و معتقد به آیین­ های سنتی باشند.

توجه: خادمان هیات های مذهبی در گرایش و علاقه مندی مردم به اهل بیت علیهم السلام بسیار نقش دارند و نوع برخوردشان به خصوص ادب و تواضعشان در مقابل مهمانان و عزاداران (هرکه میخواهند باشند؛ غنی و فقیر؛ رئیس و مرئوس؛ کارمند و مدیر؛ عالم و غیر عالم و …) بسیار روی دیگر اعضا موثر است و دیگر اعضا نیز با دیدن اعمال و برخورد آنان احترام به دیگران را یاد می­گیرند. ناتوانی خادمان هیات در برخورد صحيح و خدای ناکرده کلمات نسنجیده آنان می­تواند آسیب جدی به هیات وارد کند. برای مثال: اگر خادمان اصلی وخوشامد گویان یک هیات با افراد و مهمانان به صورت گزینشی برخورد کنند و غریبه ها را غریبه ببینند نه محب و دوست دار اهل بیت ع و نگاه و عینکشان خط کشی شده و محدود باشد، از علما، روحانیون، سادات، مداحان، فقرا، پیر مردها و جوانان و نوجوانان تازه وارد ، آن طور که شایسته است استقبال نکنند، نشان از این دارد که نگاهشان به محبین و مهمانان هیات نگاه دینی خالص نیست و نگاه کوتاه و ضعیف تشکیلاتی و تعصبات هیاتی است که مانع رشد خود و دیگران خواهد بود.

یک خادم یا مدیر هیات باید نهایت ادب را به تمام وارد شوندگان به جلسات اهل بیت ع داشته باشد و در عین حال بین پیش کسوت و تازه وارد؛ عالم و غیر عالم؛ مداح و غیر مداح هم اگر فرقی قائل می­شود و مثلا برای پیر مردها علاوه بر احترامی که برای همه قائل است احترام بشتری قائل می شود نشان از شناخت و معرفت دینی او دارد و برگرفته از دستور اسلام است که برخی از افراد احترام بیشتری دارند چون دین و مذهب ما برای علما، سادات، ذاکران و شاعران اهل بیت ع ، پيرمردها، فرزندان شهدا و پدر و مادر و خانواده شهدا، جانبازان و ایثارگران، بچه های یتیم و … ارزش ویژه­ قائل شده است او هم با نگاه توحیدی و معرفتی خویش این کارها را انجام می­دهد.

اگر در هیاتی مداح مهمان و جدیدی وارد شد خادمان باید او را احترام خاص کنند و خبر حضور او را به مداح هیات بدهند و مداح دائمی هیات نیز باید از او استقبال کند و او را برای مداحی دعوت کند؛ همین طور اگر یک عالم و روحانی سر زده وارد هیات شد باید خادمان هیات او را به جایگاه مناسبی راهنمایی کنند و سخنرانان محترم برای سخنرانی به او تعارف بزنند و پذیرایی کنند (هم اکنون در برخی شهرهای کشور رسم چنین است که اگر یک روحانی وارد مسجد یا حسینیه ای میشود سخنران آن جلسه مجلس را برای او خالی می­کند و با احترام او را در جایگاه خود می­نشاند و اگر می فهمند که یکی از علما وارد شهرشان شده او را به صورت خاص برای شرکت در جلساتشان دعوت می کنند و خود به استقبال او می­روند) اگر پیرمردها وارد شدند برایشان صندلی بیاورند و احترام کنند؛ چایی بیاورند، دستش را بگیرند و در جایگاه مناسب جای دهند. اگر شخصی خادم به انقلاب و نظام وارد شد او را افتخار جمع بدانند و احترام کنند. مراقب کوچک تر ها باشند و بعد از هیات اگر وسیله برای رفتن به منزل ندارند از اعضایی که وسیله نقلیه دارند بخواهند که پيرمردها، مداحان، کوچک ترها، روحانیان، سادات و اگر در توانشان بود همه را برسانند.

چه اشکالی دارد که انسان هم هیات را اداره کند و هم آداب شرع را مراعات کند. حضرت امیر مومنان علی علیه السلام فرمودند: دین یعنی عمل و مردم هم بیشترین گرایششان به دین از عمل است.

توجه: متاسفانه دیده یا شنیده می شود که برخی هیات ها برای بزرگ ترها و پیش کسوتان احترام قائل نیستند؛ پیر مردها را اکرام نمی کنند؛ مداح غریبه را تحویل نمی گیرند، فقرا را به چشم حقارت می نگرند؛ به روحانیون دیگر جز روحانی ثابت هیات اهمیت نمی دهند. به غریبه ها اهمیت نمی دهند و بالاخره نگاهشان نگاه محدود است نه نگاه دینی خالص و باصفای هیاتی که همان نگاه اهل بیتی است.

پنج) پیگیری و نظارت

مدیر هیات به عنوان یک بزرگ تر و کسی که خوب می تواند قضایای هیات را تحت نظر داشته باشد؛ باید علاوه بر داشتن کسانی به عنوان ناظر، خود نیز پیگیر امور و نیازهای هیات باشد و از اوضاع دقیقا مطلع باشد. مثلا سایت را به عنوان مرکز اطلاع رسانی بررسی کند که آیا به روز میشود یا خیر؛ تدارکات و نیازهایش؛ برخورد خادمان هیات با مهمانان و عزاداران؛ ایاب و ذهاب مهمانان، مداحان و سخنرانها؛ دخل و خرج ها و نشریات؛ باید توسط مدیر هیات مورد توجه باشد تا نقصی در آن ایجاد نشود. اگر یکی از اعضا مشکلی دارد مطلع باشد؛ اگر کسی از اقوام نزدیک اعضا از دنیا می رود، به سرعت سایر دوستان هیاتی را با خبر کند تا در مراسم تشییع شرکت کنند و با دوستشان هم دردی داشته باشند