پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
باید دانست كه حاضر و ناظر دانستن امام به این معنا نیست كه امام با چشم سر، افراد را نگاه می‌كند؛ همان‌گونه كه شاهد و ناظر بودن خدا نیز شهود و دیدن مادی نیست. بلكه امام دارای حقیقت وجودی بسیار بلندی است كه مربوط به گستره این عالم مادی نیست. در بسیاری از اخبار، برای پیامبر (ص) و امامان علیهم السلام غیر از آنچه كه ما آن را نفس و روح می‌نامیم، مقامی والاتر اثبات شده و آن مقام نورانیت است. در روایتی نقل شده است ” نخستین چیزی كه خدای متعال آفرید، نور پیامبر اكرم و امامان بود”. در روایت دیگر آمده است: “خداوند در آغاز، نور محمد (ص) و علی (ع) را خلق كرد” و در روایتی دیگر بیان شده است: “خداوند، از نور عظمت خویش، آنان را آفرید”.
آفرینش از نور خدا، چندان برای ما روشن نیست، ولی می‌توان گفت غیر مادی و مقامی بس بلند است. این مقام نورانیت، چون محیط و دربردارنده زمان‌ها و مكان‌ها است، بر همه چیز احاطه وجودی دارد و نمونه و مَثَلی است برای علم الهی؛ یعنی همان‌گونه كه خدای متعال بر همة ما سوای خویش، احاطه حضوری دارد و این، به زمان و مكان ربطی ندارد، آن‌ها نیز كه مظهر تام اسمای الهی‌اند و علمشان هم مظهر علم الهی است، به موجودات احاطه حضوری دارند.
بر این اساس، استقرار حضرت در مكانی از مكان‌های این كره خاكی، با شاهد و ناظر بودن او منافاتی ندارد. استقرار برای بدن مادی است و شاهد و ناظر بودن، مربوط به مقام نورانیت و روح مطهر آنان كه وسعت وجودی دارد می‌باشد.
