پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
مهدویت در قرآن – قسمت 23 – آیه 41 سوره الرحمن
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ (41)
تفسیر اثنی عشری :
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ: شناخته شوند كافران كه به جرايم كفر و عصيان صحيفه اعمال را سياه كرده باشند به علامت ايشان كه سياهى روى و كبودى چشم است يا آثار غم و اندوه در بشره ايشان، فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ: پس گرفته شوند به مويهاى پيشانى و بقدمها، يعنى نوبتى به موى پيشانى ايشان را بگيرند و نوبتى ديگر به پاهاى ايشان و آنها را به جهنم كشند.
يا آنكه بعضى را زبانيه جهنم نواصى ايشان را بگيرند و بعضى ديگر اقدام ايشان را، و همه را به اين طريق به زمين كشند تا به جهنم اندازند. بنا بقولى پيشانى و اقدام آنها به زنجير آتشين مغلول سازند و برو در جهنم اندازند.
تتمه: در بصائر الدرجات- روايت شده كه از حضرت صادق عليه السّلام از معنى اين آيه سؤال شد، فرمود: نه چنين است كه مردم مىگويند در روز قيامت خداوند گناهكار را به علامتى كه در سيماى ايشان است مىشناسد، زيرا خالق ايشان حاجت به نشانه ندارد تا به آن علامت آنها را بشناسد، بلكه مراد از اين آيه آنست كه در وقتى كه قائم ما قيام نمايد، خداوند عطا مىفرمايد معرفت به سيما را، پس امر نمايد كافر را به نواصى و أقدام بگيرند، پس آنها را به شمشير هلاك فرمايد .
منبع اصلی: تفسير اثنا عشري، ج12، صص422-423 (نرم افزار جامع التفاسیر)
تفسیر جامع :
فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ
شيخ مفيد در اختصاص ذيل آيه فوق از معوية بن عمار روايت كرده گفت حضرت صادق فرمود اى معويه مردم اين آيه را چگونه تفسير ميكنند؟ عرض كردم ميگويند خداوند ميشناسد روز قيامت مردم را از سيمايشان فرمود دروغ ميگويند آيا خداوندى كه مخلوقات را آفريده محتاج است بر اينكه آنها را از سيمايشان بشناسد عرض كردم ايفرزند رسول خدا پس معناى آيه چيست؟ فرمود زمانى كه قائم ما آل محمّد عجل اللّه تعالى فرجه قيام كرد خداوند سيماى دشمنان ما را بايشان مىشناساند پس امر ميكند بآنحضرت كه آنها را گرفته با شمشير سرشان را از تن جدا كنند و اينحديث را نعمانى در كتاب غيبت و صفار در بصائر الدرجات روايت كرده اند.
منبع اصلی: ئتفسير جامع، ج7، صص32-33( نرم افزار جامع التفاسیر)
تفسیر شریف لاهیجی :
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ
شناخته شوند گناهكاران و كافران بعلامتى كه در ايشان مخلوق شده مثل سياهى رو و كبودى چشم و امارات حزن و خوارى فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ پس اخذ كرده ميشوند به پيشانيها و بقدمها يعنى زبانيه جهنم منضم ميسازند باغلال و سلاسل پيشانيهاى ايشان را بقدمهاى ايشان و يا گاهى پيشانيهاى ايشان را گرفته بدوزخشان اندازند و گاهى قدمهاى ايشان را در بصائر الدرجات از معويه دهنى روايت كرده كه حضرت صادق عليه السّلام فرمودند كه در معنى «يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ» تا آخر مردم چه ميگويند؟ من گفتم كه ميگويند كه خداى تعالى در قيامت مجرمان را بعلامات ايشان بشناسد و امر كند كه نواصى و اقدام ايشان را گرفته بآتش دوزخ اندازند حضرت فرمود كه حق تعالى كه خود ايجاد خلق كرده در شناخت مجرمان احتياج بعلامات ندارد بلكه مراد از آيه اينست كه وقتى كه قائم ما اهل بيت ظاهر شود حق تعالى علامتى باو عطا كند كه مجرمان را بآن علامت بشناسد و امر كند كه كافران را بنواصى و اقدام بگيرند و بشمشير قطع حياة ايشان كنن
گردآورنده:طیبه فدوی
منبع اصلی: تفسير شريف لاهيجي، ج4، صص341- 342(نرم افزار جامع التفاسیر)
