نامه عمارگونه حضرت آیت الله یزدی به جامعه مدرسین

اعضای محترم جامعه مدرسین

‌سلام علیکم.

والله بنده نه تعلقی به دولت گذشته دارم، نه عضو گروه پایداری هستم و نه از جایی برای این نوشته پولی گرفته ام، اما حیرت زده ام و نمی دانم با این سکوتی که بر بزرگان مذهبی و سیاسی حاکم است، حیرتم را چگونه برطرف کنم! آیا شما و همرزمان و همراهانتان می توانید کاری بکنید؟

ما پای پیروی مان از ولی فقیه ایستادیم و هرچه گفت بر چشم نهادیم اما آیا شاگردان دیروز امام هم همین کار را کرده اند؟ مدت هاست ولی فقیه به هر بهانه ای حساسیت مساله توافق را گوشزد می کنند و به تلویح از خطرساز شدن آن سخن می گویند و هم شما و هم ما می دانیم که چرا نمی توانند به صراحت سخن بگویند، می دانیم که چه کسانی ا را مجبور به این حال کرده اند، می دانیم که اگر صراحت به خرج دهد و این مسیر غلط دولتمردان جز از راه قانون و به دور اراده معطوف به ملت، متوقف شود، چه بلوایی به پا می کنند و چگونه همه هزینه های بی کفایتی و بی تدبیری خود را به رهبری حواله خواهند داد. ما به خلاف برخی نمایندگان مجلس از رهبری نمی خواهیم که صراحت به خرج دهند و موضوع را یکسره کنند، نه! ما از شما می خواهیم.

حضرت آقا کار را به مجلس حواله داده اند و شما می دانید که در مجلس چه خبر است. رئیس محترم مجلس با شگفتی تمام گفته است؛ می دانم که در مذاکرات، غربی ها زورگویی کرده اند اما توافق در مجموع چیز خوبی است. (نقل به مضمون) این حرف چه معنایی دارد؟ جز عجز؟ چگونه ممکن است زور گویی در مجموع خوب باشد؟ لااقل برایمان روشن کنید چطور این حرف را با حرف های امام راحل کنار هم بگذاریم و همچنان دلمان خوش باشد که راه امام ادامه دارد؟! آقایان اگر قرار نیست جلوی آمریکا بایستیم، اگر امام راحل اشتباه می کرد و قرار نیست شاگرد مکتب عاشورا باشیم، خب این را بلند بگویید!

آقایان اعضای محترم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم!

ما به اعتبار جامعه مدرسین به آقای لاریجانی رای داده ایم و امروز از شما و سایر اعضای محترم آن جامعه می خواهیم لااقل جلوی این ظلم را در قضیه توافق بگیرید. چرا از آقای لاریجانی توضیح نمی خواهید؟ شما اعتبارتان را از انقلاب دارید، از خون شهیدان دارید، از رنج های بیشمار مردمی دارید که ایستادند و حق را پایمال بازی های سیاسی داخلی و محاسبات دیپلماتیک بین المللی نکردند. امروز همان ها نظاره گر شما هستند. چه می کنید؟ چرا با اعتبارتان بازی می کنید؟ هر روز که می گذرد، تقابل صریح و غیرقابل انکار افکار حاکم بر این دولت و مرام خمینی کبیر بیشتر خود را نشان می دهد و نمایندگان مجلس نگران از دست دادن رای خود در انتخابات آتی هستند. شما چرا ساکت مانده اید؟ مگر شما شاگرد امام نبودید؟ مگر قرار نیست به انقلاب ادای دین کنید؟ وظیفه ای ندارید؟

ما به رای مردم احترام می گذاریم حتی اگر اندکی از نصف بیشتر باشد، اما خفقان و سانسور و تحکم و دروغ های آشکارشان را کجای دلمان بگذاریم؟ مگر می شود همه مقدرات انقلاب را به خودسری و یکه تازی یک تفکر آشکارا لیبرالی گره زد؟ والله مردم از بسیاری مسایل آگاه نیستند و همه امیدشان به این است که شما بیدارید و نخواهید گذاشت خطری انقلاب را تهدید کند. اگر جامعه مدرسین فقط به این کار می آید که گه گاه بیانیه ای صادر کند و صرف توصیه فرماید و هنگام انتخابات به مردم مشورت بدهد، با کمال احترام و از سردلسوزی عرض می کنم، با این رویه مطمئن باشید جامعه مدرسین پس از این مرجعیت گذشته را در نظر اقشار مذهبی و انقلابی از دست خواهد داد و مسئولیت آن بر عهده همه آقایانی است که این نهاد ارزشمند را از هویت و کارکرد اصلی خودش خالی ساختند.

والسلام. طلبه حوزه علمیه قم