نشانی کدخدا

وقتی حدود یک سال پیش مقام معظم رهبری در سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) در قسمتی از فرمایشاتشان فرمودند:

امروز یک عده‌اى در بخشهاى مختلف دنیاى اسلام به‌نام گروه‌هاى تکفیرى و وهابى و سَلَفى، علیه ایران، علیه شیعه، علیه تشیع، دارند تلاش میکنند، کارهاى بدى میکنند، کارهاى زشتى میکنند؛ اما اینها دشمنهاى اصلى نیستند؛ این را همه بدانند. دشمنى میکنند، حماقت میکنند اما دشمن اصلى، آن کسى است که اینها را تحریک میکند، آن کسى است که پول در اختیارشان میگذارد، آن کسى است که وقتى انگیزه‌ى آنها اندکى ضعیف شد، با وسایل گوناگون آنها را انگیزه‌دار میکند؛

 شاید خیلی ها منظور آقا را متوجه نشدند و یا شاید فکر نمی کردند ظرف یکی دو ماه بعد از این صحبت ها نزدیک ترین همسایه به کشورشان درگیر یک بحران جدی شود و مهمترین رکن ثبات کشورش یعنی امنیت ملیش خدشه دار شود. چندی نگذشت که اسم داعش برایمان عادی تر شد ، بیشتر شنیدیم و جنایاتش را ندیده باور کردیم. شهر ها را نمیگرفتند ، تصاحب نمی کردند ، تقدیمشان میشد و امان از خیانت. اما وقتی به گوش شیربچه های حیدر کرار رسید که سیاه پوشان دین نما قصد تعرض به عتبات عالیات را دارند ، اسم مدافع حرم را هم شنیدیم و شوری برپاشد عاشورایی ، حاج قاسم هم به میدان آمد و شکر خدا را که غیرت عباسی و صبر زینبی مایه نصرت شد برایمان. حال بگذریم از حرف های درگوشی ،  که ” آقا به ما چه ،خودمون هزارتا مشگل داریم ، ما را چه به دفاع از مظلوم “

البته که نشانی اینگونه صحبت ها را گاهی در کلینیک های درمان حیوانات خانگی میشد شنید وقتی عده ای در صف انتظار بودند برای معاینه همستر شان!

اما با همه این حرف ها جمهوری اسلامی ، با حمایت مادی و معنوی خود اثرگذاری قابل ملاحظه ای در حمایت از ملت و مردم عراق برجای گذاشت.

صحبت های آقا اما یک وجه قابل ملاحظه دیگر هم داشت وآن مشخص بودن دشمن یا دشمنان اصلی است. آیا واقعا دشمن اصلی داعش است؟آن کسی که برنامه ریزی و پشتیبانی می کند کیست؟ نفت ها از کجا تبدیل به دلار می شود؟

اگر بخواهیم جواب تمام این سوال ها را با یک کلمه بدهیم ، حاشیه هم نرویم باید نشانی بدهیم ، نشانی کدخدا را !

همان کدخدایی که ائتلاف به اصطلاح ضد داعش به راه می اندازد ، سلاح در اختیار گروه های تکفیری قرار می دهد و ژست دفاع از حقوق بشر هم به خود می گیرد. دشمن اصلی کدخداست. همان کدخدایی که  ژن ایرانی ها را آمیخته با دروغ می داند ، همان کدخدایی که کاری کرد علیرضا و آرمیتا روز پدر برایشان معنا نداشته باشد و همان کدخدایی که گزینه هایش روی میز است. برای ایرانی جماعت اما فرقی ندارد تهدید باشد یا تحریم ، شاید اثر داشته باشد ، شاید بر گرده هایمان فشار بیاید اما غیرتمان اجازه نمی دهد تا جلوی نا اهل کرنش کنیم.

وقتی حضرت آقا در دانشگاه امام حسین (علیه السلام) فرمودند:

 “بنده خبرهایی دارم از اینکه دشمنان ما با همراهی برخی از مسئولان سفیه منطقه‌ی خلیج‌فارس – نه همه‌شان، بعضی – درصدد هستند که جنگهای نیابتی را به مرزهای ایران بکشانند. پاسداران انقلاب اسلامی و همه‌ی پاسداران حریم امنیّت ملّی در سازمانهای مختلف بیدارند، هوشیارند. این را بدانند که اگر شیطنتی صورت بگیرد، واکنش جمهوری اسلامی بسیار سخت خواهد بود “

شاید جوانان دهه شصت و هفتاد ندانند واکنش سخت جمهوری اسلامی چه خواهد بود ، برای اینکه متوجه شوند واکنش سخت یعنی چه ، باید نشانی جزیره مجنون را بدهی و از حاج همت بپرسی دفاع با چند ده نفر یعنی چه؟ ، باید از بروجردی بپرسی چگونه وقتی دستتان خالی بود ، وقتی موشک زلزال و رعد و صاعقه نداشتید دفاع کردید؟ از آقا مهدی باکری بپرسی چگونه حمید را جا که نه تنها گذاشتی؟

آن وقت متوجه می شود که ” واکنش جمهوری اسلامی سخت خواهد بود ”  چگونه مفهوم پیدا خواهد کرد.