آیت الله خوشوقت | سالک الی الله و معلم اخلاق و معرفت
آیت الله خوشوقت در سال ۱۳۰۵ هجري شمسي متولد و پس از تحصيلات روز به فراگيري علوم حوزوي پرداختند. شور و شوق آموختن معارف ديني و استفاده از عنايات خاصه كريمه اهل بيت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها ايشان را پس از پنج سال تحصيل در تهران به آشيان اهل بيت عصمت و طهارت علیهم السّلام فراخواند. از بركات سفره كريمه بي بي دو عالم هفت سال تلمذ و شاگردي حضرت امام رضوان الله تعالی علیه در مباحث خارج فقه و اصول و استفاده از درس خارج فقه مرجع عاليقدر آيت الله العظمي بروجردي و هم نشيني با شهيد محراب آيت الله صدوقي بود.
وي حكمت و فلسفه را نيز در محضر مفسر كبير قرآن، عالم رباني علامه طباطبايي آموخت، از آنجا كه زينت علم با عمل صالح است و اخلاق و تهذيب نفس زيور مردان پاك آن روزگار، ايشان نيز با مدد از توفيق الهي پاي همت در مسير خودسازي و سير و سلوك نهاد. انفاس ملكوتي مرد فرزانه، معلم اخلاق مرحوم آيت الله علامه طباطبايي ايشان را بيش از ديگران همچون شهيد علامه مرتضي مطهري با دقايق و رموز اخلاق و درجات عرفان آشنا ساخته و همين امر، ايشان را مورد توجه و محبت ويژه علامه قرار داد.
وي پس از فراگيري علوم معقول و منقول و آشنايي با لطايف حكمت و اخلاق و عرفان و پس از نايل شدن به مقام معنوي اجتهاد به تهران بازگشت. اقامت در تهران، برپايي نماز جماعت در مسجد امام حسن مجتبي علیه السّلام، تربيت طلاب و فضلاي حوزه حوزه علميه، درس اخلاق و توجه به خواسته ها و حاجات مردم، انس با جوانان، بسيجيان و رزمندگان، خانواده هاي شهدا در طول بيش از چهل سال از ايشان چهره اي دوست داشتني و مردمي ساخت. آنها كه ايشان را از نزديك مي شناسند و يا وصف حال ايشان را شنيده اند صبر و حوصله و سعه صدر كم نظيرشان را در برخورد با مردم مي ستايند.
اصرار فراوان شهيد بزرگوار آيت الله قدوسي جهت بازگرداندن ايشان به قم و برپايي كرسي درس اخلاق و تربيت طلاب فاضل حاكي از مراتب معنوي ايشان بود. پس از پيروزي انقلاب اسلامي طي حكمي از طرف حضرت امام خميني رحمه الله به عنوان نماينده ويژه ايشان در ستاد انقلاب فرهنگي منصوب شدند و از آن پس نيز بيشتر در زمينه هاي فرهنگي و ارشاد و هدايت جوانان و تربيت فضلاي حوزه علميه و دانشجويان مستعد ايفاي وظيفه نمودند و تا حال مسجد ايشان كانون آمد و شد جان هاي ارادتمند و جوانان انقلابي و پر شوري است كه از زلال صحيفه سجاديه، خطبه هاي نهج البلاغه، روايات و آيات و توضيح و تفسير آيات نوراني قرآن سيراب مي شوند. تأكيد نسبت به آراء و انديشه هاي امام راحل، حمايت و پشتيباني از مواضع و ديدگاههاي مقام معظم رهبري، از وي چهره اي محكم و انقلابي ساخته است.
بصيرت ايشان نسبت به جريانات سياسي و ترفندهاي دشمنان موجب گرديد تا معظم له مورد مشورت بسياري از شخصيت هاي سياسي و نخبگان حوزه و دانشگاه گرديده است. دوري از ظواهر مادي و دنيايي و تاكيد بر ساده زيستي و مردمداري و ارتباطات بي تكلف مردم با ايشان از جمله ويژگيهايي است كه موجب توجه قلوب ارادتمندان و جوانان به اين شخصيت اخلاقي است.
حجت الاسلام كاظم صديقي امام جمعه موقت تهران در مورد وي گفته است: يكي از چهره هاي نوراني كه علماً و عملاً جزء وجاهتهاي جامعه ما و حسنات زمان به حساب مي آيند، آيت الله حاج شيخ عزيزالله خوشوقت مي باشند. اين بزرگوار در بعد نقلي، عقلي، معرفتي، عملي و خودساختگي، برجستگي دارد. در بعد علمي، بحمدالله از درجه ي بالا و والاي فقها و اجتهاد برخوردارند و در بعد عرفان، اخلاق و سير و سلوك، جزء اولين كساني هستند كه مرحوم آيت الله علامه بزرگوار، آيت الله سيدمحمد حسين طباطبايي، صاحب تفسير الميزان را يافتند.
عرفای واقعی که مراحل توحیدی را طی کرده اند و رفته اند، نسبت به زمان خود بی تفاوت نبوده اند و در مسائل اجتماعی حضور فعال داشتند. مرحوم سید بحر العلوم خدمات بسیاری داشته است نقشه کربلا وکارهای اجتماعی دیگری را انجام داده است. مرحوم آخوند ملا فتعلی سلطان آبادی که از ععجوبها می باشد، این طور نقل شده است که افکار میرزای شیرازی را ایشان تنظیم می کرده است وفتوای تحریم تنباکو با پشتیبانی ایشان صورت گرفته بود ملا فتعلی در زمینه کارهایی که میرزای شیرازی می کردند دیگران را توجیه می کردند. و یا آیت الله بهجت از حضرت امام رحمه الله تعالی حمایت جدی داشتند. در قبل از انقلاب وقتی حضرت امام رحمه الله از زندان آزاد شدند، آقای بهجت به منزل امام رفتند اما نرفتند در کنار ایشان بنشینند بلکه مانند سایر مردم در بین جمعیت نشسته بودند که حضرت امام را تایید و تکریم کند وتمامی شاگردان آیت الله بهجت از جمله آیت الله مصباح این روحیه انقلابی گری را از درس آقای بهجت یاد گرفتند.
آیت الله خوشوقت با این که عارف بودند اما عرفان ایشان عرفان علوی بوده است و مانند اهل بیت ضد استکبار و ضد ظلم بودند. ایشان یک عالم جامعی بودند که عرفانش عرفان دینی بود، عرفان قرآنی بود، عرفان اهلبیتی بود.
آیت الله خوشوقت بحث تقوا، محور صحبت هایشان بود، اما ایشان این تقوا را فقط مربوط به مسائل شخصی نمی دانستند بلکه آن را تقوای عمومی می دانستند و آقای خوشوقت می فرمودند هر کس تقوای سیاسی ندارد دینش ضعیف است.
آیت الله خوشوقت کسانی که نسبت به ولایت فقیه معاند بودند و ولایت فقیه را قبول نداشتند را در حدی نمی دانستند که با آن ها ارتباط برقرار کند و روی این مسأله بسیار حساس بودند.
ایشان روی مسأله ولایت فقیه خیلی جدی بود و اسلام را یک نظام می دانستند و چون ولایت و ولایت فقیه مهمترین اصل در اسلام هست از این جهت ایشان تقوای سیاسی را از تقوای فردی به مراتب مهمتر و اساسی تر می دانست.
آیت الله خوشوقت انسان وسیع المشربی بودند و مثلا اگر کسی اهل روضه امام حسین علیه السّلام بود و نمازی می خواند اما نقص هایی داشت آن شخص را می پذیرفت اما اگر کسی تقوای سیاسی نداشت آقای خوشوقت به هیچ عنوان آن را نمی پذیرفتند و نسبت به آنها روی خوش نشان نمی دادند و اگر می دانستند که شاگردانشان با کسی مرتبط هستند که از نظر سیاسی مشکل دارند به آنها توصیه می کردند که قطع رابطه کنند.
آیت الله خوشوقت اگر می دیدند شخصی نسبت به رهبر معظم انقلاب کمی زاویه دارد از او دوری می کردند. این نگاهی که آیت الله خوشوقت در مسائل سیاسی و نسبت به شخص رهبر معظم انقلاب داشتند برخاسته از نگاه توحیدی ایشان است، چون که توحید در مجرای ولایت تحقق پیدا می کند و توحید منهای ولایت معنایی ندارد.
آیت الله خوشوقت به این مسائل خودش رسیده بود و تنها فکر و نظریه علمی نبود و اهل باطن واهل کشف وشهود بود و می دید که امروز حفظ اسلام به تقویت این مرکزیت که رهبر معظم انقلاب هستند بستگی دارد و الا دشمنان اسلام را نابود می کنند.
آيت الله خوشوقت كه براي انجام عمره مفرده به عربستان عزيمت كرده بودند، يكشنبه 15بهمن ماه 1391 بعد از انجام اعمال عمره به دليل عارضه نارسايي كليوي و مشكلات تنفسي ناشي از ديابت در بيمارستان ملك فيصل مكه مكرمه بستري شد و صبح روز ۲ اسفندماه 1391 در بيمارستاني در عربستان سعودي به دیدار حق شتافت.(برگرفته از پرتال انهار و حوزه نمایندگی ولی فقیه در سازمان حج)
پایگاه اطّلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 0