علامه محمد تقی جعفری مي گفت:
برخي از جامعه شناسان برتر دنيا در دانمارک جمع شده بودند تا در مورد «ارزش واقعي انسان» بحث کنند.
هر کدام از آنها معيارهاي خاصي ارايه دادند.
هنگامي که نوبت به بنده رسيد، گفتم:
اگر ميخواهيد بدانيد يک انسان چقدر ارزش دارد، ببينيد به چه چيزي علاقه و عشق میورزد.
کسي که عشقش يک آپارتمان است، در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است. کسي که عشقش ماشينش است، ارزشش به همان ميزان است. اما کسي که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست.
علامه گفت: وقتي جامعه شناسان سخنان من را شنيدند، براي چند دقيقه روی پای خود ايستادند و کف زدند.
هنگامي که تشويق آنها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: عزيزان، اين کلام از من نبود، بلکه از شخصي به نام علی (ع) است.
آن حضرت در نهجالبلاغه مي فرمايند: «قِيمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ»؛ «ارزش هر انساني به اندازه چيزی است که دوست میدارد”.
وقتي اين کلام را گفتم، دوباره به نشانه احترام به وجود مقدس اميرالمؤمنين عليهالسلام از جا بلند شدند.
بازدیدها: 0