دو مسئولیت امام

امام خامنه ای| دو مسئولیت امام

خانه / پیشنهاد ویژه / امام خامنه ای| دو مسئولیت امام

اگر خط امامت در تاریخ اسلام نبود، یعنی امامت شیعی، یقیناً اسلامی که ما امروز داشتیم، اسلامی بود که با اسلام واقعی، فرسنگ ها فاصله داشت. هیچ چیز از اسلام نمی ماند.

امام خامنه ای| دو مسئولیت امام

در کتاب «ما منتظریم؛ خورشید مهدویت در منظومه فکری حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی» آمده است: کار امام مانند کار پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم به طور اصلی از دو بخش تشکیل می شود. یک بخش، بخش فکری، فرهنگی، آموزش، تعلیم، تربیت و این چیزهاست.(۱)


امام و زمامداری جامعه
امام دارای دو مسئولیت است، یک مسئولیت تشریح مکتب است و یک مسئولیت، مسئولیت زمامداری جامعه است.(۲)
بخش دیگرش کار سیاسی است، فعالیت است، مبارزه است، حرکت است، انقلاب است که این جزء کارهای اصولی پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم و امام است.(۳)
امام یکی از کارها و مشاغل و شئونش این است که اگر نظام سیاسی و اجتماعی اسلام بر سر کار هست، آن را حفظ کند و اگر نیست کوشش کند که آن را به وجود بیاورد.(۴)

امام حافظ مکتب و ایدئولوژی اسلام
امام باید ایدئولوژی را، آن ایدئولوژی توحیدی را، تفکر اسلامی را در تداوم زمان حفظ کند…؛ امام است که می تواند ایدئولوژی را تبیین کند، تشریح کند، تطبیق با مسایل زمان کند. او را از انحراف ها و کجی ها حفظ کند. شما می دانید اگر خط امامت در تاریخ اسلام نبود، یعنی امامت شیعی، یقیناً اسلامی که ما امروز داشتیم، اسلامی بود که با اسلام واقعی، فرسنگ ها فاصله داشت. هیچ چیز از اسلام نمی ماند.(۵)
امیرالمومنین امام علی علیه السلام در دوران حضور؛ همان مرزبان بیدار و هماره هوشیاری است که وظیفه حراست از مرزهای مکتب را که وی حافظ کلیت آن است، شخصاً بر دوش گرفته است، اما در دوران غیبت به خصوص غیبت کبری وضع کاملا تفاوت می یابد.(۶)

تعیین امام به دست خداست
امام، امام یعنی آن حاکم و پیشوایی که از طرف پروردگار در آن جامعه تعیین می شود… خود پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم هم یک امام است؛ «إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَاماً»؛ خدای متعال به ابراهیم علیه السلام می گوید: من تو را امام قرار دادم.(۷)

یک وقت این امام را خدا با نام و نشان معین می کند، می گوید بعد از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم باید علی بن ابی طالب علیه السلام مثلا باشد. یک وقت امام را به نام، معین نمی کند. به نشان معین می کند مثل فرمایش امام علیه السلام: «فَامَّا مَن کانَ مِنَ الفُقَهاءِ، صَائِناً لِنَفسِهِ حَافِظاً لدینه مُخالِفاً عَلَی هَوَاهُ مُطیعاً لِامرِ مَولَاهُ فَللعَوَام ان یقَلدوُه»؛ امام معین کرد دیگر، این هم امام است. آن فقهی که جانشین امام منصوص است، خود امام است، منتهی امامی است که با نام معین نشده، با نشان معین شده، هر کسی که این نشان بر او تطبیق گردد، می شود امام.(۸)

پی نوشت ها:

۱٫قبسات النور، ص۹۱
۲٫همان
۳٫همان
۴٫همان
۵٫همان ص۹۲
۶٫پیام به کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، ۲۸/۱/۱۳۷۲
۷٫ولایت و حکومت، ص۷۱-۷۰
۸٫ولایت و حکومت، ص۷۱

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

بازدیدها: 294

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *