امام خمینی رحمه الله علیه و رسانه های خارجی | زنان در جامعه اسلامی آزاد هستنداما از فساد اخلاقی جلوگیری می کنیم

 مخالفت های امام خمینی رحمه الله علیه با رژیم شاهنشاهی، از سوژه های رسانه های گوناگون دنیا در سال های پیش از انقلاب اسلامی ایران بود که در این راستا مصاحبه هایی با بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. «خبرگزاری حوزه» در ۳۰ شماره به صورت روزانه به انتشار برخی از این مصاحبه ها می پردازد.

* مصاحبه امام خمینى رحمه الله علیه با مفسر لوس آنجلس تایمز آمریکا در تاریخ ۱۶/۹/۱۳۵۷

حـضـرت آیـت الله ! از ایـنـکه به من این فرصت را براى مصاحبه داده اید تشکر مى کنم .

سـؤال: شـکـل دولت اسـلامى که شما براى آینده در نظر دارید چگونه است و آیا این یک شـکـلى اسـت درسـوسیالیزم اسلامى و آیا دولت اسلامى شما، چگونه مى خواهد یک کشور صنعتى نوین را اداره بکند؟

جـواب: شـکـل حـکـومـت مـا جمهورى اسلامى است، جمهورى به معناى اینکه متکى بر آراء اکـثـریـت اسـت و اسـلامـى براى اینکه متکى به قانون اسلام است و دیگر حکومت ها اینطور نـیـسـتـند که تکیه بر قانون اسلام داشته باشند. اما اداره مملکت، کارشناسانى هستند که الان در انـزوا هـسـتـنـد و در زمـان حـکـومـت شاه ، از باب اینکه انسان هایى امین بوده اند، از صـحـنـه بـرکـنـار مانده اند؛ آنها، از باب اینکه با شاه نمى خواستند همراهى بکنند، اینها کارشناسانى هستند که کار را انجام خواهند داد.

سؤال: حضرت آیت الله ! آیا شما علاقه اى یا اهمیتى به همکارى با عناصر مارکسیستى مـى دهـید؟ و آیا بین هدف هاى جنبش شما و مارکسیست ها هیچ سازگارى وجود دارد؟ و آیا نسبت به مقاصد شوروى در ایران نگران هستید؟

جـواب: هـدف هـاى مـا با هدف هاى آنها مختلف است. ما متکى بر اسلام هستیم و بر توحید و آنـها مخالف با هر دوى آنها هستند. احکام ما احکام اسلام است و آنها اسلام را نمى پذیرند و لذا مـا به آنها نه تنها علاقه مند نیستیم که همکارى نداریم و نخواهیم داشت. اما راجع به شـوروى، نـه، مـا نگرانى نداریم براى اینکه ملتى که خودش سرپاى خودش زندگى مى کند، کسى نمى تواند در امور آن دخالت کند.

سـؤال: حضرت آیت الله ! درگزارش هاى مطبوعاتى آمده است که دولت هاى لیبى و جبهه ملى آزادیبخش فلسطین حرکت هاى ضد شاه را در ایران تقویت مالى مى کنند. ممکن است حـضـرتـعـالى بـفرمائید که سازمان آزادیبخش فلسطین و لیبى و سایر کشورها و احزاب کمونیست تا چه مقدار جنبش شما را کمک مى کنند؟

جـواب: مـا بـه کـمـک مـالى آنـان احـتـیـاجـى نـداریـم و بـه کـمـک هـاى دیـگـر از قبیل کمک هاى تبلیغاتى هم که احتیاج هست، هیچ کس کمکى نکرده است؛ و اما احزاب کمونیست و کـشـورهـاى دیـگـر چـون آن دو، هـیـچ کـارى بـراى مـا نـکـرده انـد و ایـن اسـت استقلال به معناى عالى کلمه .

سؤال: حضرت آیت الله! انتظار شما چیست؟ چه موقعى این تضاد و جنگ به پایان خواهد رسید؟ و آیا این جنگ و نتیجه این جنگ را چگونه انتظار دارید؟ آیا این جنگ را جنگ مقدسى مى دانید؟

جـواب: امـا جـنـگ ما جنگ مقدس است براى اینکه براى اسلام است، براى خداست و چیزى که براى خدا باشد مقدس ترین امور است و اما نتیجه، ما تا وقتى که نتیجه آخر که عبارت از کوتاه شدن دست اجانب و رفتن رژیم سلطنتى است تحقق پیدا نکند، دست از مبارزات خود بر نمى داریم ، مردم به غیر آن راضى نیستند.

سـؤال: بـه نـظـر حـضـرتـعـالى حـکـومـت اسـلامـى شـمـا بـا مـسـائل بـانـکـى و مسأله بـهـره چـگـونـه برخورد خواهد کرد؟ با مساله صنایع چگونه بـرخـورد خـواهـد کـرد؟ آیـا حـضرتعالى در افکار خودتان با عربستان سعودى نزدیکتر هستید یا لیبى ؟ یا تصور مى فرمائید که یک چیزى است متفاوت از همه اینها؟

جواب: اما راجع به بهره بانکى ، ما بانک هایى که بى بهره باشد باید تاسیس کنیم . مـا بـهـره ها را جایز نمى دانیم . اما راجع به صنایع ، صنایع را در ایران به بهترین وجـه پـایـه گـذارى خـواهـیـم کـرد و اما آنچه که امروز به عنوان صنایع است در ایران، مونتاژى بیش نیست و اصولا به درد نمى خورد.

سؤال: راجع به لیبى چه؟

جـواب: آن مـسـاله دیـگـرى اسـت ، مـا در مـسـائل اسـلامـى کـه آنـان بـه آنـهـا عمل مى کنند موافقت داریم.

سـؤال: روابـط دولت اسـلامـى حـضـرت آیـت الله با آمریکا چگونه خواهد بود؟ آیا شما فروش نفت را به غرب ادامه مى دهید؟ و روابط شما با شوروى چگونه خواهد بود؟

جواب: ما با تمام دولت ها در صورتى که دخالت در امور داخلى ما نکنند و براى ما احترام متقابل قائل باشند، با احترام رفتار مى کنیم و نفت را هم هر کس مشترى است به او مى فروشیم . مـا از زیـاده روى و غلط روى هایى که راجع به نفت بوده است و چیزهایى که خلاف مصلحت ملت بوده است، جلوگیرى مى کنیم والا نفت را مى فروشیم .

سؤال: روابط شما با شوروى چگونه خواهد بود؟

جـواب: هـمـانـطـور کـه بـا آمـریـکـا، فـرقـى نـدارد، روابـط مثل هم است .

سـؤال: در مـورد مـسـائل اجـتـمـاعـى ، حضرت آیت الله حضور زنان را در دانشگاه و یا کار کـردن آنـان را در جـامـعـه چـگـونـه مـى بـیـنـنـد؟ و آیـا بـراى آنـهـا مـحـدودیـت هـایـى قـائل مـى شـونـد کـه الان در جـامـعـه کـنـونـى وجـود نـدارد؟ نـظـر حـضـرتـعالى در مورد کنترل موالید و یا تحصیل زنان و مردان در دانشگاه به صورت مخلوط چیست ؟

جـواب: زنـان در جـامـعـه اسلامى آزادند و از رفتن آنان به دانشگاه و ادارات و مجلسین به هـیچ وجه جلوگیرى نمى شود؛ از چیزى که جلوگیرى مى شود، فساد اخلاقى است که زن و مـرد نـسـبت به آن مساوى هستند و براى هر دو حرام است . راجع به موالید، تابع آن است که حکومت چه تصمیمى بگیرد.

سؤال: ممکن است راجع به تاریخچه و نماى تاریخى جنبش تاریخى خودتان و توسعه اش در طـى پـانـزده سـال گـذشـتـه از زمـانـى کـه در تبعید بودید، براى من شرح دهید؟ چگونه در سازمان دادن چنین جنبش بسیار موثرى اقدام کردید و سازمان دهندگان این جنبش ‍ چه کسانى بودند و چه نوع از روابط و تامین هاى مختلف که براى دنیا باور کردنى نیست، وجود داشته و دارد؟

جـواب: اصـل جـنـبـش و مـقـدمـات آن طـولانى است ولى آنقدر که به طور اختصار مى توانم بـگـویـم ، ایـن اسـت کـه شـاه از ابـتداى سلطنت غاصبانه اش خیانتهاى بى شمارى کرد و مواردى هم پیش آمد که قدرت آن پیدا شد که او را از مملکت بیرون کنند که مع الاسف سستى کردند. شرح مبارزات پانزده ساله اخیر بدین صورت بود که شاه برخلاف مصلحت ملت کـارهـائى انجام داد، ابتدا علماء اسلام مخالفت کردند و این مخالفت به گرفتارى شبانه مـن انـجـامید. در پانزده خرداد ۴۲ از قرارى که مى گویند، پانزده هزار نفر کشته شدند. قـریـب یـک سـال در زنـدان و حـصـر بـودم ، پس از آزادى به مبارزاتم ادامه دادم و مفاسد و جـنـایـات شـاه را افـشـا نـمـودم تـا ایـنـکـه یـکـى از خـیـانت هاى بزرگ شاه یعنى قضیه کاپیتولاسیون پیش آمد و شاه مـستشاران آمریکائى را مصونیت داد، از این جهت که این قضیه مخالف مصالح اسلام و کشور بـود، مـن بـا آن شـدیـدا مـخـالفـت نـمودم و به دنبال آن شبانه دستگیر شدم و مستقیما به تـرکـیـه تـبـعـیـد شـدم. یـک سـال در تـرکـیـه بـودیـم ، پـس از آن مـا را تـحـویـل عـراق دادنـد و قـریـب چـهـارده سـال در عـراق بـودیـم ، در طـول ایـن مـدت من در مواقع مختلف ، جنایات شاه را چه در اعلامیه و چه در خطابه اعلام مى کـردم و هـر فاجعه اى را گوشزد مى نمودم و هرگز ساکت ننشستم و بعد هم که به اینجا آمـدم. و اما سازمان دادن نهضت اسلامى همگانى ملت ایران؛ این نهضت، جنبشى است که همه مـردم را شـامـل مـى شـود و از آنـها و مردم سرچشمه مى گیرد و اعتقادش به این است که این نـهـضـت را تـا بـه ثـمر رسیدن باید ادامه داد. البته ما روحانیون مردم را هدایت کردیم و تـمـام جـرائم رژیـم را افـشـاء کردیم و روشنگرى روحانیون، بحمدالله مفید واقع شد و مـردم روشـن شدند و یک تحول فکرى براى جامعه ایران به وجود آمد، به طورى که همه با هم یک صدا به دنبال یک راه و مقصد در حرکتند و آن نابودى این دودمان و برچیده شدن نـظـام شاهنشاهى و برقرارى حکومت اسلامى است و این هدف در سراسر ایران حکمفرماست . در مـرکـز، هـمـیـن مـطـلب را مـى خواهند، در شمال و جنوب و شرق و غرب هم همین موضوع را طـالبـنـد. هـمـه فـریـاد اسـتـقـلال ، آزادى ، حکومت اسلامى را سر داده اند و مى خواهند، چرا نـخـواهـنـد؟ شـاه تـمـام مـخـازن زیـر زمـیـنـى و روى زمـیـنـى آنـان را بـه غـارت داده اسـت ، اسـتقلال سیاسى ، نظامى ، اقتصادى و فرهنگى آنان را بر باد داده است . آنان مى خواهند و هـمـگـى مـى خـواهـیـم کـه شـاه را به جزاى اعمالش برسانیم و این نداى مجازات شاه در سـراسـر ایران طنین انداخته است . شاه غیر از اینکه برود هیچ چاره اى ندارد، البته اگر بـه دسـت مـردم نیفتد. آمریکا و سایر کشورهائى که از او پشتیبانى مى کنند، خطاکار و در اشـتـباهى بزرگ هستند و این پشتیبانى براى خودشان بسیار مضر است و باید در این امر تجدید نظر کنند.

سـؤال: آیـا از طـرف مـقـامات آمریکائى ، هیچ نوع تماسى با حضرتعالى گرفته شده است ؟

جواب : خیر.

سؤال: پس از پایان اقامت در فرانسه ، کجا خواهید رفت ؟

جواب: تصمیم نگرفته ام.

* مصاحبه های بعدی امام راحل با رسانه های خارجی را در شماره های بعد مطالعه کنید.

منبع: صحیفه نور/ جلد چهارم

پایگاه اطلاع رسانی هیأت رزمندگان اسلام

بازدیدها: 163