انسان با چه کسی هم­نشینی کند؟

خانه / مطالب و رویدادها / انسان با چه کسی هم­نشینی کند؟

یکی از مطالبی که بسیار مهم است، این است که انسان با چه کسی هم­نشینی کند. جدّاً بشر به واسطه حشر و نشر است که یا به اوج می­رسد یا به ضلالت و گمراهی.

پیامبر اکرم، حضرت محمّد مصطفی(صلّي اللّه عليه و آله و سلّم) فرمودند: «قَالَتِ الْحَوَارِيُّونَ لِعِيسَى(علي نبيّنا و آله و عليه الصّلوة و السّلام) يَا رُوحَ اللَّهِ مَنْ نُجَالِسُ قَالَ مَنْ يُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ رُؤْيَتُهُ وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي الْآخِرَةِ عَمَلُه»[1]. حواریّون از عیسی مسیح(علي نبيّنا و آله و عليه الصّلوة و السّلام) سؤال کردند: یا روح الله! با چه کسی باید نشست و برخاست كرد «مَنْ نُجَالِسُ»؟ حضرتش فرمودند: كسي كه اوّلين خصوصیّتی او این است که شما را به یاد خدا می­اندازد.

بعضی جدّاً همین­طور هستند، نگاه به چهره آن­ها، انسان را به ياد خدا مي­اندازد و وقتی انسان به محضرشان می­رسد، روحش آرام و یاد خدا در دل او زنده می­شود.46

امّا بعضي ديگر هستند كه وقتی انسان با آن­ها نشست و برخاست می­کند، مع­الأسف دائم انسان را به دنیا و ما فيها دعوت می­کنند، مدام راجع به دنیا صحبت می­کنند و به دنیا وابسته­اند. گاهی جوان­ها متّأسّفانه با بعضی مي­نشینند كه آن­ها را به گناه دعوت مي­کنند. اصلاً از چهره اين افراد معلوم است كه اهل گناه هستند و مدام حرف­های رکیک و شهوانی مي­زنند، در مقابل عدّه­اي ديگر هستند كه انسان با هم­نشيني با آن­ها آرامش قلبی پيدا مي­كند. لذا نشست و برخاست با این­ افراد برای ما فرض است.

دومين خصوصيّتي كه حضرت براي هم­نشين بيان مي­فرمايند، اين است: «وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ» وقتی با آن­ها هم­نشینی مي­کنيد، تا حرف مي­زنند، بر علم شما اضافه مي­شود.

چقدر خوب است انسان همیشه با کسانی هم­نشینی کند که بر علم او (علم الهی، هر نوع علمي که او را به خدا نزدیک کند) افزوده شود.

سومين خصوصيّت هم­نشين خوب اين است: «وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي الْآخِرَةِ عَمَلُه» وقتی انسان با او هم­نشینی کند، کردار و عمل او، باعث مي­شود که شما به آخرت ترغیب و تشویق شوی. چون اين­ها به دنیا وابسته نیستند، انسان را به یاد آخرت مي­اندازد.

البته این به این معنا نیست که انسان در دنیا نباشد. اتّفاقاً این اولیاء در دنیا هستند، «الدُّنیا مَزرَعَةُ الآخِرَة» امّا دنیا را برای دنیا نمي­خواهند، بلكه دنیا را برای آخرت مي­خواهند. لذا مهم این است كه کسی به ما یاد بدهد تا دنیا را برای آخرت بخواهيم. این افراد مثل ما مي­خورند، مي­خوابند و در جامعه هستند امّا فکر و ذکرشان، همه و همه خدا و آخرت است. لذا عملشان انسان را به آخرت دعوت مي­کند. چه خوب است انسان با این­ها هم­نشینی کند و دائم با این­ها باشد.

بازدیدها: 11

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *