فصل پنجم- حق حاکمیت ملت و قوای ناشی از آن
اصل 56
پنجاه و ششم
حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است. هیچکس نمی تواند این حق الاهی را از انسان سلب کند یا در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهد و ملت این حق خداداد را از طرفی که در اصول بعد می آید اعمال می کند.
اصل 57
پنجاه و هفتم اصلاحی 1368[1]
قوای حاکم در جمهوری اسلامی ایران عبارتند از: قوّه مقننه، قوّه مجریه و قوّه قضائیه که زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت امت بر طبق اصول آینده این قانون اعمال می گردند. این قوا مستقل از یکدیگرند.
اصل 58
پنجاه و هشتم اصلاحی 1368
اعمال قوّه مقننه از طریق مجلس شورای اسلامی[2]است که از نمایندگان منتخب مردم تشکیل می شود و مصوبات آن پس از طی مراحلی که در اصول بعد می آید برای اجراء به قوّه مجریه و قضائیه ابلاغ می گردد.
اصل 59
پنجاه و نهم
در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوّه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد. درخواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دوسوم مجموع نمایندگان مجلس برسد.
اصل 60
شصتم اصلاحی 1368[3]
اعمال قوّه مجریه جز در اموری که در این قانون مستقیما بر عهده رهبری گذارده شده، از طریق رئیس جمهور و وزراء است.
اصل 61
شصت و یکم
اعمال قوّه قضائیه به وسیله دادگاه های دادگستری است که باید طبق موازین اسلامی تشکیل شود و به حل و فصل دعاوی و حفظ حقوق عمومی و گسترش و اجراء عدالت و اقامه حدود الاهی بپردازد.
پی نوشت ها:
[1]اصل سابق: اصل پنجاه و هفتم: قوای حاکم در جمهوری اسلامی ایران عبارتند از: قوه مقننه، قوّه مجریه و قوّه قضائیه که زیر نظر ولایت امر و امامت امت، بر طبق اصول آینده این قانون اعمال می گردند. این قوا مستقل از یکدیگرند و ارتباط میان آنها به وسیله رئیس جمهور برقرار می گردد.
[2]در اصل سابق به جای مجلس شورای اسلامی،« مجلس شورای ملی» آمده بود.
[3]اصل سابق: اصل شصتم: اعمال قوّه مجریه جز در اموری که در این قانون مستقیما بر عهده رهبری گذارده شده، از طریق رئیس جمهور و نخست وزیر و وزراء است.
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 0