۵- رسالت نامهاى خدا در سوره حمد
سه اسم از اسماى حسناى خداوند سبحان در آیه کریمه (بسم الله الرحمن الرحیم ) آمده است. همین نامها در دو آیه بعد نیز ذکر شده است ( الله در آیه دوم و الرحمن و الرحیم در آیه سوم ) و نباید پنداشت که این، تکرار است ؛ زیرا اسماى الهى گاهى در چارچوبى محدود و فضایى بسته مطرح مى شود و رسالت آنها تبیین همان محدوده مرزبندى شده است ؛ چنانکه اگر به عنوان دلیل ذکر شده باشد، مدلول خاص خود را برهانى مى کند؛ ولى گاهى چنین محدودیتى ندارد و از این قیود رها و آزاد است.
اسماى حسناى الله ، الرحمن و الرحیم در آیه کریمه بسم الله… از قبیل قسم دوم است و آنچه در آیات بعد آمده است از قبیل قسم اول ؛ زیرا نام الله ، در آیه دوم، با اشاراتى که به ذات جامع صفات کمالى دارد و الرحمن و الرحیم ، در آیه سوم، با اشعارى که به رحمت مطلق و مخصوص الهى دارد، هر یک حد وسط برهانى بر انحصار حمد در خداى سبحان است و در پى تبیین و تثبیت محمود بودن خداوند است و نه مهروب عنه بودن او. مثلا با این که آن ذات اقدس مورد رهبت خدا ترسان نیز هست: (و ایاى فارهبون ) (۵۷۹) اما این نامها در آیه بسم الله چنین چارچوب و محدوده اى ندارد، بلکه باز و بى مرز است
بازدیدها: 0