تفسیر تسنیم (تفصیلی)| جلد۱،سوره حمد،آیه ۲،الحمد لله رب العالمین؛تفسیر

تفسیر 

حمد: در مقابل قدح و ذم، و به معناى ستایش در برابر کمال و کار اختیارى ^(۶۳۲) زیباست ؛ خواه اثر آن کمال به غیر نیز برسد یا نه و در صورت وصول به غیر، خواه دریافت کننده همان شخص حامد باشد یا غیر او و چه از صاحب اندیشه باشد یا از غیر ذوى العقول.

حمد خداى سبحان نیز در برابر اسماى حسناى جمالى یا جلالى اوست ؛ خواه این اسماء کمالاتى که اثر آن به غیر نیز مى رسد، همانند خالقیت و رازقیت یا به غیر نمى رسد، مانند تجرد از ماده و ماهیت و چه به لحاظ کلمات تکوینى او:الحمد لله الذى خلق السموات و الاءرض ^(۶۳۳) و چه به لحاظ کلمات تدوینى اش: الحمد لله الذى اءنزل على عبده الکتاب ^(۶۳۴)

الفاظ حمد، مدح ، ثناء و شکر گرچه از نظر معنا به هم نزدیک است، ولى مرادف نیست و تفاوت دقیقى با یکدیگر دارد؛ چنانکه در زبان فارسى نیز واژه سپاس که معادل شکر است با واژه ستایش ‍ که معادل حمد است، فرق ظریفى دارد؛ گرچه مرادف پنداشته مى شود.

بازدیدها: 145