حدیث روز| خطبه امام علی(علیه السلام) درباره دلیل مدارا کردن با دشمن

(در سال ۳۷٫هجرى در آستانه جنگ صفین، برخى مدارا کردن امام را دیده و علّت را پرسیدند در پاسخ آنان فرمود)

امیرالمومنین امام علی علیه السلام: اینکه مى گویید، خویشتن دارى از ترس مرگ است، بخدا سوگند باکى ندارم که من به سوى مرگ روم یا مرگ به سوى من آید.

و اگر تصوّر مى کنید در جنگ با شامیان تردید دارم، بخدا سوگند! هر روزى که جنگ را به تأخیر مى اندازم براى آن است که آرزو دارم عدّه اى از آنها به ما ملحق شوند و هدایت گردند. و در لابلاى تاریکى ها، نور مرا نگریسته به سوى من بشتابند، که این براى من از کشتار آنان در راه گمراهى بهتر است، گر چه در این صورت نیز به جرم گناهانشان گرفتار مى گردند.

متن حدیث:

أَمَّا قَوْلُکُمْ أَ کُلَّ ذَلِکَ کَرَاهِیَهَ الْمَوْتِ فَوَاللَّهِ مَا أُبَالِی دَخَلْتُ إِلَى الْمَوْتِ أَوْ خَرَجَ الْمَوْتُ إِلَیَّ وَ أَمَّا قَوْلُکُمْ شَکّاً فِی أَهْلِ الشَّامِ فَوَاللَّهِ مَا دَفَعْتُ الْحَرْبَ یَوْماً إِلَّا وَ أَنَا أَطْمَعُ أَنْ تَلْحَقَ بِی طَائِفَهٌ فَتَهْتَدِیَ بِی وَ تَعْشُوَ إِلَى ضَوْئِی وَ ذَلِکَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ أَنْ أَقْتُلَهَا عَلَى ضَلَالِهَا وَ إِنْ کَانَتْ تَبُوءُ بِآثَامِهَا.

«نهج البلاغه، خطبه ۵۵»