حدیث روز | پاسخ پیامبر(ص) به سوال ابوذر درباره خودپسندی

پیامبر خدا حضرت محمد مصطفی صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: اى ابوذر! هر کس بمیرد و در دلش ذرّه‏اى تکبّر باشد، بوى بهشت را استشمام نمى‌‏کند مگر این که پیشتر توبه کند.
عرض کرد: اى رسول خدا! من زیبایى را دوست دارم، حتّى دوست دارم بند تازیانه‏‌ام و دوال کفشم زیبا باشد. آیا از این حالت بیم کبر و خود پسندى مى‏‌رود؟
فرمود: دلت را چگونه مى‏‌یابى؟ عرض کرد: آن را شناساى حقّ و آرام گرفته بدو، مى‏‌یابم.
فرمود: پس این حالت، کِبر نیست. بلکه کبر، آن است که حقّ را فروگذارى و به ناحقّ روى آورى و به مردم با این دید نگاه کنى که هیچ کس آبرویش چون آبروى تو و خونش چون خون تو، نیست.

متن حدیث:

یا أبا ذَرٍّ ، مَن ماتَ وفی قَلبهِ مِثقالُ ذَرَّهٍ مِن کِبرٍ لم یَجِدْ رائحَهَ الجَنّهِ إلاّ أن یَتوبَ قبلَ ذلکَ ، فقالَ : یا رسولَ اللّه ، إنی لَیُعجِبُنی الجَمالُ حتّى وَدِدتُ أنَّ عِلاقَهَ سَوطی وقِبالَ نَعلی حَسَنٌ ، فَهل یُرهَبُ علَیَّ ذلکَ ؟ قالَ : کیفَ تَجِدُ قَلبَکَ ؟ قالَ : أجِدُهُ عارِفا للحَقِّ مُطمَئنّا إلَیهِ ، قالَ : لیسَ ذلکَ بالکِبرِ ، ولکنَّ الکِبرَ أن تَترُکَ الحَقَّ وتَتَجاوَزَهُ إلى غیرِهِ ، وتَنظُرَ إلَى الناسِ ولا تَرى أنَّ أحَدا عِرضُهُ کَعِرضِکَ ولا دَمُهُ کَدَمِکَ

«بحارالأنوار، جلد۷۷، صفحه ۹۰»

بازدیدها: 239