حضرت فاطمه سلام الله علیها در قیامت

خانه / پیشنهاد ویژه / حضرت فاطمه سلام الله علیها در قیامت

سلمان فارسى به پیامبر(صلى الله علیه و آله و سلم ) عرض کرد: اى مولاى من ! از تو مى خواهم از فضایل فاطمه (سلام الله علیها) در قیامت ، به من خبر بدهى !

حضرت فاطمه سلام الله علیها در قیامت 

سلمان فارسى به پیامبر(صلى الله علیه و آله و سلم ) عرض کرد: اى مولاى من ! از تو مى خواهم از فضایل فاطمه (سلام الله علیها) در قیامت ، به من خبر بدهى !
پیامبر(صلى الله علیه و آله و سلم ) با چهره اى خندان به او نگریست و فرمود:

((سوگند به خدایى که جانم در دست قدرت او است . فاطمه (سلام الله علیها) همان بانویى است که در عرصه محشر، سوار بر شتر عبور مى کند که سرش (نمودى ) از خشیت خدا است ، و چشمانش از نور خدا مى باشد، تا این که فرمود: جبرئیل در سمت راست آن شتر، و میکائیل در سمت چپ آن ، و على (علیه السلام) در پیشاپیش آن ، و حسن و حسین (علیه السلام ) در پشت سر آن حرکت مى کنند، خداوند حافظ و نگهبان او است ، تا از صحنه محشر عبور کند در این هنگام ناگهان از جانب خدا ندا مى رسد:

((اى همه خلایق ! چشمهاى خود را فرو خوابانید، و سرهاى خود را پایین آورید، این فاطمه دختر پیامبر شما، همسر على (علیه السلام) امام شما، مادر حسن و حسین (علیه السلام) است . پس ، از پل صراط عبور مى کند، در حالى که دو چادر شفاف و سفید بر سر دارد.

وقتى که فاطمه (سلام الله علیها) وارد بهشت مى شود و به نعمتها و مواهبى که خداوند براى او آماده ساخته مى نگرد، مى گوید:

بسم الله الرحمن الرحیم …الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ* اَلَّذِی أَحَلَّنا دارَ اَلْمُقامَهِ مِنْ فَضْلِهِ….. لا یَمَسُّنا فِیها لُغُوبٌ

( سوره فاطر، آیه ۳۴ و ۳۵٫)
(به نام خداوند بخشنده مهربان ، حمد و سپاس خداوند را که حزن و اندوه را از ما دور ساخت ، البته خداى ما بخشنده و شکرپذیر است ، آن خدایى که ما را در مقام عالى از عطاى خود قرار داد که در آن هیچ گونه رنج و ناگوارى به ما نمى رسد).

رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود:پس از آن که خداوند به فاطمه (سلام الله علیها) وحى مى کند:

اى فاطمه ! آنچه را که مى خواهى از من مسئلت کن ، که به تو عطا مى کنم و تو را خشنود مى سازم

فاطمه (سلام الله علیها) عرض مى کند:

خدایا تو امید منى ، بلکه بالاتر از امید منى ، از درگاه تو مسئلت مى کنم که دوستان من و دوستان دودمان مرا در آتش دوزخ ، عذاب نکنى

خداوند به او وحى مى کند:

اى فاطمه ! به عزت و جلالم سوگند، دو هزار سال قبل از خلقت آسمانها و زمین ، به خود سوگند یاد نموده ام که دوستان تو، و دوستان عترت تو را به آتش عذاب نکنم(۱)


(۱)رنجها و فریادهاى فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، ص ۴۸٫

منبع:۳۶۰ داستان از فضایل مصائب و کرامات فاطمه زهرا (س)،عباس عزیزى

 

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

بازدیدها: 0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *