خصلت سخاوت از پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم به يارانش نيز سرايت كرده بود، مورّخ معروف مسعودى در مروج الذّهب مى گويد:
فقيرى تصميم گرفت نزد عبيد اللّه بن عباس بيايد، ولى اشتباه كرد و به حضور پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم آمد به خيال اينكه او عبيد اللّه است و گفت: «به من كمك كن خداوند به تو روزى دهد، من شنيدهام عبيد اللّه بن عبّاس هزار درهم به فقير مى دهد و از او عذر خواهى مى كند».
پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: من كجا و عبيد اللّه كجا؟.
فقير گفت: تو كيستى از نظر حسب يا فراوانى مال و ثروت؟.
پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: داراى هر دو جهت هستم.
فقير گفت: حسب و شخصيت انسان به جوانمردى و نيكو كارى او است، وقتى كه چنين بودى داراى حسب خواهى بود.
پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم دو هزار درهم به او داد و عذر خواهى كرد.
فقير گفت: اگر تو عبيد اللّه نباشى، بهتر از او هستى، و اگر عبيد اللّه هستى امروز تو بهتر از ديروز تو است.
پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم هزار درهم ديگر به او داد.
فقير گفت: اگر تو عبيد اللّه هستى، سخاوتمندترين مردم زمانت مى باشى، فكر مى كنم تو در ميان جمعيتى هستى كه در ميانشان محمد صلی الله علیه و آله و سلم است، تو را به خدا بگو بدانم تو خود محمّد صلی الله علیه و آله و سلم نيستى؟.
پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: چرا، من محمد صلی الله علیه و آله و سلم هستم.
فقير گفت: سوگند به خدا اشتباه نكردم، ولى شك و ترديد مرا فرا گرفت، چرا كه اين جمال درخشان و دل آرا، جز از پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم يا از عترت او نمى باشد.
منبع: سيرت پيامبر اعظم و مهربان، محمد محمدى اشتهاردى، انتشارات ناصر، قم، 1385، صص152-153.
بازدیدها: 132