در محله‌ای که مسجد و حسینیه روبروی هم قرار داشته و هر دو نیز فعال هستند، شرکت کردن در کدام‌یک از آنها اولویت دارد؟

خانه / مطالب و رویدادها / در محله‌ای که مسجد و حسینیه روبروی هم قرار داشته و هر دو نیز فعال هستند، شرکت کردن در کدام‌یک از آنها اولویت دارد؟

در تعالیم و آموزه‌های دین اسلام مسجد دارای جایگاه بس بزرگی است؛ این اهمیت و جایگاه در آیات و روایات فراوانی مورد تأکید قرار گرفته، حضور در مسجد و زنده نگه­داشتن آن نیز از نظر اسلام اهمیت بسیاری دارد.

خلاصه پرسش:
در محله‌ای که مسجد و حسینیه روبروی هم قرار داشته و هر دو نیز فعال هستند، شرکت کردن در کدام‌یک از آنها اولویت دارد؟
پرسش:
سلام. در محله‌ای مسجد و حسینیه روبروی هم قرار دارند، اما متأسفانه عده‌ای به بهانه این‌که مسجد واجب و حسینیه مستحب است، اصلاً اهمیتی به حسینیه نمی‌دهند و در مراسم روضه‌خوانی امام حسین(علیه السلام) شرکت نمی‌کنند و مادام الوقت در مسجد هستند. حکم شرعی آن چیست؟ حق با کدام گروه هست؟
پاسخ:
1- در تعالیم و آموزه‌های دین اسلام مسجد دارای جایگاه بس بزرگی است؛ این اهمیت و جایگاه در آیات و روایات فراوانی مورد تأکید قرار گرفته، حضور در مسجد و زنده نگه­داشتن آن نیز از نظر اسلام اهمیت بسیاری دارد.
در حدیثی از پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) ضمن بیان جایگاه مسجد، به فضیلت اهل مسجد نیز اشاره شده است: «الْمَسَاجِدُ بُیُوتُ الْمُتَّقِینَ وَ مَنْ کَانَتِ الْمَسَاجِدُ بَیْتَهُ ضَمِنَ اللَّهُ لَهُ بِالرَّوْحِ وَ الرَّاحَةِ وَ الْجَوَازِ عَلَى الصِّرَاطِ وَ قِیلَ لِلنَّبِیِّ ائْذَنْ لَنَا فِی التَّرَهُّبِ قَالَ تَرَهُّبُ أُمَّتِی الْجُلُوسُ فِی الْمَسَاجِدِ وَ قَالَ إِذَا رَأَیْتُمُ الرَّجُلَ یَعْتَادُ الْمَسَاجِدَ فَاشْهَدُوا لَهُ بِالْإِیمَانِ لِأَنَّ اللَّهَ یَقُولُ إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ …»؛[1] مسجدها خانه‌های پرهیزکاران هستند، کسی که مسجد را خانه خود قرار دهد (زیاد به مسجد رفت و آمد کند)، خداوند متعال راحتی و آسایش و جواز عبور از صراط را برای او ضمانت می‌کند. سپس پیامبر فرمود: هرگاه مردی را دیدید که به رفت و آمد به مسجد عادت کرده؛ به ایمان او گواهی دهید؛ زیرا خدای عزّ و جلّ می‌فرماید: «مساجد خدا را تنها کسى آباد می‌کند که ایمان به خدا آورده است».[2]
2- ثواب عزاداری امام حسین(علیه السلام) نیز از امور انکارناپذیر در مکتب تشیع است. البته در زمان پیشوایان دینی، عزاداری در محل خاصی صورت نمی‌گرفت، اما با گسترش جمعیت شهرها و محلات، نیاز به وجود محل‌هایی برای عزاداری نیز انکارناپذیر است. حال در همان مسجد،  حسینیه و یا محلی دیگر.
به هر حال؛ نماز و عزاداری با هم منافاتی نداشته و هر کدام در جای خود لازم بوده و نباید یکی را مانع دیگری دانست، شرکت در عبادات مساجد و عزاداری‌های حسینیه‌ها نباید در رقابت با هم درنظر گرفته شوند، بلکه هم مسجدی‌ها باید در عزاداری حسینیه‌ها شرکت کنند و هم اهل حسینیه در عبادات مساجد، و با توجه به اهمیت این دو، هر کدام در جای خود نیکو است. البته سزاوار نیست در اوقات ویژه نماز، مساجد از نمازگزاران خالی باشد.

[1]. محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ‏3، ص 362، مؤسسه آل البیت(علیهم السلام)، قم، 1408ق.
[2]. توبه، 18.

بازدیدها: 0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *