دنده عقب هسته‌ای

نشانه شناسی در مذاکرات؛

دنده عقب هسته‌ای موجب چه توافقی می‌شود؟

شاید کمتر کسی گمان می کرد نتیجه ماه ها کشمکش میان مسئولین دولت تدبیر و امید و کدخدای سازمان ملل، بر سر انتصاب حمید ابوطالبی، نماینده ایران در سازمان ملل، برای ملت ایران آنقدر تلخ باشد و بالاخره حرف آمریکا به کرسی بنشیند تا در آستانه دهه مبارک فجر خشم و انزجار ملت همیشه در صحنه ایران از استکبار جهانی و زورگویی های آن شدیدتر از گذشته شود.

هرکشوری که عضو سازمان ملل است می تواند یک نماینده از طرف خود به منظور حضور دائم در نشست های سازمان ملل معرفی کند که ایران هم از این امر مستثنی نیست و حمید ابوطالبی به عنوان گزینه دولت یازدهم به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل متحد معرفی شد؛ اما کنگره آمریکا به بهانه دست داشتن ابوطالبی در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در ایران (سال ۱۳۵۸) قانونی را به تصویب رساند که از دولت اوباما خواست از صدور ویزا برای ابوطالبی خودداری کند که این قانون با موافقت و امضاء باراک اوباما اجرا شد. اگر چه این تصمیم آمریکایی ها به مذاق دولت یازدهم خوش نیامد ولی طبق معمول مسئولین دولت به چند موضع گیری نرم دربرابر آمریکا اکتفا کردند به این امید که با توجه به همکاری های صمیمانه دولت با کدخدا در زمینه مسئله هسته ای ایران، آمریکایی ها رضایت بدهند تا گزینه ایران در سازمان ملل حضور یابد. اما با گذشت چندین ماه از این شرایط نه تنها آمریکایی ها نرم نشدند بلکه بر گستاخی های خود نسبت به دولت روحانی افزودند تا درنهایت میان بهت و حیرت همگان مخصوصا دلسوزان نظام، دولت یازدهم غلامعلی خوشرو دارای مدرک دکترا در رشته جامعهشناسی از آمریکا و سفیر ایران در سوئیس (برن) را به عنوان سفیر و نماینده دایم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد در نیویورک منصوب نمود.

هنوز از خاطر ملت ایران شعار بازگشت عزت به پاسپورت ایرانی، توسط حسن روحانی قبل از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، پاک نشده بود که کوتاه آمدن آشکار دولت در این برهه حساس آن هم در برابر زورگویی که در جهان، جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از سرسخت ترین کشورهای مقابله کننده با آن شناخته می شود، رسما شعار “بازگشت عزت به پاسپورت ایرانی” دولت هم نقض شد.

درباره این حوادث با توجه به اینکه شعارهای حل مشکلات اقتصادی کشور در ۱۰۰ روز و عملا گره زدن کشور به مذاکرات توسط دولت همچنان در اذهان عمومی باقی است، چند نکته ای قابل طرح است:

اول اینکه، تجربه ثابت کرده است که آمریکایی ها که بنیان گذار کبیر جمهوری اسلامی ایران، از آنها به عنوان شیطان بزرگ یاد می کند همواره در سخنان و عملکردشان رسمی و غیر رسمی مطرح کرده اند که اصل نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را به منظور سرنگونی هدف قرار داده اند و به دنبال نابودی نظام و انقلاب اسلامی ایران هستند، که با توجه به این موضوع تصمیمات این چنینی کنگره آنها به منظور توطئه علیه نماینده ایران در سازمان ملل طبیعی به نظر می رسد اما از آنجایی که ملت ایران و کشور جمهوری اسلامی ایران همواره از حق خود حتی در سخت ترین شرایط تاریخی مانند دوران دفاع مقدس کوتاه نیامده است از مسئولین دولت انتظار می رفت که هرگز در چنین شرایطی به منظور حفظ عزت ملت و پاسپورت شریف ایرانی کوتاه نمی آمد.

دوم، با روی کار آمدن دولت یازدهم دور جدیدی از مذاکرات ایران و ۱+۵ به منظور توافق جامع هسته ای آغاز شد که بعد از چند ماه مذاکره مستقیم و تلطیف روابط یک طرفه از سوی دولت ایران توافق موقت هسته ای در نودونهمین روز از آغاز به کار دولت تدبیر و امید صورت گرفت. بعد از توافق بود که ایران بند به بند توافق را عملی ساخت اما اظهارات خصمانه مقامات آمریکایی و حتی ادامه تحریم چند شرکت ایرانی اولا ثابت کرد که افرادی که توسط دولت کدخدا لقب گرفته اند قابل اعتماد نیستند و دوم اینکه این انتظار در ملت به وجود آمد که در چنین شرایطی دولتمردان اظهارات خود را مستحکم تر کرده و دیگر در ادامه راه در برابر زیاده خواهی های آمریکا کوتاه نیایند که متاسفانه عبور از ابوطالبی و انتصاب خوشرو آب سردی بود بر پیکره ملتی که هنوز هم مرگ بر آمریکا بر سرزبانش است.

سوم، در چنین شرایطی به نظر می رسد خواسته های آمریکایی ها در ماجرای هسته ای ایران با توجه به عدم قاطعیت مواضع دولت در برابر آنها بیشتر و بیشتر می شود که این اتفاق موج جدیدی از نگرانی های مردم را رقم می زند. شکی نیست که ملت ایران با توجه به سختی هایی که در راه هسته ای شدن متحمل شدند از صنعت هسته ای و فواید زیادی که دارد عبور نخواهند کرد اما با توجه به اینکه آمریکایی ها بارها رسما اعلام کرده اند که به دنبال جلوگیری از هسته ای شدن ایران هستند این نگرانی به وجود می آید که دولت یازدهم اگر نتواند در برابر دیگر خواسته ها و زیاده خواهی های  آمریکا و متحدانش ایستادگی کند تکلیف چیست؟ عبور از ابوطالبی که عدم عبور از نام وی به نظر راحت تر از عبور از آن می رسید نمونه کوچکی از نمونه های فراوانی است که دولت در برابر آمریکایی ها کوتاه آمده است.

و اما نکته پایانی اینکه با توجه به تحلیل کارشناسان و همچنین با توجه به خواسته ملت ایران در صحنه های مختلف از دولت، به منظور ایستادگی در برابر زورگویان که بهترین راه پیشبرد اهداف ایران و هر کشور مستقلی است، از دولت انتظار می رود که در ادامه مذاکرات هسته ای، دولت هم با ایستادگی در برابر طرف امریکایی از حق مسلم هسته ای ملت ایران کوتاه نیاید و با بازنگری نسبت به همه مواضع غیر مستحکمی که در برابر زورگویان و دشمنان قسم خورده نظام داشته اند، روند جدیدی را در مذاکرات پیش گیرند تا هرگز شاهد چنین گستاخی هایی توسط هیچ کشوری به ایران نباشیم.

بازدیدها: 38