آیت‌الله مجتهدی تهرانی: فرودگاه ایمان را برای نزول ملائکه باز نگه داریم.

 

در دعای روز اول ماه مبارک رمضان می‌خوانیم:

«اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیامِی فِیهِ صِیامَ الصَّائِمِینَ وَ قِیامِی فِیهِ قِیامَ الْقَائِمِینَ وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَهِ الْغَافِلِینَ‏ وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ‏».

 

خدایا روزه مرا در این روز مانند روزه روزه‌داران حقیقی قرار ده و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعی مقرر فرما و مرا از خواب غافلان، هوشیار ساز و در این روز جرم و گناهم را ببخش ای خدای عالمیان‏ و زشتی‌هایم را عفو فرما ای عفو کننده از گناهکاران عالم.

ما در این دعا می‌گوییم: خدایا روزه مرا روزه صائمین قرار بده. حال این صائمین چه کسانی هستند؟

سه نوع روزه داریم؛ ۱ـ روزه عام ۲ـ روزه خاص ۳ـ روزه خاص الخاص.

روزه عام، همان روزه‌ای است که عموم مردم می‌گیرند. نمی‌خورند و نمی‌آشامند، ولی متأسفانه به نامحرم هم نگاه می‌کنند، گناه هم می‌کند، حجابشان را هم مراعات نمی‌کنند. بنابراین روزه عام، روزه‌ای هست که انسان تنها از اموری که روزه را باطل می‌کند، خودداری می‌کند.

روزه خاص، روزه‌ای‌ است که روزه‌دار علاوه بر اینکه از خوردن و آشامیدن خود‌داری می‌کند، اعضاء و جوارحش هم روزه دارد. چشمش را هم از معصیت می‌بندد، سحر که روزه می‌گیرد نیت می‌کند که خدایا من همه اعضاء و جوارحم روزه است، گوشم غیبت نمی‌شنود، زبانم غیبت نمی‌کند و … این روزه خاص است.

روزه خاص الخاص، این روزه، روزه‌ای هست که غیر از خدا هیچ چیز دیگری در دل روزه‌دار نباشد.

اگر در ماه رمضان همه کار ها برای خدا باشد، روزه خاص الخاص تحقق می‌یابد و از این رو در دعا از خدا می‌خواهی «اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیامِی فِیهِ صِیامَ الصَّائِمِینَ» یعنی خداوندا، روزه مرا روزه خاص الخاص قرار بده.

فرودگاه ایمان را برای نزول ملائکه باز نگه داریم، باید دل‌های خود را برای خدا خالی کنیم، ملائکه شب احیاء فرود می‌آیند، ولی فرودگاه دلمان را پیدا نمی‌کنند، تعلقات به مال، زن، بچه و دنیا جایی برای نزول ملائکه باقی نگذاشته است، دل اگر خالی باشد آن وقت «تنزل الملائکه و الروح» تحقق می‌یابد و اگر اینگونه نباشد، ملائکه در شب احیاء بر دل شما فرود نمی‌آیند؛ در ماه رمضان کاری بکنیم که جا برای نزول ملائکه داشته باشیم.
مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی راجع به شرایط روزه صحیح چنین گفته است:

در روایات آمده است:

«غیبت، دروغ، نگاه (حرام) پی‏درپی، دشنام دادن و ظلم – کم باشد یا زیاد – باعث باطل شدن روزه می‏شود و روزه، فقط خودداری از خوردنی و آشامیدنی نیست،
هنگام روزه گوش، چشم، زبان و … باید روزه بگیرند. دست و پایت را نگهدار و بسیار سکوت کن مگر از خیر.

از جدال و آزار رساندن به نوکر خودداری کن و وقار روزه را داشته باش و وقتی روزه‏ای با زمانی که روزه نیستی باید با هم فرق داشته باشند.

رسول خدا (ص) فرمودند: «آسان‏ترین چیزی که خداوند در روزه بر روزه‏دار واجب نموده، خودداری از خوردنی و آشامیدنی است.» فقها به صحت روزه بعضی از آنها فتوا داده‏اند.

خلاصه این که روزه صحیح و کاملی که خدا برای کامل نمودن روزه‏دار مقرر فرموده، قطعاً شامل خودداری اعضای بدن از گناه می‏باشد، و روزه کامل‌تر این است که علاوه بر آن، قلب را از یاد غیر خدا باز داشته و از هر چه غیر اوست روزه بگیرد.

هنگامی که انسان ماهیت روزه، درجات و فلسفه تشریع آن را فهمید، ناچار باید از هر گناه و حرامی، به خاطر قبول روزه‏اش خودداری کند. و الا مسئول بوده و به خاطر اینکه اعضای بدنش روزه نگرفته‏اند، مجازات می‏شود و ساقط شدن قضای روزه به این معنا نیست که انسان را در روز قیامت از مجازات نجات دهد.»

 
ویژگی قائمین

در بخشی از دعای روز اول ماه رمضان می‌خوانتیم: «وَ قِیامِی فِیهِ قِیامَ الْقَائِمِینَ»
خدایا در ماه رمضان قیام مرا قیام قائمین قرار بده.

یعنی شب که نماز شب می‌خوانم، قیامم قیام قائمین باشد، قائمین آنهایی هستند که در نماز از خوف خدا گریه و زاری می‌کنند.

حاج میرزا علی محدث زاده، پسر بزرگ شیخ عباس قمی (ره) نقل می‌کرد: «پدرم وقتی نماز شب می‌خواند آن طور از خوف خدا گریه می‌کرد که ما از صدای گریه ایشان از خواب می‌پریدیم.»
باید نماز، نمازی باشد که از روی عشق باشد؛ چرا که خروس هم نماز شب می‌خواند، ولی عشق ندارد.

«قیام ما را قیام قائمین قرار بده» یعنی نماز مرا نماز عاشقانه قرار بده؛ برای نماز شب از خواب باید بپریم نه اینکه ساعت کوک کنیم تا بیدار شویم.

 
از غفلت بپرهیزیم

و در بخش دیگری از این عا می‌خوانیم «وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَهِ الْغَافِلِینَ‏»
و در این روز اول ماه رمضان مرا از خواب غفلت بیدار بکن. این هم دعای خوبی است، گناه نکنیم هر لحظه ممکن است مرگ از راه برسد. مثلاً فلان آقای فروشنده دارد آب توی شیر می‌ریزد، یک مرتبه سکته می‌کند، مرگ که خبر نمی‌کند و اینها غفلت است.

وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ
خدایا در این ماه رمضان مرا ببخش ای خدایی که از گنهکاران می‌گذری

 

eheyat

 

بازدیدها: 0