سکوت خانه حیدر (ع)

سکوت در شب تاریک خانه معنا بود

طلایه دار خدا سر به چاه تنها بود

نبود شاهد اشکش به غیر چهره ی ماه

به سینه غصه ی زهرا و همدمشم هم آه

کسی که وقت نمازش خدا سلامش کرد

بگو که بعد پیمبر که احترامش کرد؟

چه کرده اند که حالا نشسته در خانه؟

چه کرده اند که اشکش شده غریبانه؟

کسی که قلعه ی خیبر شکست با یک دست

چه کرده اند که در کوچه ها ز پا بنشست

چه کرده اند به کوچه؟کسی چه می داند

چه کرده اند که زهرا دگر نمی ماند

بلای جان علی تیغ ابن ملجم نیست

بلای جان علی دل شکستگی هم نیست

بلای جان علی داغ بودن میخ است

علی غریب ترین مرد طول تاریخ است

همان دمی که به خانه هجوم آوردند

کسی ندید که با همسرش چه ها کردند

همان جماعت پستی که نان او خوردند

چقدر همیه و آتش به پشت در بردند

به یاد روز غدیر و فدک چو افتادند

زدند همسر او را و پز به هم دادند

جماعتی که‌ به دنیای خود گرفتارند

همیشه از علی و آل او طلب کارند

گذشت قصه ی کوچه به کربلا چو رسید

کسی صدای حسین غریب را نشنید

به دور قتله گهش هی برو بیا کردند

به قتل صبر سرش را ز تن جدا کردند

 #آرمان_صائمی 

 

علمدار ولایت حضرت امیر ، حضرت زهرا(س)

بازدیدها: 0