شهید مهندس «مصطفی ابراهیمی مجد»، فرزند احمد سال ۲۹/۷/۱۳۳۳ در تهران دیده به جهان گشود. سال ۶۰در منطقه عملیاتی دارخوئین به شهادت رسید.
نکته ای که این شهید را از سایر همسایگانش در بهشت زهرا متمایز می نماید جمله ای است که بر سنگ مزار او حک شده است:«اینجا خانه شهیدی است که به انتظار قیام مولایش آرام گرفته است».
فرازی از وصیت نامه شهید «مجد»:بگذارید بعد از مرگم بدانند که همانطور که اساتید بزرگمان می گفتند «نوکر محال است صاحبش را نبیند من نیز صاحبم را ، محبوبم را دیدار کردم» اما افسوس که تا این لحظه که این وصیت را مینویسم، دیدار مجدد او نصیبم نگشت. بدانید که امام زمانمان حی و حاضر است و او پشتیبان همه شیعیان می باشد. از یاد او غافل نگردید.
دیگر در این مورد گریه مجالم نمی دهد بیشتر بنویسم و تا این زمان دیدار او را برای هیچکس نگفتم مبادا که ریا شود و فقط میگویم که از آن دیدار به بعد چون دیگر تا این لحظه او را ندیده ام تمام جگرم سوخته است. و اکنون به جبهه می روم تا پیروزی اسلام را نزدیک سازم و راه را جهت ظهور آن حضرت باز سازم و امیدوارم که حکومتش را در زمان حیاتم ببینم (وان حال بینی و بینه الموت) و خدایا! اگر مرگ بین من و او حائل شد مرا از قبر خارج ساز، هنگامیکه ظهور آن حضرت انجام گرفت در حالیکه کفن بر تن دارم و …
بازدیدها: 273