عذاب و پاداش الهی اعمال خود انسان

خداوند در آیه ۵۱ از سوره انفال می فرماید: «ذلک بما قدمت ایدیکم ، و ان‏ الله لیس بظلام للعبید ». این آیه دو فراز دارد : یکی « ذلک بما قدمت‏ ایدیکم »و دیگر : « و ان الله لیس بظلام للعبید ». این دو فراز مکمل‏ یکدیگرند . وقتی که صحبت عذابهای دردناک می‏شود ، فورا به ذهن انسان‏ می‏آید که چرا خدا چنین عذاب می‏کند ؟ آیا این العیاذ بالله ظلم نیست از طرف خداوند ؟ قرآن همیشه اینطور جواب می‏دهد : « ذلک بما قدمت ایدیکم »اینها همه به موجب آن چیزهایی است که‏ دستهای خودتان آنها را پیش فرستاده است ، یعنی تمام این عذابها و متقابلا نعیمها ، عذابها و نعیمهایی است که به دست خودتان آنها را پیش‏ فرستاده‏اید . خدا هرگز به بندگان خودش ظلم نمی‏کند . آیات قرآن کریم که این‏ مطلب را می‏رساند زیاد است .

در قرآن ، همیشه عموم مشیت الهی به چشم‏ می‏خورد یعنی قرآن در مسئله مشیت الهی چنین نیست که مثلا ثنوی باشد و بگوید بعضی امور تحت مشیت الهی است ولی بعضی دیگر تحت مشیت الهی‏ نیست ، بلکه می‏گوید همه چیز تحت مشیت الهی است ولی انتساب هر چیزی‏ به اراده خداوند از مجرای سبب و علت خودش است . کارهای بشر هم‏ انتسابش به خداوند از طریق خود بشر و اختیار و اراده اوست.

منبع : شمیم

بازدیدها: 165