^{اهم بیانات مقام معظم رهبری در محفل انس با قرآن کریم در اوّلین روز از ماه مبارک رمضان ۱۴۴۶}

آنچه به نظر بنده مهم است. این است که ما بتوانیم جامعه را ــ جامعه‌ی خودمان را در درجه‌ی اوّل ــ از سرچشمه‌ی تمام‌نشدنی قرآن سیراب کنیم.

در مسائل شخصی، هم در مسائل اجتماعیِ درون‌جامعه‌ای، و هم در مسائل اجتماعیِ مربوط به بیرون جامعه، در همه‌ی اینها ما ابتلائاتی داریم که این ابتلائات با قرآن برطرف میشود. قرآن میتواند ما را در این زمینه راهنمایی کند و دست ما را بگیرد.

قرآن متضمّن چگونگی رفتار با اینها است:

در چه مرحله با اینها حرف بزنیم؟ در چه مرحله دستِ همکاری بدهیم؟ در چه مرحله مشت به دهان اینها بکوبیم؟ در چه مرحله شمشیر بکشیم؟ همه‌ی اینها در قرآن مشخّص است.
اگر تلاوت قرآن درست انجام بگیرد ــ که حالا مختصری یک اشاره‌ای خواهم کرد ــ تلاوت انجام بگیرد و استماع انجام بگیرد، این امراض برطرف میشود.

تلاوت قرآن این‌قدر اهمّیّت دارد. اینکه شما بتوانید مفاهیم قرآنی را به مسلّمات فکری آحاد مردم تبدیل کنید.

 

این، آن چیزی است که تکلیف شما را سنگین میکند. باید آداب تلاوت را مراعات کنید. اوّلین ادب این است که وقتی تلاوت میکنید. قرآن را ــ چه خودتان در خانه، یا در بین جمع در اینجا و هر جای دیگر ــ بدانید که در حضور خدا هستید. دارید کلام او را بر ما میخوانید.

ترتیل به معنای این است که قرآن را با فهم، با تدبّر، با مکث [بخوانیم]: وَ قُرآناً فَرَقناهُ لِتَقرَأَهُ عَلَی النّاسِ عَلیٰ مُکث. ترتیل این است. ترتیل یک امر معنوی است. بدانید که چه کار دارید میکنید. چه دارید میخوانید. چه دارید تحویل طرف مقابل میدهید. و با چه قالبی دارید آن را تحویل میدهید.

نکته‌ی سوّم، هدف قاری در تلاوت اوّلاً عبارت باشد از بهره‌مندی خودش

شما که قرآن میخوانید. در درجه‌‌ی اوّل در نظر بگیرید که خودتان را بهره‌مند کنید. در درجه‌ی بعد مخاطبتان را بهره‌مند کنید. در درجه‌ی سوّم آرایش‌های لازم قالبی و لفظی را متناسب با قرآن ارائه بدهید.
صورت قاری هم مهم است. اوّلاً حالت اهل صلاح در قاری باشد. اوّل انقلاب هر قاری‌ای که از فلان کشور میخواست بیاید اینجا، یکی از شرط‌هایی که ما گفته بودیم باید با او بشود این است که ریش بگذارد. مسئله‌ی لباس هم همین‌جور است.

لحن قرآنی لحن دیگری است.

منافات هم ندارد با خوب‌خوانی. الان همین شماها که اینجا خواندید. همین قرّاء خوب ما و کسانی که خوب‌تر از اینها میخوانند. الحان بسیار خوبی دارند، خوب هم میخوانند، زیبا هم هست. شیرین هم هست. انسان دلش میخواهد گوش بدهد، حرام هم نیست. بنابراین، می شود از الحان حرام اجتناب کرد.

منتها این نکاتی که عرض کردم، باید مورد توجّه قرار بگیرد. یعنی عمده این است که چشمه‌ی معنوی قرآن سرازیر بشود به افکار مردم، به دلهای مردم و در نتیجه به عملهای ما مردم سرازیر بشود. عمده این است. خداوند ان‌شاءالله این توفیق را به شماها و همه‌ی ما عنایت کند.

 

 

بازدیدها: 0